Niektórzy ludzie mijają ją codziennie, nawet nie wiedząc, że jest to stara stacja-widmo. Położona na linii 10 paryskiego metra, w samym sercu Dzielnicy Łacińskiej, stacja Cluny - La Sorbonne skrywa wiele tajemnic. Stacja jest jedną z najsłynniejszych stacji-widm metra.
Dla przypomnienia, stacja Cluny- La Sorbonne, znana wówczas po prostu jako "Cluny", została otwarta po raz pierwszy 15 lutego 1930 roku. W tamtym czasie miała ona stanowić przedłużenie linii 10 z Odéon do Place d'Italie.
Podobnie jak wiele innych stacji w sieci, stacja została zamknięta 2 września 1939 r., gdy II wojna światowa zaczęła uderzać w Europę. Jednak w przeciwieństwie do większości stacji, które ponownie powitały pasażerów po zakończeniu wojny, stacja Cluny nie została ponownie otwarta ze względu na bliskość stacji Maubert-Mutualité i Odéon. Przez 49 lat pozostawała stacją widmo!
Dopiero 15 grudnia 1988 r. stacja została ostatecznie ponownie otwarta pod nazwą "Cluny - La Sorbonne ". Dlaczego więc stacja została ponownie otwarta po tylu latach? Wyjaśnienie jest proste: została ponownie otwarta, aby zapewnić połączenia z liniami RER B i C na pobliskiej stacji Saint-Michel - Notre-Dame.
Aby uczcić ponowne otwarcie, RATP i Ministerstwo Kultury wspólnie zamówiły artystę Jeana Bazaine'a. Bazaine zaprojektował mozaikę o powierzchni 400 m2 jako dekorację, dając początek słynnemu dziełu "Ailes et Flammes" ("Skrzydła i płomienie "). Drugie monumentalne dzieło sztuki można zobaczyć na tej stacji, a dokładniej w punkcie przesiadkowym między stacją metra a RER. Zaprojektowany przez Claude'a Maréchala, zajmuje powierzchnię 600 m2 i tworzy ciągłą wstęgę między Cluny - La Sorbonne i Saint-Michel.
Oficjalna strona
www.ratp.fr
