We wtorek 22 sierpnia 1911 roku Mona Lisa została skradziona z Luwru pod nosem wszystkich. We wczesnych godzinach porannych malarz Louis Béroud udał się do Salon Carré w Luwrze wraz z grawerem Frédériciem Laguillermie. Obaj artyści, stali bywalcy, planowali jak zwykle naszkicować obraz wystawiony w muzeum.
Ich wybór padł na Mona Lisę Leonarda da Vinci. Ale kiedy dotarli do miejsca, w którym włoski obraz jest zwykle wyświetlany, dwaj przyjaciele musieli zmierzyć się z faktami: Mona Lisa zniknęła! Zaalarmowani strażnicy początkowo założyli, że dzieło zostało przeniesione przez kuratorów i znajduje się wwarsztacie fotograficznym Braun & Cie wewnątrz Luwru. Ale obrazu tam nie ma.
Wczesnym popołudniem na miejscu zdarzenia pojawiła się zaalarmowana policja. Prawie 60 detektywów, pod kierownictwem głównego inspektora Octave'a Hamarda, zostało przydzielonych do zbadania tego niewiarygodnego zniknięcia. Pobrano odciski palców 257 pracowników muzeum w celu porównania ich z odciskiem palca znalezionym przez Alphonse'a Bertillona, kryminologa i ojca pierwszego laboratorium identyfikacji kryminalnej, na ramie i szybie obrazu odkrytego na małej klatce schodowej prowadzącej do Cour Visconti. Bezskutecznie.
Podczas gdy śledztwo utknęło w martwym punkcie,opinia publiczna nabrała rozpędu, obwiniając po kolei złe zarządzanie Luwrem, nieuwagę strażników i obojętność władz publicznych. Théophile Homolle, dyrektor Luwru, został zmuszony do rezygnacji, podczas gdy sędzia śledczy odpowiedzialny za sprawę, Joseph-Marie Drioux, skierował swój gniew na wszystkich do tego stopnia, że podejrzewał Guillaume'a Apollinaire'a i uwięził go w więzieniu Santé od 7 do 11 września.
Poeta był już wcześniej zamieszany w kradzież trzech fenickich statuetek z Luwru w 1907 i 1911 roku przez swojego prywatnego sekretarza i przyjaciela Géry'ego Piereta, który następnie sprzedał jedną Apollinaire'owi, a dwie Picasso. Picasso, który później twierdził, że nie wiedział nic o oszukańczym pochodzeniu statuetek, które zainspirowały Les Demoiselles d'Avignon, sam był podejrzany o współudział w kradzieży Mony Lisy, zanim został oczyszczony z zarzutów, podobnie jak Apollinaire.
Przez dwa lata francuska i międzynarodowa prasa była zafascynowana policyjnym śledztwem i spekulowała na temat motywu kradzieży. Société des Amis du Louvre zaoferowało nagrodę w wysokości 25 000 franków każdemu, kto byłby w stanie odzyskać arcydzieło. Magazyn L'Illustration zaoferował podwójną kwotę, 50 000 franków, każdemu, kto przyniesie słynny obraz z powrotem do swoich biur. Bezskutecznie; po 28 miesiącach śledztwa Mona Lisa wciąż nie została odnaleziona.
Jednak od czasu przepadku Mona Lisa przebywa w Paryżu, ukrywając się w mieszkaniu przy rue de l'Hôpital Saint-Louis, w robotniczej 10. dzielnicy stolicy.
10 grudnia 1913 r. złodziej pojawił się we Włoszech: próbował sprzedać obraz florenckiemu handlarzowi antyków, Alfredo Geri, pod nazwiskiem Leonardi, za 500 000 lirów. Alfredo Geri i Giovanni Poggi, dyrektor Muzeum Uffizi, zaalarmowali karabinierów, którzy aresztowali złodzieja w jego hotelu we Florencji, potwierdzając, że obraz był rzeczywiście tym, który był poszukiwany na całym świecie przez 2 lata .
Złodziej, Vincenzo Peruggia, był włoskim szklarzem pracującym w Luwrze. Doskonale zaznajomiony z terenem, czekał do zamknięcia muzeum wieczorem 21 sierpnia 1911 roku, aby ukryć arcydzieło pod swoim białym płaszczem. Przesłuchiwany przez policję w pierwszych dniach śledztwa, wymyślił alibi, które zostało zaakceptowane przez inspektorów Surete. Jeśli chodzi o powody kradzieży, wyznał, że ukradł Mona Lisę z patriotyzmu, aby zwrócić ją Włochom.
"Często, kiedy pracowałem w Luwrze, zatrzymywałem się przed obrazem da Vinci i byłem upokorzony, widząc go w takim stanie w obcym kraju. Kradzież była bardzo prosta. Musiałem tylko wybrać odpowiedni moment. Pewnego ranka dołączyłem do moich kolegów dekoratorów w Luwrze, zamieniłem z nimi kilka słów, a następnie wszedłem do salonu, w którym wisiał obraz. Był opustoszały. Obraz uśmiechał się do mnie. W jednej chwili odczepiłem go od ściany. Odłożyłem ramę na schody i wsunąłem panel pod fartuch. Wszystko wydarzyło się w ciągu kilku sekund. Nikt mnie nie widział, nikt mnie nie podejrzewał", mówi w swoim pierwszym oświadczeniu.
Utrzymywał tę linię obrony przez cały proces , który odbył się we Włoszech, ponieważ oskarżony nie został poddany ekstradycji. Wspierany przez wielu Włochów, sąd, urzeczony jego patriotyzmem, skazał go na zaledwie rok i piętnaście dni więzienia, co później skrócono do siedmiu miesięcy. Po udanym tournée po Włoszech, Mona Lisa powróciła do Luwru 4 stycznia 1914 roku, gdzie od tego czasu jest wystawiana pod ścisłą ochroną .
Jeśli masz ochotę (ponownie) zobaczyć tajemniczy uśmiech Mony Lisy, znajdziesz go w Salle des Etats, na pierwszym piętrzeskrzydła Denon w Musée du Louvre. Jest to również okazja do odkrycia aktualnych wystaw: Paryż-Ateny, Faraon Dwóch Krajów i En Scène!
Miejsce
Muzeum Luwr
musée du louvre
75001 Paris 1
Dostęp
Metro Palais Royal - Musée du Louvre
