Guillon Lethière, urodzony w Gwadelupie: retrospektywna wystawa w Musée du Louvre została odsłonięta

Musée du Louvre oddaje cześć niesłusznie zapomnianemu malarzowi: od 13 listopada 2024 r. do 17 lutego 2025 r. zapraszamy na wystawę Guillon Lethière, urodzonego na Gwadelupie.

Guillon Lethière, kluczowy artysta swoich czasów, został szybko wymazany z pamięci przez erę rewolucji i zmian, a teraz jest przywracany w centrum uwagi dzięki retrospektywie zorganizowanej przez Musée du Louvre, trwającej od 13 listopada 2024 r. do 17 lutego 2025 r.

Ta wystawa, zatytułowana Guillon Lethière, urodzony na Gwadelupie, opowiada o wzorowej karierze malarza urodzonego przez Marie-Françoise Dupepaye, wyzwoloną niewolnicę z Afryki i Pierre'a Guillona, białego Francuza i prokuratora królewskiego. Pochodzący z Gwadelupy Guillaume Guillon Lethière został oficjalnie uznany przez swojego ojca, gdy miał zaledwie 39 lat. To właśnie wtedy mógł ubiegać się o nazwisko Guillon. W swoim podpisie jako artysta nazywa siebie również "Lethière" - dosłownie trzecim (jest trzecim dzieckiem swojego ojca). Podpis, który opowiada jego złożoną historię, w czasach, gdy wolności są zdobywane tak szybko, jak są tracone.

Malarz kształcił się w sztukach klasycznych, interesował się historią i starożytnymi mitami. Jako zagorzały obrońca sztuki neoklasycznej, odmówił przyjęcia radykalnych zmian narzuconych przez romantyków XIX wieku i szybko został przyćmiony przez te nowe gatunki. Niemniej jednak Guillon Lethière cieszył się niesłabnącym sukcesem i uznaniem: dyrektorAcadémie de France w Rzymie (1807-1816), członekAcadémie des Beaux-Arts (wybrany w 1818 r.), profesor w École des Beaux-Arts (mianowany w 1819 r.)...

Guillon Lethière urodził się w 1760 roku i zmarł w 1832 roku. W ciągu swojego życia widział prawie 10 różnych reżimów politycznych, które przychodziły i odchodziły, a także wielu pretendentów do władzy. Był w stanie dostosować się do wielu zmian politycznych, aby utrzymać swoją księgę zamówień i reputację w świecie sztuki. Będąc ważną postacią w swoich czasach, Guillon Lethière uczył również swojej sztuki młodych malarzy w prywatnych pracowniach, otwierając swoje zajęcia w szczególności dla kobiet.

Wystawa prezentuje główne osiągnięcia i ważne momenty w życiu i karierze artysty. Jego relacje, wpływy i dziedzictwo są reprezentowane w różnych obrazach na wystawie. Większość prezentowanych prac utrzymana jest w stylu neoklasycznym. Powstałe pejzaże można porównać do krajobrazów historycznych. Malarz rzadko odchodził od tego trendu, a nieliczne prezentowane eksperymenty artystyczne są często związane z konkretnymi zamówieniami.

Wystawa obejmuje najważniejsze dzieła w karierze artysty. Luwr posiada dwa monumentalne dzieła o długości ośmiu metrów, które pierwotnie miały być częścią cyklu czterech obrazów. Brutus i Śmierć Wirginii przedstawiają ważne epizody z historii starożytnego Rzymu. Ze względu na swój rozmiar obrazy te nie zostały włączone do wystawy, ale można je znaleźć w stałych zbiorach muzeum.

Muzeum miało również zaprezentować Le Serment des Ancêtres, obraz ukończony w 1822 roku i podpisany nazwiskiem "Lethière, né à la Guadeloupe" (Lethière, urodzony na Gwadelupie), co jest bezpośrednim odniesieniem do jego osobistej historii i przekonań. Ten monumentalny obraz, najbardziej intymne dzieło artysty, nie mógł zostać ostatecznie wystawiony z powodu trudności, przed jakimi stanął kraj. Jednak system audio ujawnia sekrety tego dzieła.

Guillon Lethière, syn niewolnicy, rzadko poruszał w swoich pracach tematy polityczne. W 1802 roku Francja ponownie wprowadziłaniewolnictwo, a Haiti walczyło o niepodległość. Na znak poparcia Guillon Lethière ofiarował swój obraz Haitańczykom - jedno z najbardziej osobistych i znanych dzieł malarza.