Μπαίνοντας στη Βιβλιοθήκη Ρισελιέ είναι σαν να περνάτε το κατώφλι της γαλλικής ιστορίας. Οι απαρχές αυτής της βιβλιοθήκης χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα, όταν στο κέντρο του Παρισιού δέσποζε το Παλαί Μαζαρέν.
Από το 1721, το παλάτι αυτό στεγάζει τη Βασιλική Βιβλιοθήκη, η οποία με τη σειρά της, με πρωτοβουλία του Abbé Bignon, στεγάζει πέντε τμήματα (χειρόγραφα, εκτυπώσεις, τίτλοι, μετάλλια και εκτυπώσεις). Οι συλλογές στεγάζονταν σε διάφορα ξενοδοχεία (Hôtel de Nevers, Hôtel de Lambert) και σε διάφορες γκαλερί (Galerie Neuve, Galerie Mazarine) που αποτελούσαν το Palais Mazarin.
Επί Ναπολέοντα Γ', έγινε αντιληπτό ότι η Βασιλική Βιβλιοθήκη χρειαζόταν ακόμη περισσότερο χώρο, αν και πλέον καταλάμβανε όλα τα κτίρια του Palais Mazarin - ακόμη και το θησαυροφυλάκιο και το Χρηματιστήριο. Από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, οι βιβλιοθήκες της πόλης, όπως η Bibliothèque Sainte-Geneviève, φιλοξενούσαν τα πολλά βιβλία και έργα κάθε είδους που είχαν αφαιρεθεί από τον εχθρό.
Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να επεκταθεί ο χώρος της Bibliothèque Royale και το 1854 επιλέχθηκε ο Henri Labrouste, αρχιτέκτονας της Bibliothèque Sainte-Geneviève, για να εκτελέσει το έργο. Οι προδιαγραφές όριζαν ότι έπρεπε να διευρύνει και να εκσυγχρονίσει το συγκρότημα διατηρώντας όσο το δυνατόν περισσότερο τα διάφορα κτίρια του Palais Mazarin.
Στη δεκαετία του 1860, ο αρχιτέκτονας κατασκεύασε την υπέροχη Salle Labrouste, στην οποία έπαιξε με το μέταλλο, το γυαλί και το πήλινο υλικό και δημιούργησε μια υπέροχη οροφή εμπνευσμένη από βυζαντινούς θόλους, το κεντρικό κατάστημα με την όμορφη μεταλλική δομή του που φωτίζεται από μια ζενίθια γυάλινη οροφή , και την πτέρυγα Richelieu. Επίσης, ανακαινίζει την Galerie Mazarine.
Αρκεί να πούμε ότι ο αρχιτέκτονας δεν προσπάθησε πολύ να διατηρήσει τα αρχικά κτίρια. Απολύθηκε ευγενικά και τον διαδέχθηκε ένας νέος αρχιτέκτονας: ο Jean Louis Pascal.
Από το 1878 έως το τέλος του 19ου αιώνα, ο Pascal αναπαλαίωσε την πρόσοψη, εκσυγχρόνισε την πτέρυγα de Cotte, έχτισε το αναγνωστήριο των χειρογράφων και το στόλισε με ξυλόγλυπτα Louis XV που διασώθηκαν από τοHôtel de Nevers. Σχεδίασε επίσης τη Salle Ovale, τη δεύτερη μεγαλύτερη αίθουσα της βιβλιοθήκης. Αυτή η πανέμορφη αμφιθεατρική αίθουσα εντυπωσιακών διαστάσεων λούζεται στο φως από τη γυάλινη οροφή της.
Το 1912, ο Jean-Louis Pascal εγκατέλειψε το έργο και το ανέλαβε ο βοηθός του Alfred Recoura. Ο Recoura ήταν υπεύθυνος για τον εξοπλισμό της Salle Ovale, του Cabinet des Médailles και ενός νέου σαλονιού Louis XV. Επίσης, προμήθευσε τη βιβλιοθήκη με θέρμανση και ηλεκτρικό ρεύμα.
Όπως μπορείτε να δείτε, η βιβλιοθήκη Richelieu πέρασε από τόσα πολλά εξειδικευμένα χέρια που αποτελεί ένα μικρό στολίδι αρχιτεκτονικής που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε! Επιπλέον, μόλις το 2017 άνοιξε ξανά τις πόρτες της μετά από αρκετά χρόνια ανακαίνισης!
Κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, καθώς οι συλλογές συνέχισαν να αυξάνονται, κατέστη αδύνατο να στεγαστούν όλες στους τοίχους της Bibliothèque Richelieu. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε η μεταφορά τους σε έναν ολοκαίνουργιο χώρο: τη Bibliothèque François Mitterrand!
Θέση
BnF - Τοποθεσία Richelieu
58 rue de Richelieu
75002 Paris 2
Τιμές
Ελεύθερος
