11 jaar na haar eerste concert in de hoofdstad, in La Maroquinerie, was de ongelofelijke violiste Lindsey Stirling deze vrijdag 25 oktober 2024 terug in het volgepakte Zénith de Paris. Als onderdeel van haar "Duality Tour" bracht de Amerikaanse artieste haar fans in vervoering met haar elektrische viool en haar dansbewegingen, van haar eerste nummer"Shatter me" tot een van haar nieuwste nummers, "Inner Gold".
Zoals gewoonlijk deed de artieste geen half werk en toonde ze zich bijzonder indrukwekkend op het podium, in staat om haar instrument in de lucht te bespelen of complexe choreografieën uit te voeren, terwijl ze haar liedjes vol magie en emotie vertolkte, in stijlen die varieerden van klassiek tot elektro.
Maar voordat we deze langverwachte visuele en muzikale show konden bijwonen, kreeg het publiek in de eerste helft de kans om Nya te horen, een jonge Puerto Ricaanse zangeres met een popgeluid waar we niet bekend mee waren. De singer-songwriter trakteerde het publiek op haar nummers"Beauty comes from pain","The Pro" en"Jaded", een heerlijke ontdekking dankzij haar mooie, soepele stem, maar met klanken die misschien een beetje te veel leken op die van haar collega's.
Precies het tegenovergestelde van Lindsey, een unieke artieste die haar carrière heeft opgebouwd op haar uitzonderlijke combinatie van dans en viool, evenals haar zachte, poëtische universum. We moesten nog zo'n twintig minuten wachten op haar komst, maar zodra het doek opging, was het gemakkelijk om de vertraging te begrijpen, want het podium was volledig omgetoverd als voor een musical. De jonge vrouw verscheen om"Eye of the untold her" op te voeren, voor een gordijn met schaduwpoppen, in interactie met haar dansers achteraan.
Het is een zeer geslaagde, zeer visuele opener die ons snel in de stemming brengt en de toon zet voor de rest van het concert, dat zeker net zo levendig zal zijn! Lindsey Stirling ging daarna verder met"The Arena" en"Underground", waarin ze haar meesterschap in klassieke dans demonstreerde in een reeks wervelende choreografieën. Voor"Firefy alley", een luchtvoorstelling waarin de dansers met de stof spelen, imponeert de violiste ons met een volledig vloeiende grand écart, terwijl ze natuurlijk perfect speelt.
Dan komt"Roundtable Rival", een van haar bekendste nummers, waarvoor het decorontwerp het idee opvat van een videoclip in westernstijl, met een echt gevecht tussen haar en haar gitarist, waarbij ze elkaar vrolijk te lijf gaan tot groot genoegen van het publiek, dat letterlijk in vlammen opgaat! Het is een hyper-energiek optreden dat de volle kracht van haar opzwepende muziek laat zien, waarbij haar viool van kleur verandert om bij de vibe van elk nummer te passen.
Het Egyptisch klinkende"Evil Twin" volgt meteen, waarbij de zang van de zangeres een mystiek randje aan het optreden toevoegt. Ze begon het nummer hangend een paar meter boven de grond, voor een adembenemende luchtdoekact, waarbij ze even buiten de tijd viool bleef spelen. Na het meer gemeenschappelijke'Elements' is er een kalmere, zachtere passage in'Serenity found'.
De zaal pauzeert om te kijken naar de letterlijk magische show die zich voor ons ontvouwt. Een van de dansers, hangend in de lucht in een engelenkostuum, laat lovertjes vallen op de violist, die een prachtig moment van eeuwigheid brengt. Dit was deongelooflijke ovatie waard die volgde en die de Zénith in Parijs in vervoering bracht. De belichting was perfect en de kleurwisselingen pasten perfect bij de sfeer van de klanken.
In een rustiger tempo vertelt de virtuoze over haar gevoelens en een periode in haar leven waarin ze zich erg angstig voelde, een gevoel dat verbeterde dankzij meditatie. Ze nodigt ons uit om samen met haar ademhalingsoefeningen te doen, in een blauwachtig licht, wat het publiek hilarisch maakt als ze deze oefeningen gewillig uitproberen. Er is genoeg interactie om je dichter bij de violiste te voelen, die ons toevertrouwt dat ze dol is op de hoofdstad, omdat het Franse publiek een van de eersten was die haar liet weten dat haar muziek gewaardeerd werd aan het begin van haar carrière.
In lijn met dit idee van een rustiger pauze, brengt ze"Between Twilight" en vraagt ze ons om onze ogen te sluiten om de muziek op een andere manier te ervaren, in een echt moment van delen. Na deze bijna circusachtige show, waar de sfeer schommelt tussen broeierig en energiek, geeft de artieste ons een hoepeloptreden om te beginnen met"Shatter me", het iconische nummer dat haar een begrip maakte en dat het publiek laat gillen. Het is een zeldzaam nummer met tekst, het publiek gaat helemaal los op het nummer en zingt mee met Lzzy Hale's deel, terwijl Lindsey ondersteboven in haar hoepel blijft spelen... Ongelooflijk!
Een Franse stem duikt af en toe op om de komende nummers toe te lichten en introduceert'Kintsugi', genoemd naar de Japanse techniek om te repareren wat kapot is. In een waar ballet, uitgevoerd door sublieme dansers die spelen met etherische draperieën, keert de violist terug naar de lucht en aan het einde van het stuk ontvouwt hij immense vlindervleugels om dit stuk, dat transformatie oproept, af te sluiten.
Na"Crystallize", waarin ze ons blijft imponeren met haar beheersing van verschillende talenten, volgen twee bijzonder vrolijke en kleurrijke nummers met"Purpose" en zijn Keltische klanken en dansers vermomd als kleine magische kabouters.Untamed" brengt een nieuwe verandering van kostuum, waarbij de dansers een reeks popkleuren en glitterende dierenkoppen dragen.
Tijdens het laatste deel van het concert stuurt de zangeres mooie boodschappen van zelfvertrouwen de wereld in, waarbij ze ieder van ons aanmoedigt om uit de door de maatschappij opgelegde kooi te komen en onszelf te realiseren ondanks de obstakels. Voor"Inner Gold", een zeer recent nummer in samenwerking met Royal & the Serpent, lijken de outfits en energie op het podium op de video, met ritmische choreografie en gouden tinten.
De kunstenaar nodigde ons uit om deel te nemen aan zijn Tiktok-video, waarvan de prachtige weergave furore maakte op sociale netwerken. Heel Zénith deed mee aan de pret, door de fakkels op hun telefoons aan te steken om golven van licht te creëren volgens de noten van de viool. Een amusant moment, want de Fransen zijn niet de meest gerenommeerde als het op Engels aankomt, waardoor er een paar kleine misverstanden ontstonden die snel werden opgelost en het publiek aan het lachen maakten.
Na"First light", waar het Zenith meezingt, gaan we over naar"Les Fées", een nummer geïnspireerd door Frankrijk, hyperdynamisch waarbij de dansers prachtig bewegen met discoballen op hun hoofd en fluorescerende kleuren, een beetje vreemd maar al met al in overeenstemming met de opeenvolging van buitengewone elementen tijdens de show. Tot slot vertolkt Lindsey Stirling haar nieuwste energieke nummer'Survive', geschreven samen met Walk Off The Earth, waarvoor ze uitlegt dat ze het schreef na een breuk met haar ex-vriend, om zichzelf eraan te herinneren dat niets ooit hetzelfde is.
We kwamen absoluut opgetogen weg van de twee uur durende show en waren erg onder de indruk van de veelzijdigheid van de artieste, wat haar live nog gekker maakt! Lindsey Stirling's vermogen om dit sublieme instrument toegankelijk te maken, begeleid door haar gitarist en een drummer, is ver verwijderd van de klassieke stijl die de minste vioolliefhebbers op den duur zou kunnen vervelen, met geluiden die variëren van pop tot rock tot electro, afhankelijk van het nummer. Heel dicht bij haar publiek, waarvan sommigen haar al heel lang volgen (ze herkende enkele van haar vroege fans in de pit), leverde ze een concert af dat meer dan sportief was, en vol emotie.
Plaats
Zenith Parijs
211 Avenue Jean Jaurès
75019 Paris 19
Toegang
M° Porte de Pantin
