Wybrany do sekcji Panorama na ostatnim Berlinale, pierwszy film fabularny Anthony'ego Lapia, After, trafi do kin 25 września 2024 roku. Pewnej nocy klub techno na podziemnym parkingu. Młodzi ludzie tańczą, jakby nie było jutra, a muzyka porywa wszystko na swojej drodze.
Długa, urzekająca scena wprowadzająca Anthony'ego Lapia oddaje szczegóły nocy, imprezowania, tańca, luzu przy industrialnym techno - autorstwa Panzera, producenta kierującego wytwórnią Intervision - rodzaju, który zmywa grzechy i odblokowuje pory.
Chwila poza czasem, kamera przyklejona do ciał, twarzy, sylwetek spoconych, oczu zamkniętych w komunii lub przyjemności. A potem bliskość, energia przepływająca przez ciała, słowa pokryte kopnięciami, mokre objęcia i substancje, które przechodzą z rąk do nozdrzy.
Chociaż niski budżet tego pierwszego filmu (60 000 euro) może usprawiedliwiać, a nawet usprawiedliwiać ziarnisty obraz ichętnie dokumentalny aspekt pracy, jest w tym coś więcej, w chęci uchwycenia imprezy takiej, jaka jest, ogołoconej jak ten ziarnisty obraz. Po tej pierwszej tercji słowo mówione nagle zajmuje swoje miejsce w palarni. To tutaj Félicie(Louise Chevillotte) spotyka Saïda(Majd Mastoura) i zaprasza go do kontynuowania wieczoru u niej, jeden na jednego, na after party.
Publiczna impreza - choć podziemna - ustępuje miejsca intymnemu spotkaniu we dwoje, chemicznemu zawrotowi głowy społecznych debat między dwojgiem ludzi, którzy nigdy nie byli predysponowani do spotkania. Ona jest prawnikiem kryminalnym, gotowym opowiedzieć mu o swoich wczesnych doświadczeniach; on jest kierowcą VTC (nadal nosi białą koszulę roboczą w klubie), bardziej powściągliwym, ale chętnie opowiadającym o swoim aktywizmie.
Anthony Lapiaz wdziękiem stawia na minimalistyczną inscenizację, pozostawiając miejsce na nocne dyskusje. Od oceny świata nocnego życia ("To zawsze to samo, ludzie są naćpani, twoi koledzy są skandaliczni, musisz sobie z nimi radzić. Tak naprawdę już w to nie wierzę, spotykasz wielu ludzi, z którymi dzielisz wiele rzeczy, ale nic nie pamiętasz. Energia jest zbyt niestabilna, prawie nie istnieje") do dosadnych spostrzeżeń na temat sprawiedliwości, klimatu i neoliberalizmu , "który wygrał" poprzez "wkręcanie nas w komfort", dwie nocne sowy mówią tak, jakby nic nie mogło ich powstrzymać, pozostawiając nas widzami tych wymian ułatwionych przez substancje, które rozluźniają języki, ale które ostatecznie okazują się tak słusznie aktualne.
A potem, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, impreza ponownie pojawia się na ekranie, a film przenosi się tam i z powrotem między mieszkaniem a podziemnym parkingiem , gdzie prawie nagie ciała stają się jednością, ale nigdy nie schodząc w parszywą noc. Kulminacją filmu jest piękna scena, w której z głośników Félicie rozbrzmiewa magnetyczny cover The Kinks " I Go To Sleep " Aniki, wylewając się z kadru i wypełniając klub w idealnym rytmie.
After ma wszelkie zadatki na filmowe doświadczenie, zarówno wrażliwe, jak i zmysłowe.
Kino: jaki film powinieneś dziś zobaczyć Czwartek, 19 wrzesień 2024?
Nie wiesz, który film obejrzeć dzisiaj? To dobrze, ponieważ scena filmowa wciąż się rozwija, a my mamy mnóstwo filmów, które możesz odkryć w pobliżu. [Czytaj więcej]
Jeśli jesteś fanem francuskiego i francuskojęzycznego kina, czeka Cię nie lada gratka! Oto francuskie, belgijskie, szwajcarskie i kanadyjskie filmy, które można obecnie (i wkrótce) zobaczyć w kinach! [Czytaj więcej]
Kino: jaki film powinieneś dziś zobaczyć Czwartek, 19 wrzesień 2024?
Kino: francuskie filmy do obejrzenia w kinach teraz i w najbliższej przyszłości
