Terwijl de Olympische Spelen van Parijs 2024 in Frankrijk worden gehouden van 26 juli tot 11 augustus, vinden de gewichthefwedstrijden plaats gedurende vijf dagen, van 7 tot 11 augustus 2024 in deArena Paris Sud, gelegen aan de Porte de Versailles. Vrouwelijke atleten strijden in de categorieën 49 kg, 59 kg, 71 kg, 81 kg en zwaarder dan 81 kg, terwijl mannelijke atleten strijden in de categorieën 61 kg, 73 kg, 89 kg, 102 kg en zwaarder dan 102 kg.
In elk van deze gewichtsklassen zullen 12 gewichtheffers het tegen elkaar opnemen in twee onderdelen: de snatch en de clean and jerk, met drie proeven voor elk onderdeel. In totaal zullen er 10 Olympische titels worden uitgereikt aan de atleten!
Terwijl je wacht op deze krachtproeven, (her)ontdek je degeschiedenis van hetgewichtheffen, leer je de regels van deze sport voor grote knokkels en haal je herinneringen op aan de records en grote sportmomenten in de geschiedenis van het gewichtheffen.
Paralympische Spelen Parijs 2024: op welke zender en hoe laat is powerlifting op tv?
Wil je de para-powerliftingwedstrijden op de Paralympische Spelen van 2024 niet missen op televisie? Hier is het uitzendschema voor de Paralympische Spelen, de zenders en de tijden om de verschillende wedstrijden te bekijken. [Lees verder]
Parijs 2024: wie zijn de medaillewinnende para powerlifting atleten? Resultaten
De Olympische en Paralympische Spelen van Parijs 2024 zullen atleten van over de hele wereld samenbrengen! Ontdek degenen die zich hebben onderscheiden in gewichtheffen en para powerlifting, deze krachtsport, met gouden, zilveren en bronzen medailles, evenals alle Franse succesverhalen. [Lees verder]
Gewichtheffen heeft oude wortels die teruggaan tot de Oudheid. De eerste sporen van gewichthefwedstrijden zijn te vinden in de Griekse en Egyptische beschavingen, waar sterke mannen hun kracht demonstreerden en met elkaar vergeleken door zware stenen op te tillen. Het moderne gewichtheffen ontstond echter in de 19e eeuw als een internationale sport, met name in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk en Engeland, waar de eerste wedstrijd werd gehouden in 1887.
Gewichtheffen maakte zijn Olympische debuut op de Zomerspelen van 1896 in Athene, met twee onderdelen op het programma: de eenarmige lift en de tweearmige lift. De eenarmige onderdelen verdwenen uit de competitie in 1924 en werden vervangen door drie tweearmige bewegingen: de bench press, de snatch en de clean and jerk.
In 1972 verdween ook het bankdrukken uit de competities vanwege de gevaarlijke aard van de bewegingen, waardoor alleen de snatch (de atleet tilt de stang in één doorgaande beweging van de grond naar boven) en de clean and jerk (de atleet tilt de stang in twee fasen, waarbij hij de stang eerst optilt en op de voorkant van zijn of haar schouders legt, voordat hij de stang naar boven gooit) overbleven. Pas tijdens de Olympische Zomerspelen van 2000 in Sydney deden vrouwen mee aan de Olympische competitie!
In de loop der decennia is gewichtheffen zich blijven ontwikkelen, met gewichtscategorieën - nu 5 voor mannen en 5 voor vrouwen - en specifieke technieken. Het blijft een van de meest veeleisende disciplines op de Olympische Spelen, waarbij de kracht, techniek en concentratie van atleten op de proef worden gesteld.
Gewichtheffers doen mee in specifieke gewichtscategorieën, met als doel het maximale gewicht te tillen in verhouding tot hun eigen lichaamsgewicht. De totale gewichten die worden opgetild in de snatch en clean and jerk bepalen de eindklassering van de atleet in hun gewichtscategorie. Elke atleet heeft drie pogingen om elke beweging te voltooien en het gewicht van de stang wordt geleidelijk verhoogd na elke succesvolle poging.
Drie juryleden beoordelen elke poging op naleving van de regels, in het bijzonder de correcte eindpositie van de lifter met de stang. Straffen kunnen worden opgelegd voor het niet naleven van de regels, zoals verkeerde bewegingen of slechte technische uitvoering.
Aan het begin van de 20e eeuw werd de gewichthefwereld gedomineerd door Europese landen, met nameDuitsland, Oostenrijk en Frankrijk. In de jaren 1950 kwamen de Sovjets op, gevolgd door China, Turkije, Griekenland en Iran enkele decennia later, in de jaren 1990.
Gewichtheffen op de Olympische Spelen heeft in de loop van zijn geschiedenis een aantal memorabele momenten en uitstekende prestaties opgeleverd. Een van de beroemdste momenten en uitmuntende medailles is die van Naim Süleymanoğlu uit Turkije op de Olympische Spelen van Seoul in 1988. Hij won een epische gouden medaille in de categorie vedergewicht en werd de eerste man die drie keer zijn lichaamsgewicht optilde in de clean and jerk.
Andere voorbeelden zijn de prestaties van drievoudig Grieks Olympisch kampioen Pyrros Dimas op de Spelen van Atlanta in 1996, de Iraanse Hossein Rezazadeh op de Spelen van Sydney in 2000 en de Spelen van Athene in 2004 in de superzwaargewichtcategorie, en meer recentelijk Rim Jong-sim uit Noord-Korea op de Spelen van Londen en Rio in respectievelijk 2012 en 2016.
DeFranse gewichtheffer Romain Imadouchène, 29 jaar oud en wereldkampioen clean and jerk in 2022, is een van Frankrijks grootste medaillehoop in deze discipline tijdens de Spelen van Parijs 2024!
