Liefde in het heden: Florence Pugh en Andrew Garfield in een ontroerende romance

Door Julie de Sortiraparis · gepubliceerd op 12 november 2024 om 20:31
In L'Amour au présent (We leven in de tijd) spelen Florence Pugh en Andrew Garfield een koppel dat wordt ondergedompeld in een diep ontroerend en onverwacht liefdesverhaal, geregisseerd door John Crowley.

Love in the Present, een komedie-drama geregisseerd door John Crowley, onderzoekt de romantische reis van twee personages gespeeld door Florence Pugh en Andrew Garfield. Het plot, geschreven door Nick Payne, volgt de toevallige ontmoeting tussen een getalenteerde chef-kok en een jonge gescheiden vrouw die, ondanks hun tegengestelde levens, verwikkeld raken in een intense en diepgaande relatie. De film biedt een aangrijpende kijk op relaties en hoe ze veranderen in de loop der tijd, terwijl hij laveert tussen lichtheid en ernst.

Waar en wanneer is L'Amour au présent te zien in Frankrijk?

L'Amour au présent is vanaf 1 januari 2025 in de bioscoop te zien.

Synopsis: Een opkomende chef-kok en een jonge gescheiden vrouw zien hun leven voorgoed veranderen wanneer een toevallige ontmoeting hen samenbrengt in een diep ontroerend liefdesverhaal dat een decennium omspant.

Love in the Present van John Crowley is een romantisch drama dat ingaat op de complexiteit van menselijke relaties in het licht van ziekte en sterfelijkheid. Met Florence Pugh in de hoofdrol als Almut en Andrew Garfield als Tobias, haar partner, onderzoekt de film de beproevingen en hoop van een stel dat wordt geconfronteerd met de terugkeer van eierstokkanker. Afwisselend tussen het heden, wanneer Almut te horen krijgt dat haar kanker is teruggekeerd, en flashbacks die hun eerste strijd met de ziekte onthullen, hun moeilijkheden om een kind te krijgen en momenten van intense verbondenheid, is Love in the Present zowel aangrijpend als universeel. De verhalende aanpak verweeft herinneringen en hedendaagse momenten en schildert een oprecht portret van liefde en emotionele overleving.

De structuur van de film, gebouwd op constant heen-en-weer gepraat tussen heden en verleden, kan de kijker in verwarring brengen, maar het doel is om de manier vast te leggen waarop herinneringen zich aan de personages opdringen. Deze flashbacks zijn meer dan contextuele elementen: ze drukken pijn en vreugde uit het verleden uit en integreren heldere scènes - zoals Almut en zijn metgezel die lachen op de kermis - met donkere momenten wanneer de ernst van de ziekte hen overweldigt. Deze narratieve constructie illustreert het gewicht van het verleden dat het koppel blijft achtervolgen, zelfs wanneer ze een fragiel geluk proberen op te bouwen. Deze gefragmenteerde aanpak weerspiegelt de kwellingen van Almut en Tobias met verontrustende precisie.

Het hart van de film ligt in de uitzonderlijke chemie tussen Florence Pugh en Andrew Garfield, die dit koppel met ontwapenende gevoeligheid en oprechtheid belichamen. Vanaf de eerste minuten weet Pugh te boeien met haar vermogen om intense emoties te hanteren zonder ooit overboord te gaan. Garfield brengt een zachtheid en niet aflatende steun die contrasteert met zijn eigen momenten van kwetsbaarheid. Hun duet vindt vooral weerklank tijdens belangrijke scènes, zoals die waarin Almut zijn angst uit over het feit dat zijn relatie met zijn dochter uitloopt op haar naderende dood. Dit hartverscheurende moment laat de emotionele diepte van Pugh zien, terwijl Garfield erin slaagt om door middel van simpele blikken een pijn uit te drukken die met woorden niet over te brengen is.

Ondanks de diepgang van het onderwerp slaagt L'amour au présent er ook in subtiele humoristische accenten te vinden die ons herinneren aan de menselijkheid van de personages. Een opvallende uitwisseling vindt plaats wanneer Almut voorstelt een hond te adopteren om hun dochter voor te bereiden op het verlies van een dierbare, een keuze die een ironische reactie van zijn partner uitlokt:"Ik ben blij dat we besloten hebben met haar te praten in plaats van een hond te doden". Dit luchtige moment zegt veel over hun relatie: samen trotseren ze de meest duistere situaties met een gedeeld gevoel voor humor, een teken van hun niet aflatende medeplichtigheid.

De regie van John Crowley is sober en laat ruimte voor de prestaties van de acteurs en het schrijven. De esthetiek van de film, gekenmerkt door een palet van ingetogen kleuren en vaak zachte belichting, versterkt de intimiteit van dit drama. Deze visuele terughoudendheid kan soms echter te voorzichtig overkomen en mist de visueel opvallende momenten om in bepaalde passages een blijvende indruk te maken. Toch laten een paar scènes, zoals de onverwachte levering bij een tankstation, zien hoe goed Crowley weet te spelen met de intensiteit van situaties om zijn publiek te boeien zonder dat het overdreven hoeft te zijn.

Naast het liefdesverhaal gaat Love in the Present over onvervulde ambities en het verlangen naar persoonlijke prestaties. Wanneer het personage van Florence Pugh meedoet aan de prestigieuze Bocuse d'Or wedstrijd, ondanks haar ziekte en het feit dat de wedstrijd samenvalt met haar trouwdag, drukt ze haar verlangen uit om niet gereduceerd te worden tot de status van een zieke. Ze zegt tegen haar man:"Ik wil niet graag doodgaan omdat ik niets met mijn leven heb gedaan". Dit moment onderstreept de diepte van de film, die de wil om weerstand te bieden onderzoekt, om een stempel achter te laten na de ziekte. Het is een krachtige herinnering aan de menselijke veerkracht en het belang om te accepteren dat ons leven vluchtig is, maar wel gevuld kan zijn met betekenis.

Uiteindelijk is Love in the Present ontroerend door de eerlijkheid en de intensiteit van de acteurs, ook al kan de narratieve structuur sommige kijkers van de wijs brengen. Florence Pugh en Andrew Garfield leveren onvergetelijke prestaties en vermenselijken hun personages met verwoestende tederheid en oprechtheid. Deze film zal mensen raken die houden van introspectieve drama's en verhalen over emotioneel overleven. Hoewel het genre niet opnieuw wordt uitgevonden, onderscheidt Love in the Present zich door de nauwkeurigheid van het onderwerp en de kwaliteit van het acteerwerk, en biedt het een subtiele en tragische spiegel van menselijke relaties.

Top des meilleures salles de cinéma de ParisTop des meilleures salles de cinéma de ParisTop des meilleures salles de cinéma de ParisTop des meilleures salles de cinéma de Paris Januari 2025 bioscoopreleases: Films en openingstijden bij jou in de buurt
Ontdek alle films die in januari 2025 in de bioscoop draaien, met tijden bij jou in de buurt. Mis geen enkele bioscooprelease! [Lees verder]

Cinéma : les drames à voir en ce moment en salles et à venirCinéma : les drames à voir en ce moment en salles et à venirCinéma : les drames à voir en ce moment en salles et à venirCinéma : les drames à voir en ce moment en salles et à venir Bioscoop: drama's en thrillers die nu in de bioscoop draaien en binnenkort in de bioscoop verschijnen
Drama is een populair genre bij filmliefhebbers, en er zijn genoeg films die dit genre vertegenwoordigen in de bioscopen. Als je niet zeker weet wat je moet kiezen voor je filmavond, hebben we een paar titels die we je kunnen aanraden. Volg de gids! [Lees verder]

L'Épée de Bois : un cinéma d'art et d'essai au centre de ParisL'Épée de Bois : un cinéma d'art et d'essai au centre de ParisL'Épée de Bois : un cinéma d'art et d'essai au centre de ParisL'Épée de Bois : un cinéma d'art et d'essai au centre de Paris Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Donderdag 14 november 2024?
Weet je niet zeker welke film je vandaag wilt zien? Dat is maar goed ook, want de filmscene blijft groeien en we hebben een heleboel films voor je in de buurt. [Lees verder]

Bruikbare informatie

Datums en tijdschema's
Van de 1 januari 2025

× Openingstijden bij benadering: neem contact op met het etablissement om de openingstijden te bevestigen.
    Opmerkingen
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht