Nu het experiment met de installatie van speeltafels in het hart van de hoofdstad op 1 januari 2025 afloopt als gevolg van de motie van afkeuring (de verlenging van het experiment maakte deel uit van de begrotingswet), vragen veel mensen zich af waarom er geen casino in Parijs intra-muros is. Hoewel Frankrijk momenteel bijna 200 casino's heeft verspreid over het hele land, is er geen casino in Parijs.
Er zijn historische, wettelijke en sociale redenen voor deze uitzondering, die te maken hebben met moraal en het voorkomen van gokmisbruik. De afwezigheid van casino's in de hoofdstad is het resultaat van een reeks wetten die meer dan een eeuw geleden werden ingevoerd om de arbeidersklasse te beschermen en tegelijkertijd de gokindustrie te reguleren.
In 1907 legde het Burgerlijk Wetboek de voorwaarden vast voor het openen van casino's in Frankrijk, waarbij ze enkel toegelaten werden in kuuroorden en badplaatsen. Parijs werd uitgesloten van deze wetgeving, met als doel om een afstand te bewaren tussen grote stedelijke centra en gokken.
In 1919 werd deze beperking versterkt door een verbod op casino's binnen een straal van 100 kilometer rond de hoofdstad. De enige uitzondering was het casino in Enghien-les-Bains, dat in 1931 werd geopend in een kuuroord in overeenstemming met de vastgestelde criteria. Dit verbod op casino's in Parijs is bedoeld om de risico's op verslaving en de negatieve sociale impact die dergelijke etablissementen zouden kunnen hebben, te vermijden.
Sinds 2018 worden er in de hoofdstad experimentele gokclubs geopend die bepaalde praktijken onder toezicht toestaan, maar zonder roulette of gokautomaten. Deze clubs, die bekend staan als "halve casino's", werken onder strenge regels. Ondanks deze ontwikkelingen wordt er nog steeds gedebatteerd over het opzetten van echte casino's in Parijs, waarbij de voorstanders van economische modernisering tegenover de verdedigers van een strikt sociaal kader staan.
Nu weet je het.