Μετά από τρία χρόνια απουσίας (το μιούζικαλ Tralala κυκλοφόρησε το 2021), ο Arnaud και ο Jean-Marie Larrieu επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη με μια νέα ταινία, Le Roman de Jim, που θα προβληθεί στους κινηματογράφους στις 14 Αυγούστου 2024. Πρόκειται για τη διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Pierric Bailly, το οποίο εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο P.O.L. το 2021.
Η ιστορία καλύπτει σχεδόν 25 χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 έως σήμερα. Στα βοσκοτόπια της απομακρυσμένης Γαλλίας, στο Saint-Claude, την υποδιοίκηση του Jura, ο Aymeric(Karim Leklou), ένας ανεπιτήδευτος νεαρός άνδρας, συναντά τη Florence, η οποία είναι μέχρι τα μπούνια έγκυος. Με μεγάλη τρυφερότητα, οι Larrieus αποτυπώνουν την ηδονή αυτής της συνάντησης μεταξύ νέων, εναλλακτικών ανθρώπων και την ιδιαίτερη, ίσως υπερβολική, τόλμη του χαρακτήρα της Laetitia Dosch.
Ο Aymeric παντρεύτηκε σύντομα και φυσικά έγινε πατριός του Jim, του νεογέννητου γιου της Florence. Και έζησαν ευτυχισμένοι για πάντα; Δυστυχώς όχι, καθώς ο βιολογικός πατέρας του παιδιού, ο Christophe(Bertrand Belin), διαταράσσει την οικογενειακή ισορροπία μετά από μια προσωπική τραγωδία. Από εκεί και πέρα, αυτή η κλονισμένη οικογένεια θα προσπαθήσει να λειτουργήσει με τον ίδιο ρυθμό, με πολλή "κοινή πατρότητα".
Παρόλο που η μπαλάντα του Τζιμ - την ακούτε στο ραδιόφωνο, φυσικά, τραγουδισμένη από τον Σουσόν - αγγίζει το ευαίσθητο θέμα της πατρότητας, η ταινία μας άφησε παραδόξως ασυγκίνητους από αυτό το συναισθηματικό πλήθος γύρω από το παιδί, σαν να ακούγεται όλο αυτό λίγο ψεύτικο. Παρόλο που κάποιοι είναι συγγενείς εξ αίματος, άλλοι εξ αγάπης, οι χαρακτήρες είναι αφύσικα συγγενείς και όλοι μιλούν μονοτονικά, χωρίς ιδιαίτερη χαρά ή θλίψη.
Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ παράξενη αίσθηση, γιατί παρόλο που η ταινία δεν φείδεται συναισθημάτων, αυτά εκφράζονται εδώ με έναν τρόπο που είναι πολύ αποστασιοποιημένος για να αγγίξει την καρδιά. Ευτυχώς, το τελευταίο τέταρτο της ταινίας, που σηματοδοτεί την επιστροφή του Τζιμ, ενήλικου πλέον, στη ζωή του Αϊμερίκ, καταφέρνει να συγκινήσει.
