Monsieur Aznavour : Tahar Rahim gra ikonę francuskiej piosenki - Nasz werdykt

Monsieur Aznavour to filmowy hołd złożony jednej z ikon francuskiej piosenki chanson, Charlesowi Aznavourowi. Ten muzyczny film biograficzny, wyreżyserowany przez Mehdiego Idira, znanego z pracy nad Pacjentami, i Grand Corps Malade, który zabłysnął La Vie scolaire, w roli tytułowej gra Tahar Rahim . Kręcony we Francji, Armenii i innych symbolicznych miejscach w życiu piosenkarza, film obiecuje zanurzyć widzów w sercu lat pięćdziesiątych, kiedy Aznavour zaczął tkać swój legendarny repertuar.

Monsieur Aznavour to ambitny film biograficzny, który zanurza nas w życiu jednej z najbardziej emblematycznych postaci francuskiej piosenki chanson. Wyreżyserowany ze szczególną starannością film wyróżnia się emocjonalnym bogactwem, staranną reżyserią i niezapomnianymi kreacjami aktorskimi, zwłaszcza Tahara Rahima w roli tytułowej. Choć niektórych widzów mogą zniechęcić niekonwencjonalne wybory narracyjne, film oferuje szczery i przejmujący wgląd w trajektorię artysty rozdartego między karierą a życiem osobistym.

Od pierwszych scen Monsieur Aznavour wyróżnia się odważną reżyserią, umiejętnie bawiąc się sekwencjami i ujęciami śledzącymi, aby zanurzyć widza w intymnym świecie artysty. Jedną z najbardziej uderzających sekwencji w filmie jest ta w Alhambrze, podczas występu "Je me voyais déjà ". Kamera podąża za Charlesem zza kulis na scenę w płynnym, ciągłym ruchu, rejestrując każdy niuans jego niepokoju przed występem. Sekwencja jest kontynuowana, gdy kamera porusza się wokół niego, rejestrując zarówno jego spiętą, ale zdeterminowaną twarz, jak i widzów na widowni i balkonie. Takie podejście nadaje scenie niemal namacalną intensywność, symbolizując miażdżącą presję, jaką Aznavour odczuwa w tym kluczowym momencie swojej kariery.

Sekwencja osiąga punkt kulminacyjny w poruszającym finale: kurtyna się zamyka, a zza kulis słychać dźwięk składanych krzeseł, gdy publiczność wznosi się do owacji na stojąco. Aznavour, myśląc, że widownia będzie pusta, waha się przed wykonaniem ukłonu. Ta chwila zwątpienia, doskonale oddana przez Rahima, zostaje ostatecznie rozwiana, gdy kurtyna otwiera się na rozradowaną publiczność. Scena ta jest wzorem równowagi między napięciem a emocjonalnym uwolnieniem, wzmocnionym przez nienaganną reżyserię techniczną, która pozostawia niezatarte wrażenie na widzu.

Prawdziwym sercem filmu jest jednak występ Tahara Rahima. Znany z intensywnych, pełnych niuansów występów w takich filmach jak Un Prophète czy Désigné Coupable, Rahim podejmuje tutaj wyzwanie przywłaszczenia sobie postaci tak mitycznej jak Charles Aznavour, nie popadając przy tym w imitację czy karykaturę. Jego gra jest niezwykle subtelna, oddając delikatne gesty i charakterystyczny sposób mówienia piosenkarza z dokładnością graniczącą z perfekcją.

Rahimowi udało się sprawić, że wewnętrzna kruchość Aznavoura stała się namacalna, jednocześnie uosabiając jego cichą siłę i determinację w dążeniu do spełnienia marzeń, często kosztem najbliższych mu osób. Każde spojrzenie, każdy gest wydaje się przesiąknięty wewnętrzną głębią, a ta wielowymiarowa kreacja nadaje filmowi niezaprzeczalne bogactwo emocjonalne. Widzowie zaznajomieni z poprzednimi rolami Rahima odnajdą tu jego wyjątkową zdolność do wcielania się w postacie o dużej złożoności psychologicznej, jednocześnie nasycając je rozbrajającą wrażliwością.

Film nie tylko przedstawia Aznavoura w chwalebnym świetle. Wnikliwie bada również osobiste poświęcenia, które naznaczyły jego karierę. Film szybko pokazuje, że Charles nigdy nie jest tak samotny, jak wtedy, gdy jest u szczytu sławy. Jego siostra pozostaje jego jedyną powiernicą, podczas gdy jego dzieci i żony zajmują tylne miejsce, poświęcone na ołtarzu jego kariery. Ten portret człowieka odizolowanego pomimo sukcesu jest szczególnie przejmujący w najbardziej bolesnych momentach, takich jak ten, gdy decyduje się wyjść na scenę w Olympii w wieczór pogrzebu syna. Ten potężny wybór narracyjny ilustruje niezdolność Aznavoura do pogodzenia życia osobistego z jego wszechogarniającą ambicją, temat, który będzie głęboko rezonował z widzami wrażliwymi na złożone ludzkie dramaty.

• Przeczytaj także
• Najlepsze kina w Paryżu
• Co robić w Paryżu w grudniu 2024 roku? Odkryj wydarzenia tego miesiąca w Île-de-France
• Kino: jakie filmy wchodzą na ekrany w najbliższą środę, 18 grudnia 2024 roku?

To napięcie między karierą a rodziną przewija się przez cały film. Od wczesnych dni spędzonych w kabaretach, Aznavour zdecydował się opuścić swoją pierwszą żonę i córkę, aby całkowicie poświęcić się muzyce. To poświęcenie, symbolizujące artystę gotowego zrobić wszystko, by odnieść sukces, jest wspólnym wątkiem przewijającym się przez cały film. Widzowie zobaczą człowieka gotowego spalić wszystkie swoje mosty, aby osiągnąć szczyt, aspekt jego osobowości, który jest przedstawiony z pewnym fatalizmem, ale bez osądzania.

Kolejną atrakcją filmu jest hołd złożony francuskiej chanson, nie tylko poprzez karierę Aznavoura, ale także poprzez inne postacie muzyczne, które naznaczyły jej historię. Édith Piaf, Charles Trenet, Gilbert Bécaud, a nawet młody Johnny Hallyday (który śpiewa "Retiens la nuit ", piosenkę napisaną przez Aznavoura) pojawiają się w niezapomniany sposób. Te momenty zabierają widzów w podróż przez historię francuskiej muzyki, jednocześnie podkreślając wpływ, jaki Aznavour wywarł na swoich współczesnych i kolejne pokolenia.

Scena, w której Aznavour i Hallyday śpiewają w duecie, jest jednym z najważniejszych momentów filmu, uosabiając przekazanie pochodni między dwiema legendami piosenki. Podobnie interakcje między Aznavourem i Piaf, graną z niezwykłą finezją przez Marie Julie Baup, nadają fabule intymny i emocjonalny wymiar. Piaf, postać opiekuńcza dla Aznavoura, zachęcała go do kontynuowania kariery solowej, pomimo przeszkód.

Jednym z najciekawszych aspektów filmu jest niewątpliwie eksploracja duetu Aznavour-Roche. Wczesne dni Aznavoura jako piosenkarza kabaretowego, poruszającego się między występami striptizowymi, naznaczone były silną przyjaźnią z Pierre'em Roche'em. Ten muzyczny duet, zrodzony z błędu programistycznego, szybko odniósł sukces, częściowo dzięki sprytnym umiejętnościom negocjacyjnym Aznavoura, który wiedział, jak spieniężyć swój talent. Razem koncertowali z Piaf i udało im się wyrobić sobie markę w Kanadzie, gdzie odnieśli pewien sukces.

Jednak związek zakończył się, gdy Piaf poradziła Aznavourowi, aby poszedł sam. Ten moment zerwania jest przedstawiony z powściągliwymi emocjami, ilustrując stopień, w jakim Aznavour musi dokonywać rozdzierających serce wyborów, aby iść naprzód. Ten dylemat między towarzystwem a ambicją jest jednym z powracających tematów filmu, pokazując, że aby się przebić, Aznavour musi poświęcić nie tylko swoją rodzinę, ale także najbliższych współpracowników.

Z narracyjnego punktu widzenia, film stawia na mozaikową strukturę, łączącą kluczowe momenty z życia Aznavoura, a nie na liniowy postęp chronologiczny. Wybór ten może dezorientować niektórych widzów, którzy preferują bardziej tradycyjne budowanie napięcia. Struktura ta pozwala jednak podkreślić szczególnie istotne epizody, nie grzęznąc w wyczerpującej rekonstrukcji życia piosenkarza. Takie podejście sprawia, że film jest zarówno bardziej intymny, jak i uniwersalny, skupiając się na decydujących momentach, które ukształtowały człowieka i artystę.

Ostatecznie Monsieur Aznavour to film, który błyszczy swoją delikatnością, kreacjami aktorskimi i szczerym hołdem dla dziedzictwa kulturowego Aznavoura. Tahar Rahim zapewnia wyjątkowy występ, uchwycając zarówno kruchość, jak i siłę człowieka nieustannie poszukującego uznania. Produkcja, naznaczona techniczną sprawnością i odważnymi sekwencjami ujęć, znakomicie serwuje tę intymną eksplorację legendarnej postaci.

Ci, którzy oczekują wyczerpującej rekonstrukcji życia Aznavoura, mogą być nieco rozczarowani nielinearnym formatem filmu, ale mimo to znajdą głębokie zanurzenie w psychice artysty. Fani ludzkich i pełnych niuansów biografii będą zachwyceni tym dziełem, które poza mitem pokazuje człowieka gotowego poświęcić wszystko, by zrealizować swoje marzenia. Tętniący życiem i przejmujący hołd dla francuskiej chanson, ale także dla złożoności życia artysty, w którym publiczny triumf często skrywa głębokie rany.

Premiery kinowe w październiku 2024 roku: filmy i godziny w pobliżu
Dowiedz się o wszystkich filmach wyświetlanych w kinach w październiku 2024 r., wraz z godzinami w Twojej okolicy. Nie przegap żadnej premiery kinowej! [Czytaj więcej]

Kino: dramaty i thrillery wyświetlane obecnie w kinach i dostępne wkrótce
Dramat to popularny gatunek wśród miłośników kina, a w kinach można znaleźć wiele filmów, które go reprezentują. Jeśli nie jesteś pewien, co wybrać na swój wieczór filmowy, mamy kilka tytułów do polecenia. Zapraszamy do lektury! [Czytaj więcej]

Kino: dowiedz się, jakie filmy familijne są obecnie wyświetlane w Twojej okolicy
Chcesz zabrać całą rodzinę do kina, ale masz dość filmów dla dzieci? Sprawdź naszą ofertę filmów fabularnych dla wszystkich grup wiekowych. Pokochają je dzieci, rodzice, a nawet dziadkowie! [Czytaj więcej]