Na Los Angeles(Tangerine), Florida(The Florida Project) en Texas(Red Rocket) zet Sean Baker zijn koers in de Verenigde Staten voort in zijn nieuwe film Anora, die het filmfestival van Cannes verliet met de prestigieuze Palme d'Or. De Amerikaanse regisseur keert terug naar New York (na Prince of Broadway) en plaatst zijn camera dit keer in de Russische wijk Brighton Beach, waar Anora, of Ani zoals hij het liever ziet(Mikey Madison, te zien in Once Upon a Time... in Hollywood en Scream), woont.
Ani is trainster in een hostessbar en in haar vrije tijd escort. Op een avond als alle andere - de mannen gedragen zich als mannen, de naaktdanseressen kletsen met de klanten en gebruiken hun charmes om geld in het laatje te brengen - ontmoet de jonge vrouw met de sculpturale schoonheid een jonge Rus, Ivan(Mark Eydelshteyn).
Deze onvolwassen jongen, vers uit de rok van zijn moeder, vertelt haar dat hij de zoon is van een Russische oligarch. Het is een buitenkansje voor Ani, die zichzelf ziet als een klassenoverloper en zich voorstelt een leven vol ellende achter zich te laten dat bestaat uit rondzwervende handen en ritjes met de metro in de vroege ochtend. Hoewel het verhaal in grote lijnen doet denken aan Pretty Woman, doet Sean Baker in feite meer denken aan James Gray en zijn Little Odessa.
Door middel van expressieve montage en een razendsnelle afwisseling van sketches geeft de New Yorkse regisseur ons een glimp van de intimiteit van een ultrarijke jeugd zoals we die vermoeden, in een luchtige maar geagiteerde eerste helft. De twee tortelduifjes profiteren van het feit dat ze weg zijn van hun ouders (Ivans ouders zijn in Rusland, terwijl hij alleen woont in het enorme familiehuis) en vliegen in een opwelling naar Las Vegas, omdat het gerucht de ronde doet dat de drugs daar beter zijn.
Het tempo ligt hoog, maar dat geldt ook voor dit verhaal over uitdrukkelijke liefde, die hen regelrecht naar het altaar leidt. Maar al snel komen Ivans ouders erachter en vragen om hulp van de Russische gemeenschap in New York. Dit leidt tot een van de grappigste scènes van de film, wanneer de Armeense priester Toros(Karren Karagulian) de opdracht krijgt van de familie om de twee jonge mensen te dwingen het huwelijk af te blazen.
Hij is een echte orthodoxe censor en wordt vergezeld door Igor(Yuriy Borisov) en Garnick(Vache Tovmasyan), twee Nikkel Tekenaars met het uiterlijk van ijskastjes, die al snel het onderspit delven tegenover Ani, die vloekt als een kramer en vecht als een leeuwin. Want Sean Baker vervalt nooit in het cliché van de bloeddorstige Russen in de Shadow Promises-versie. Terwijl de gekozen gemeenschap misschien een dramatische film met maffia-achtige trekjes had gesuggereerd, ontpopt Anora zich bij vlagen tot een hilarisch komedie-drama, met een aantal prima gebrachte lijnen.
Mikey Madisons personage is adembenemend magnetisch, even vrouwelijk als feministisch, even krachtig als gekraakt. Een krachtig portret voor een moderne Palme d'Or winnaar, de levendige regie van de film vangt het hectische tempo van het nachtleven en de jeugd van New York. Te zien in de bioscopen op 30 oktober 2024.
