Η οικειότητα, από την κρεβατοκάμαρα στα κοινωνικά δίκτυα: η έκθεση που εξερευνά τους μυστικούς μας κήπους στο MAD

Το Musée des Arts Décoratifs μας προσκαλεί στους πιο προσωπικούς, οικείους χώρους μας, σε μια μεγάλη έκθεση που θα παρουσιαστεί από τις 15 Οκτωβρίου 2024 έως τις 30 Μαρτίου 2025. Ελάτε να επισκεφθείτε την έκθεση "L'intime, de la chambre aux réseaux sociaux".

Τι είναι η οικειότητα, ποια είναι τα όριά της; Σε ποιον μπορούμε να πούμε τις ενδόμυχες σκέψεις μας και τι θέλουμε να δείξουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο μας; Με την πάροδο των αιώνων και μέσα από τις κοινωνικές επαναστάσεις,η οικειότητα έχει εξελιχθεί. Το Musée des Arts Décoratifs αφηγείται αυτή τη συναρπαστική ιστορία και μας προσκαλεί να κοιτάξουμε (κυριολεκτικά) μέσα από την κλειδαρότρυπα, για να ανακαλύψουμε την οικειότητα μέσα στους αιώνες.

Αυτή η τεράστια έκθεση θα διαρκέσει από τις 15 Οκτωβρίου 2024 έως τις 30 Μαρτίου 2025, στον κυρίως ναό και στις πλαϊνές αίθουσες του μουσείου. Για την περίσταση, θα συγκεντρωθούν 470 έργα διακοσμητικής τέχνης, πίνακες ζωγραφικής, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, φωτογραφίες και ιστορικά αντικείμενα. Ξεκινάμε ένα μακρύ ταξίδι, από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα, για να ανακαλύψουμε τα μυστικά και τις εμπιστευτικές ζωές των άλλων.

Η οικειότητα μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Το Musée des Arts Décoratifs εξερευνά 12 διαφορετικά θέματα, καθένα από τα οποία αποκαλύπτει μια πτυχή του εαυτού μας, της εποχής μας.

Το οικείο είναι το σώμα. Είναι τα μέρη όπου το αποκαλύπτουμε, όπου το φροντίζουμε. Από τις διάτρητες καρέκλες μέχρι τις σύγχρονες τουαλέτες, από τα ουρητήρια μέχρι τους μπιντέδες, αυτοί οι κλειστοί χώροι, αυτά τα μυστικά που κρατούνται σιωπηλά αλλά μοιράζονται, εξακολουθούν να είναι ταμπού. Οι καλλιτέχνες που τους αναλαμβάνουν παίζουν με αυτές τις νόρμες, αυτά τα ανείπωτα πράγματα, αυτά τα λανθασμένα θέματα. Το σώμα μπορεί επίσης να είναι πιο επιθυμητό. Η υγιεινή και η ομορφιά συναντιούνται στο μπάνιο και το πλύσιμο. Οι χειρονομίες και τα οικεία προϊόντα μπορούν να γίνουν όπλα αποπλάνησης, προσελκύοντας την προσοχή. Παίζουμε με τους καθρέφτες και ανοίγουμε πόρτες σε αυτή την κοινή οικειότητα.

Τον 19ο αιώνα, το σπίτι ήταν ο πιο οικείος χώρος. Αυτός ο προσωπικός κόσμος, αποκομμένος από την εργασία και τις εξωτερικές εμφανίσεις, όπου η γυναίκα ενεργεί ως μαέστρος της ορχήστρας. Αυτή η οικειότητα γοήτευε συχνά τους ζωγράφους, οι οποίοι προσπαθούσαν να αποτυπώσουν αυτούς τους οικιακούς εσωτερικούς χώρους. Χάρη στα φεμινιστικά κινήματα, οι γυναίκες μπόρεσαν σταδιακά να αποσπαστούν από αυτόν τον οικείο κόσμο και να καλλιεργήσουν τον δικό τους μυστικό κήπο, μέσα ή έξω από το σπίτι.

Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, η κρεβατοκάμαρα είναι ένας χώρος που όλοι θεωρούν ιερό. Η κρεβατοκάμαρα, με το κρεβάτι της, είναι συχνά ένα μοναδικό σκηνικό που αντανακλά τις σκέψεις του ενοίκου της. Χρώματα, αντικείμενα, τοποθέτηση επίπλων: κάθε λεπτομέρεια είναι μια ανοιχτή πόρτα στο πρόσωπο.

Φυσικά, η οικειότητα είναι και σωματική. Αυτές οι σεξουαλικές οικειότητες και ταυτότητες υπόκεινται συχνά σε λογοκρισία. Στο μάτι ενός άνδρα καλλιτέχνη, η γυναικεία οικειότητα σκηνοθετείται για την ανδρική ευχαρίστηση. Οι σεξουαλικότητες που διαφέρουν από αυτούς τους κώδικες τις περισσότερες φορές αγνοούνται, κρύβονται ή δαιμονοποιούνται. Η ομοφυλοφιλία δεν εξερευνήθηκε πραγματικά από τους καλλιτέχνες μέχρι τον 20ό αιώνα. Τα αντικείμενα ευχαρίστησης (σεξουαλικά παιχνίδια και δονητές) δεν ήταν πλέον ταμπού, αλλά έγιναν αντικείμενα παιχνιδιού.

Στη σύγχρονη εποχή μας, η οικειότητα αλλάζει και πάλι. Νέες τεχνολογίες, συνδεδεμένα αντικείμενα, κοινωνικά δίκτυα και η σκηνοθεσία της ζωής: η οικειότητα μοιράζεται με το κοινό, στην εξωραϊσμένη, προσεκτικά ενορχηστρωμένη, απατηλά φυσική εκδοχή της. Αλλά δεν έχουν όλοι τους κώδικες αυτών των ψηφιακών, τηλεοπτικών και φωτογραφικών βιτρινών. Οι κίνδυνοι και οι υπερβολές αυτού του αυτοδιαμοιρασμού μπορεί να είναι σοβαροί για όσους δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν την οικειότητά τους.

Τηλέφωνα, κάμερες παρακολούθησης, αλγόριθμοι: τι έχει απομείνει από την οικειότητα σε έναν κόσμο όπου μας παρακολουθούν συνεχώς; Τα όνειρα, οι σκέψεις και οι φανταστικοί κόσμοι συνθέτουν το πιο οικείο σύμπαν. Τα ιστολόγια και τα ημερολόγια μπορούν να αντανακλούν αυτούς τους εσωτερικούς κόσμους, διατηρώντας για λίγο ακόμα ζωντανές αυτές τις οικειότητες που αλλάζουν και ξεθωριάζουν.

Το Musée des Arts Décoratifs μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε πολύ και σκληρά για τις κοινωνίες μας, για το τι κατέχουμε και τι ελέγχουμε για τον εαυτό μας. Με μια πολύ ποικίλη επιλογή έργων, η έκθεση αυτή αναμένεται να είναι τόσο συναρπαστική όσο και εκπληκτική.