"La vie en rose ", "La foule ", "Non, je ne regrette rien ", "Padam, Padam ", "Milord ", "Hymne à L'Amour ", "Mon dieu ", "L'homme à la moto ", "Mon manège à moi "? Het is moeilijk om alle liedjes vanÉdith Piaf op te noemen die hun stempel hebben gedrukt op het erfgoed van het Franse chanson. Meer dan 60 jaar na haar dood klinken deze liederen nog steeds door in de hoofden van velen. Édith Piaf overleed op 10 oktober 1963, slechts 47 jaar oud. Vandaag nodigen we je uit om in de voetsporen van de legendarische zangeres te treden op een grote tour door Parijs van oost naar west.
Het begon allemaal in de Bellevillestraat 72, in het 20e arrondissement. In deze legendarische wijk van de hoofdstad werd Édith Piaf geboren, wiens echte naam Édith Giovanna Gassion was. Een plaquette op dit adres herdenkt de geboorte van de artieste. Er staat: "Op de trappen van dit huis, op 19 december 1915, werd Édith Piaf geboren in de meest armoedige omstandigheden, en haar stem zou later de wereld shockeren ".
Straatkunst met de kunstenaar omringt ook de blauwe deur van het gebouw. Er zijn twee stencils en The Atomik Nation's 'La Môme Street Music Box ', een roze muziekdoos gemonteerd op een houten resonator. Het is een roze muziekdoos gemonteerd op een houten resonator, een doos die op andere locaties in Oost-Parijs te vinden zal zijn, altijd in samenwerking met de kunstenaar.
Dus hier, voor dit gebouw in het 20e arrondissement van Parijs, begint ons bezoek.
Édith Piaf werd echter geboren in het Hôpital Tenon, niet ver hier vandaan, aan de Rue de la Chine om precies te zijn. We verlaten de Rue de Belleville en lopen over de Boulevard de Belleville naar het metrostation Ménilmontant. Op een steenworp afstand, op nr. 5 rue Crespin du Gast, ligt het beroemdeMusée Édith Piaf. Dit kleine privémuseum werd in 1968 geopend door de vereniging "Les Amis d'Édith Piaf " en is alleen op afspraak toegankelijk. Het is gehuisvest in de flat die Édith Piaf in 1933 bewoonde. Hier kunnen fans de artieste in alle privacy ontdekken. In twee kamers worden een aantal voorwerpen en memorabilia tentoongesteld, waaronder een van haar beroemde zwarte podiumjurken, een paar bokshandschoenen die toebehoorden aan Marcel Cerdan, schoenen maat 34 en foto's van de zangeres.
We verlaten het 11e arrondissement om terug te keren naar het 20e, op de Place Édith Piaf. Hier is een standbeeld opgericht naar het evenbeeld van dit monument van het Franse chanson. Dit bronzen standbeeld werd officieel ingehuldigd op 11 oktober 2003 (tegelijk met het plein), ter gelegenheid van de 40e sterfdag van de artieste, en werd gemaakt door beeldhouwster Lisbeth Delisle. De kunstenaar creëerde een zeer expressief werk: armen ten hemel geheven, hoofd achterover gekanteld en mond open. Op een steenworp afstand van het plein ligt de Édith Piaf bar, voor de die-hard fans.
Vervolgens gaan we naar de legendarische begraafplaats Père-Lachaise. Hier ligt de artieste begraven, in afdeling 97 van de begraafplaats. Het graf wordt regelmatig versierd met bloemen door fans uit de hele wereld en bevat ook de stoffelijke resten van Louis Alphonse Gassion, de vader van Édith Piaf, en Théophánis Lamboukas, bekend als Théo Sarapo, de tweede echtgenoot van de zangeres.
Onze reis in de voetsporen van Édith Piaf gaat verder in het westen van Parijs, op de hoek van rue Troyon en rue Mac-Mahon (17e arrondissement). Terwijl ze op straat stond te zingen, werd Édith Piaf in oktober 1935 opgemerkt door Louis Leplée, die het Gerny's cabaret runde in de rue Pierre-Charron (8e). De zangeres, die hij omdoopte tot "la Môme Piaf ", maakte haar podiumdebuut. Het succes liet niet lang op zich wachten. Twee jaar later stond ze op het podium van de ABC music hall (2e arrondissement). Daarna was het de beurt aan de legendarische zalen van de hoofdstad, zoals Pleyel (8e),Olympia (9e) en Bobino (14e), om de artieste te verwelkomen.
Na een tijdje in een privé herenhuis te hebben gewoond op nr. 7 rue Leconte-de-Lisle, in het 16e arrondissement, waar de zanger en bokser Marcel Cerdan elkaar discreet ontmoetten, maakte Édith Piaf een einde aan haar leven op nr. 67 boulevard Lannes, ook in het 16e arrondissement. Voor de goede orde: de zangeres stierf in een villa in Grasse (Côte d'Azur). Maar haar man Théo Sarapo besloot haar lichaam in het geheim terug te brengen naar het huis van het echtpaar in het 16e arrondissement van Parijs.
