Trzy lata po swoim pierwszym filmie fabularnym, Toute une nuit sans savoir, który zdobył Złotą Piłkę dla najlepszego filmu dokumentalnego na Festiwalu Filmowym w Cannes, Payal Kapadia powraca na Croisette. Tym razem, w Konkursie Oficjalnym , indyjska reżyserka zaprezentuje swój pierwszy film fabularny, Wszystko, co wyobrażamy sobie jako światło . I jest to wydarzenie, ponieważ jest to pierwszy indyjski film w Konkursie Oficjalnym od 30 lat - po Destinée Shaji N. Karuna. Payal Kapadia stworzyła dzieło społeczne pełne nadziei, które w indyjskim kontekście, który pozostaje tak patriarchalny jak zawsze, oddaje głos trzem kobietom w różnym wieku i pochodzącym z różnych środowisk społecznych.
Prabha(Kani Kusruti), pielęgniarka z Bombaju, ukrywa swój wewnętrzny niepokój, oddając się z całego serca swojej pracy - choć jej zmartwiony wygląd nikogo nie zwodzi. Jej życie wywraca się do góry nogami, gdy otrzymuje prezent od męża, którego nie widziała od lat. Tymczasem Anu(Divya Prabha), jej beztroska młoda koleżanka i współlokatorka, na próżno szuka miejsca w mieście, by dzielić trochę prywatności ze swoim kochankiem. W towarzystwie przyjaciółki, Parvaty (Chhaya Kadam), obie kobiety udają się do nadmorskiej wioski Ratnagiri. Tam tropikalny las staje się przestrzenią wolności, w której pragnienia całej trójki mogą w końcu się zamanifestować.
Rozgrywający się w Bombaju, kręcony nocą i w deszczu - "miasto marzeń i iluzji" w szczycie sezonu monsunowego - film Payal Kapadii jest jednocześnie gęsty i eteryczny, kontemplacyjny i poetycki, oferując ostrą, ale jednoznaczną krytykę indyjskiego społeczeństwa. Chociaż reżyseria jest dyskretna, podkreślona pięknym teksturowanym ziarnem w obrazie, przesłanie jest tym silniejsze:emancypacja indyjskich kobiet jest w marszu. W biegu ku większej wolności, podczas gdy pociąg służy zarówno do łączenia dzielnic miasta, jak i do poruszania tych kobiet w kierunku ich przeznaczenia, Payal Kapadia obnaża problemy wynikające z odwiecznego patriarchatu: wymuszony szacunek dla mężczyzn, przymusowe małżeństwa i nakazy nałożone na indyjskie kobiety.
Tak wiele bitew, które należy stoczyć wraz z walkami gospodarczymi i społecznymi, od systemu kastowego, który należy obalić, pozwiązek pracowników walczących o więcej praw; a pośrodku tego wszystkiego to bractwo, które zwraca się ku sobie, odtwarzając kokon bezpieczeństwa, który próbuje chronić następne pokolenie, zamykając oczy i otwierając serce. Portret silnych kobiet, feministek bez potrzeby mówienia o tym, który nawet unika popadania w manicheizm.
Festiwal w Cannes 2024: Wszystkie najnowsze wiadomości i informacje o 77. edycji
Festiwal Filmowy w Cannes powraca na Croisette na 77. edycję od 14 do 25 maja 2024 roku. Kliknij tutaj, aby uzyskać najnowsze wiadomości i informacje! [Czytaj więcej]
Festiwal w Cannes 2024: Wszystkie najnowsze wiadomości i informacje o 77. edycji
