W Paryżu Belle Époque na Boulevard du Clichy znajdowały się trzy kabarety tematyczne. Był to kabaret du Néant ze swoją makabryczną atmosferą, kabaret du Ciel i kabaret de l'Enfer. Ten ostatni z pewnością przyciągał najwięcej ciekawskich i odcisnął swoje piętno na duchu 18. dzielnicy Paryża.
W 1892 roku niejaki Antonin Alexander otworzył swój kabaret de l'Enfer na Boulevard du Clichy, dokładnie pod numerem 34. Trzy lata później lokal przeniósł się pod numer 53 na tym samym bulwarze, gdzie pozostał przez kilka dekad.
Bliźniaczy z kabaretem du Ciel, również otwartym przez Antonina Alexandra i nazywanym kabaretem du Paradis, kabaret de l'Enfer nie pozostawiał nikogo obojętnym. Trzeba powiedzieć, że adres wiedział, jak przyciągnąć uwagę wszystkich. Przede wszystkim były to imponujące drzwi w kształcie otwartej paszczy demona. Po wejściu do środka klienci zanurzali się w czymś w rodzaju groty z rzeźbami potępionych zwisającymi ze ścian i sklepienia oraz gigantycznym kotłem. Aby stworzyć idealną iluzję, pan domu przejął kontrolę w przebraniu małego diabła. W menu znajdowały się również pokazy, w tym "diaboliczne atrakcje " i "tortury potępionych ", o czym świadczą niektóre dokumenty dostępne w Internecie.
Podczas Belle Époque wielu surrealistycznych artystów, w tym André Breton, odwiedzało Cabaret de l'Enfer. Jego studio znajdowało się na czwartym piętrze budynku, tuż nad kabaretem.
Chociaż kabaret de l' Enfer niezaprzeczalnie nadał tempo życiu nocnemu podczas Belle Époque w Paryżu, miejsce to niestety musiało stawić czoła trudnościom finansowym po wyzwoleniu Paryża. W 1950 roku kabaret de l'Enfer i kabaret du Ciel zostały kupione przez Monoprix, znajdujący się obok. Chcąc się rozwijać, sieć postanowiła zburzyć ściany tych dwóch adresów i położyć kres historii tych dwóch legendarnych paryskich kabaretów.
Chociaż nie ma żadnych zapisów o istnieniu Cabaret de l'Enfer w 18. dzielnicy, Monoprix nadal zajmuje całą długość parteru dawnego kabaretu, między numerem 51 boulevard de Clichy a rogiem z rue Pierre-Fontaine.
Bardziej dociekliwi powinni wiedzieć, że zdjęcia kabaretu zostały uwiecznione przez Eugène'a Atgeta. Zdjęcia te są dostępne w Gallica, słynnej bibliotece cyfrowej BnF i jej partnerów.
Centre Pompidou poświęca również wystawę surrealizmowi od 4 września 2024 do 13 stycznia 2025 roku. Wystawa obejmuje rekonstrukcję słynnej "bramy do piekła"!
