Het is een van de meest verwachte Franse films van het jaar. De reden is de driesterrencast: François Civil, Adèle Exarchopoulos, Alain Chabat, Benoît Poelvoorde, Vincent Lacoste, Jean-Pascal Zadi, Élodie Bouchez, Karim Leklou, Raphaël Quenard, naast nieuwkomers Anthony Bajon, Mallory Wanecque en Malik Frikah.
L'Amour Ouf van Gilles Lellouche is geselecteerd voor de officiële competitie van het filmfestival van Cannes en komt op 16 oktober 2024 in de Franse bioscopen. Het verhaal speelt zich af in het noorden van Frankrijk in de jaren tachtig. Jackie (Mallory Wanecque) en Clotaire (Malik Frikah) groeien op tussen de schoolbanken en de havendokken. Zij studeert, hij hangt rond. Dan kruist hun lot en worden ze smoorverliefd. Het leven probeert hen uit elkaar te houden, maar niets lukt. Deze twee zijn als de twee hartkamers van hetzelfde hart.
Het romaneske fresco van Gilles Lellouche , dat meer dan 20 jaar overspant, is verdeeld in verschillende ongelijke delen. Het resultaat is een zeer (te?) dicht werk dat ontegensprekelijk lijdt onder zijn lengte (toch 2 uur en 45 minuten ), ondanks een eerste derde dat zeer overtuigend is en zelfs superieur aan wat volgt. Met een echt gevoel voor detail in de reconstructie van de jaren '80 - decors, kostuums, muziek - zal het begin van L'Amour Ouf herinneringen oproepen bij een kleine groep kijkers.
En het zijn de tienerversies van Jackie en Clotaire, gespeeld door Mallory Wanecque en Malik Frikah, die het meest aandoenlijk blijken te zijn in hun onvolwassenheid en overdaad. Veel meer nog dan hun volwassen alter ego's (François Civil en Adèle Exarchopoulos), die het moeilijk maken om onderscheid te maken tussen het personage en de ster achter hen. En misschien is dat ook wel waar L'Amour Ouf aan lijdt: een cast die zo perfect is, zo verwacht wordt, dat ze aan de kant wordt geschoven.
Hoewel Lellouche ontegenzeggelijk graag wil pronken met zijn vaardigheden en kennis van film (denk aan Scorsese en PTA), vervalt zijn regie al snel in overdaad en one-upmanship. De camera is nooit statisch: ultra-expressief, hij rijgt ingewikkelde shots aaneen, zoomt in en uit, wordt geanimeerd en opgewonden tot het punt waarop eenvoudige dialogen in het veld/tegenveld in ultrasnelle pannen worden uitgevoerd.
Het zit natuurlijk volformele ideeën, maar het gaat ook alle kanten op. Door te hard te proberen inhoud en vorm te combineren, de waanzin van zijn personages en de onstuitbare vloeiendheid van zijn camerawerk, vergeet Gilles Lellouche de essentie van een film die L'Amour Ouf heet: het gevoel van liefde.
Ondanks het geweld - dat zeer aanwezig is in de film - probeert het werk ons er steeds van te overtuigen dat er liefde is tussen onze twee helden. Met behulp van hits uit die jaren(Eyes without a face van Billy Idol, Au pays des merveilles de Juliet van Yves Simon), grote vluchten van kitsch en hypergestileerde scènes op het cultnummer A Forest van The Cure, grenzend aan muzikale komedie (de regisseur beweert een fan te zijn van West Side Story), is het alsof deze technische pluraliteit als pleister diende voor een zeker gebrek aan gevoel.
Uiteindelijk isL'Amour Ouf een nogal moeizame film die lijdt onder de formele en uitputtende verlangens van zijn regisseur, met het risico misselijkmakend te worden. Er zijn 300 gram liefde te veel, mijn goede dame, ik zet ze toch op?
Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Donderdag 19 september 2024?
Weet je niet zeker welke film je vandaag wilt zien? Dat is maar goed ook, want de filmscene blijft groeien en we hebben een heleboel films voor je in de buurt. [Lees verder]
Als je een fan bent van Franse en Franstalige films, dan kun je je hart ophalen! Hier zijn de Franse, Belgische, Zwitserse en Canadese films die op dit moment (en binnenkort) in de bioscoop te zien zijn! [Lees verder]
Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Donderdag 19 september 2024?
Bioscoop: Franse films die nu en in de nabije toekomst in de bioscoop te zien zijn
