Pola Elizejskie były pierwotnie polami uprawnymi. W 1616 roku Marie de Médicis postanowiła wytyczyć długą, wysadzaną drzewami aleję. W 1667 roku Le Nôtre rozszerzył tę perspektywę z Tuileries. W XVII wieku Pola Elizejskie (nazwa ukuta po raz pierwszy w 1709 roku) były niczym więcej jak długą, wysadzaną drzewami promenadą w sercu niezagospodarowanego obszaru. Po licznych przebudowach (autorstwa Jacquesa Hittorffa, Jeana Charlesa Alphanda, Bernarda Hueta, Jeana-Michela Wilmotte'a i Normana Fostera), ostatnie modyfikacje wprowadzono w 1994 roku.
