La Page Blanche, z Sarą Giraudeau, Pierre'em Deladonchampsem i Grégoire'em Ludigiem: recenzja i wywiad

W swoim pierwszym filmie fabularnym powieściopisarka i scenarzystka Murielle Magellan(Sous les jupes des filles, Une famille à louer) sięgnęła po komiks La Page Blanche autorstwa Pénélope Bagieu(Culottées) i Boulet(Raghnarok). W tej kolorowej, delikatnej adaptacji Sara Giraudeau(Le Discours, Médecin de nuit, Le Bureau des Légendes) wciela się w rolę Eloïse, młodej kobiety, która pewnego ranka budzi się na ławce, nie wiedząc, kim jest. Rozpoczyna się śledztwo mające na celu odzyskanie przez nią pamięci.

Po drodze spotyka swoich kolegów i zdaje sobie sprawę, że osoba, którą kiedyś była, nie jest kimś, kogo lubi. Na swojej drodze spotka kilka barwnych postaci, granych przez Pierre'a Deladonchampsa(Les Chatouilles, Eiffel, Vaurien), Grégoire'a Ludiga z Palmashow(La Folle histoire de Max et Léon, Les Vedettes, Au Poste!), Lolę Dubini (Quand on crie au loup) i wielu innych!

Film trafi do kin 31 sierpnia 2022 r. Tymczasem obejrzyj zwiastun i nasz wywiad z reżyserem.

Streszczenie:

Eloïse siedzi samotnie na paryskiej ławce. Kim ona jest? Co ona tam robi? Nic nie pamięta! Rozpoczyna więc pełne niespodzianek śledztwo, aby dowiedzieć się, kim jest. A gdyby ta amnezja pozwoliła jej dowiedzieć się, kim jest, kogo kocha i odkryć swoje życie na nowo?

• Przeczytaj także
• Najlepsze kina w Paryżu
• Co robić w Paryżu w grudniu 2024 roku? Odkryj wydarzenia tego miesiąca w Île-de-France
• Kino: jakie filmy wchodzą na ekrany w najbliższą środę, 18 grudnia 2024 roku?

Wywiad:

Zwiastun :

Nasza recenzja:

Cóż za uroczy film! Trzeba przyznać, że La Page Blanche może nie wyróżniać się w napiętym jesiennym harmonogramie premier kinowych. Mimo to pełnometrażowy film Murielle Magellan umiejętnie bawi się typami reprezentowanymi przez swoich bohaterów. Aktorzy w filmie wychodzą z ról, w których przywykliśmy ich oglądać, co cieszy, zwłaszcza w tak doborowej obsadzie. Pierre Deladonchamps jest niewątpliwie atutem filmu i uwielbiamy oglądać go w rolach psychopatów(Les Chatouilles, Vaurien). Tutaj wciela się w maniakalnego informatyka, który jest bardzo zabawny i ujmujący.

Pomimo nieco słabego scenariusza, film jest dość skuteczny. Mniej więcej szybko wiemy, jak się skończy, a wszystkie problemy głównej bohaterki rozwiązałyby się w kilka sekund, gdyby szczerze przyznała się do utraty pamięci. Nie przeszkadza to jednak urokowi filmu, zwłaszcza że Murielle Magellan wykorzystuje wizualizacje, które często przypominają komiksy, oryginalne medium tej historii. To rozkosz!