L'os à moelle, een komedie gebaseerd op het beroemde dagboek van Pierre Dac

De komedie L'os à moelle keert terug naar het Artistiek Théâtre voor de laatste data tot 28 april. De komedie over de komiek Pierre Dac draait om het weekblad "L'os à moelle" dat hij oprichtte in 1938, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog.

L'os à moelle, bedacht en geregisseerd door Anne-Marie Larizini, staat weer op de affiche van hetArtistic Théâtre in het11e arrondissement van Parijs( ) . De komedie is gebaseerd op teksten uit de krant "L'os à moelle" van de 20e-eeuwse Franse humorist Pierre Dac.

Het decor is gemaakt door Emmanuelle Galabru, Michel Ouimet en Cédric Colas, met een eenvoudig maar effectief decor dat de politieke humor van de teksten in "L'os à moelle " weergeeft en met partizanenliederen die ons eraan herinneren dat we aan het begin van de Tweede Wereldoorlog staan. Anne-Marie Lanzini brengt Pierre Dac weer tot leven in een show die soms grenst aan het absurde, waarbij het acteertrio geen gebrek heeft aan repliek .

"L'os à moelle ", voor het eerst gepubliceerd op 13 mei 1938, was een humoristisch weekblad,het "officiële orgaan van de zotheid" . Het was vernoemd naar de humanistische schrijver Rabelais en zijn vader, een slager. L'os à moelle was zeer satirisch en soms absurd, omdat het volledig uit de pas liep met de komende oorlog. Na 109 zeer succesvolle nummers stopte de krant op 7 juni 1940, omdat de Duitse troepen naderden en het weekblad zeer anti-Hilter was.

Het personeel van de krant verliet Parijs en Pierre Dac werd in 1941 gearresteerd toen hij Londen probeerde te bereiken. Een paar jaar later werd hij opnieuw opgesloten in Spanje, maar in 1943 slaagde hij er eindelijk in Londen te bereiken en ging hij de radio op, waar hij modieuze liedjes parodieerde en de spot dreef met de Vichy-regering en de Duitsers. Pierre Dac, zowel een komiek als een lid van het verzet, zorgde ervoor dat de Fransen om "alles" konden lachen in een tijd waarin er voor lachen geen plaats was.