W klapkach u stóp Himalajów: Audrey Lamy jako matka autystycznego dziecka w dramacie Johna Waxa

Słodko-gorzka komedia Johna Waxa w klapkach u podnóża Himalajów bada wyzwania rodzicielstwa poprzez podróż Pauline, granej przez Audrey Lamy. Wraz z Nicolasem Chupinem i Benjaminem Tranié, Audrey Lamy gra samotną matkę, która pomimo przeszkód robi wszystko, co w jej mocy, aby zapewnić stabilne życie swojemu synowi Andréi, 6,5-latkowi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Film zapowiada się jako mieszanka humoru i emocji, poruszająca złożone tematy w lekki i sympatyczny sposób.

W klapkach u podnóża Himalajów w reżyserii Johna Waxa to przejmująco wrażliwe i pełne humoru spojrzenie na codzienne życie samotnej matki, Pauline, granej przez Audrey Lamy, która samotnie wychowuje swojego autystycznego syna. Film wyróżnia się realistycznym, nieokrzesanym podejściem do rodzicielstwa, skromnie przywołując wyzwania i czułe chwile, które przerywają życie Pauline. Używając Himalajów jako metafory, Wax ilustruje ogromne przeszkody stojące przed rodzicami nietypowych dzieci, którzy często są "w klapkach", tj. źle przygotowani do radzenia sobie z codziennymi trudnościami. Czy film potrafi wzruszyć i rozśmieszyć, nie popadając przy tym w patos? Rozszyfrujmy to subtelnie wyważone dzieło.

Audrey Lamy imponuje w dramatycznym rejestrze, grając wadliwą, ale głęboko oddaną matkę walczącą o godne życie swojego syna pomimo przeszkód. Jej występ był powszechnie chwalony za dokładność i siłę emocjonalną. Lamy, która często znana jest z ról komediowych, pokazuje tu szereg emocji, od przygnębienia po odporność, w tym momenty czułego współudziału z synem. Sprawia, że Pauline jest szczególnie wiarygodna, matka, która, jak wszystkie matki, popełnia błędy, ale podejmuje odważne kroki naprzód. Ta szczerość pozwala widzom identyfikować się i dzielić z nią chwile surowych emocji i śmiechu, czyniąc film głęboko ludzkim.

Johnowi Waxowi udaje się uniknąć klisz dramatu społecznego czy filmu tematycznego, stawiając na zniuansowane i pełne szacunku podejście. Prosta, skuteczna reżyseria podąża za punktem widzenia Pauline, często walczącej, czasem zatrzymującej się, by odetchnąć. Ta intymna wizja pozwala filmowi poruszać się między powagą tematu a lżejszymi scenami, takimi jak zabawna scena u dentysty, grana przez Jean-Pascala Zady'ego, który po zdjęciu maski wyjaśnia Pauline, że "nigdy nie jest za późno na zrobienie sobie zębów" z figlarnym uśmiechem. Te momenty dobrze dobranej komedii rozładowują napięcie i nadają filmowi lekkości, która sprawia, że temat staje się bardziej przystępny, nie umniejszając przy tym jego znaczenia.

• Przeczytaj także
• Najlepsze kina w Paryżu
• Co robić w Paryżu i regionie Ile-de-France w listopadzie 2024 roku? Nasze najlepsze wskazówki i pomysły na wyjście
• Kino: jakie filmy wchodzą na ekrany w najbliższą środę, 20 listopada 2024 roku?

Oprócz tej wrażliwości narracyjnej, Wax wprowadza kilka bardzo dobrze sportretowanych postaci drugoplanowych, takich jak nauczycielka, która odmawia dostosowania przedstawienia na koniec roku, aby uwzględnić syna Pauline. Ten wybór, aby nie słodzić trudności, jakie napotyka Pauline, wzmacnia autentyczność pracy i czyni ją jeszcze bardziej potężną.

Himalaje, dalekie od bycia tłem w tym filmie, stają się symbolem wyzwań, z którymi Pauline musi się mierzyć każdego dnia. Tytuł, En tongs au pied de l'Himalaya (W klapkach u stóp Himalajów), jest metaforą rzeczywistości rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu: muszą pokonywać góry przeszkód bez odpowiednich zasobów. Film pokazuje matkę, która jest nieustannie wytrącana z równowagi, konfrontowana ze społeczeństwem, które nie jest przystosowane do nietypowych dzieci, ale mimo to idzie naprzód z niezachwianą determinacją. To właśnie ta metafora nadaje filmowi całą jego symboliczną moc, doskonale ilustrując samotność, niezrozumienie i wytrwałość rodziców w obliczu góry przeszkód.

Film spodoba się przede wszystkim widzom wrażliwym na dramaty rodzinne oraz tym, którzy szukają realistycznego i empatycznego przedstawienia zmagań rodziców niepełnosprawnych dzieci. Film spodoba się również fanom historii, w których emocje spotykają się z humorem, oferując delikatną równowagę między śmiechem a łzami. Osoby dotknięte podobną rzeczywistością zobaczą w nim lustro własnych wyzwań, podczas gdy inni odkryją nową i pouczającą perspektywę. Dzięki ujmującym postaciom i tonowi, który jest zarówno poważny, jak i lekki, En tongs au pied de l'Himalaya spodoba się tym, którzy szukają inspirującej i ludzkiej historii pełnej szczerości.

W klapkach u podnóża Himalajów znakomicie radzi sobie ze złożonym tematem, nie popadając przy tym w patos. Dzięki wyjątkowej roli Audrey Lamy i wrażliwej reżyserii Johna Waxa, film wyróżnia się szczerością i równowagą między emocjami a humorem. Poruszając temat trudności, z jakimi borykają się rodziny autystycznych dzieci, film zachęca również do odporności i empatii. To wzruszający, często zabawny, ale zawsze pełen szacunku film, który będzie miał trwały wpływ na widzów.

Premiery kinowe w listopadzie 2024 roku: filmy i godziny w pobliżu
Dowiedz się o wszystkich filmach wyświetlanych w kinach w listopadzie 2024 r., wraz z godzinami w Twojej okolicy. Nie przegap żadnej premiery kinowej! [Czytaj więcej]

Komedie wyświetlane obecnie w kinach i dostępne wkrótce
Chcesz dowiedzieć się, jakie komedie wchodzą do kin teraz i w ciągu najbliższych kilku miesięcy? Oto nasz wybór filmów, które można obejrzeć w kinach teraz lub w najbliższej przyszłości! [Czytaj więcej]

Kino: jaki film powinieneś dziś zobaczyć Czwartek, 21 listopad 2024?
Nie wiesz, który film obejrzeć dzisiaj? To dobrze, ponieważ scena filmowa wciąż się rozwija, a my mamy mnóstwo filmów, które możesz odkryć w pobliżu. [Czytaj więcej]