Her Cannes Festivali'nde gösterim salonlarında bayılma söylentileri olur. Bu yıl Coralie Fargeat'nın The Substance filmi, perdede gösterilen şiddet nedeniyle pek çok dedikoduya konu oldu. İlk filmi İntikam, radikal ve kanlı bir tecavüz ve intikam olan bu Fransız yönetmen için şaşırtıcı değil.
Eski bir film yıldızı olan Elisabeth Sparkle(Demi Moore) artık bir aerobik programının sunucusudur. Yapımcısı Harvey(Dennis Quaid) ona"son satış tarihine" ulaştığını - artık onda ışıltılı bir şey kalmadığını - ve yerine daha genç (yani hedef kitle ve yatırımcılar için daha çekici) bir sunucunun geleceğini söyler. Los Angeles'a bakan minimalist dairesine döndüğünde, hücre bölünmesine dayanan gizemli ve yenilikçi bir ürün olan The Substance'ın, kendisinin başka bir versiyonunu - elbette daha genç, daha güzel, daha mükemmel - yaratmak için enjekte edilmesini emreder.
Demi Moore, özellikle kaba bir sahnede sırtından bu en iyi versiyonunu doğurur. Ve böylece Sue doğar(Margaret Qualley, Andie MacDowell'ın kızı, Yórgos Lánthimos'un Poor Creatures, Kinds of Kindness ve Ethan Coen'in Drive-Away Dolls filmlerinde görülmüştür). Rüya gibi bir vücuda sahip olan bu alter-ego kısa sürede onun yerine şovda işe alındı ve şovu Jane Fonda tarzı bir aerobik sekansından Call on me videosuna taşıdı. Ancak protokolün sorunsuz işlemesi için harfiyen yerine getirilmesi gereken bir talimat vardı: her 7 günde bir, bir hafta Elisabeth, bir hafta Sue için olmak üzere oyuncu değiştirme zorunluluğu. İşlerin plana göre gitmeyeceğini görmek kolay.
Coralie Fargeat, Demi Moore'a ilgi odağına muhteşem bir dönüş sunarken (ve tamamen çıplak kalmaya cesaret etmek gibi işleri 'yarım yamalak' yapmazken), Fransız yönetmen Moore'u genç bir kadın olarak canlandırması için tamamen farklı bir oyuncuyu çağırma sağduyusuna da sahip, böylece başarısız olabilecek özel gençleştirme efektlerine gerek kalmıyor. Özellikle de bedenin dönüşümüne odaklanan bir film türü olan body horror ile uğraşıyorsanız, ne kadar çirkin olursa olsun plastik özel efektler kullanmak gibisi yoktur - irin, kan ve diğer vücut sıvıları sayısızdır.
Kadınsı ve feminist The Substance , yıldız sistemini ve beyaz natrans erkeklerin gençlik takıntısını eleştiren bir tür bonanzasıdır; bu takıntı her yıl 50 yaş üstü kadınlara yansır - Dennis Quaid'in rolü özellikle iğrenç derecede utanç vericidir. Zamanın ve şöhretin geçişini simgelemek için, Elisabeth Sparkle'ın Hollywood Bulvarı'ndaki yıldızının yıllara ve yoldan geçenlerin hakaretlerine dayanırken uzun bir çekimi var.
Coralie Fargeat, sinemasını oluşturan tüm referansları(Carrie, Fil Adam, Demi Moore'un vücudunun çürümeye başladığı Shining ) yerleştirmek için doygun renkler, ultra estetik çekimler, set tasarımında ayrıntılara gösterilen gerçek özen, bir dizi cesur çekim, özellikle de sürükleyici makro çekimler ve titiz bir kurgu kullanıyor, ancak film hızla daireler çiziyor.
Ortada bir saatlik yumuşak bir nokta var - sonuçta film 2 saat 20 dakika uzunluğunda! The Substance, oyuncularına daha az saç ma bir çıkış sunmak için (hemoglobin tüketen son kesinlikle uygun olsa bile) vekadınlarıngüçlendirilmesine daha fazla odaklanmak için kovalamacayı daha keskin bir şekilde kesmekten ve ( çok iyi) başlangıç fikrinin ötesine geçmekten fayda sağlayabilirdi.
Cannes Festivali 2024: 77'ncisi hakkında en son haberler ve bilgiler
Cannes Film Festivali, 14-25 Mayıs 2024 tarihleri arasında 77. kez Croisette'e geri dönüyor. En son haberler ve bilgiler için buraya tıklayın! [Devamını oku]
Cannes Festivali 2024: 77'ncisi hakkında en son haberler ve bilgiler
