We Francji jest łącznie 11 świąt państwowych (religijnych i cywilnych). Obejmują one Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, które odbywa się każdego lata 15 sierpnia. Nie należy go mylić ze ŚwiętemWniebowstąpienia, obchodzonym czterdziestego dnia po Wielkanocy.
Podczas gdy wiele osób docenia datę 15 sierpnia, ponieważ oferuje ona dodatkowe święto państwowe w roku, inni nie zapominają, że jest to przede wszystkim święto religijne. Każdego 15 sierpnia chrześcijanie upamiętniają wniebowstąpienie Maryi, matki Jezusa, do nieba. Zgodnie z wiarą katolicką, Maryja Dziewica została "wzięta do nieba " w ciele i duszy po swojej śmierci.
15 sierpnia jest świętem państwowym, okazją dla wierzących do świętowania tego dnia, ale także do spotkania się, aby dzielić się i modlić.
W rzeczywistości wielu z nich co roku pielgrzymuje do Lourdes. Skąd więc wzięło się Wniebowzięcie we Francji i dlaczego 15 sierpnia jest dniem wolnym od pracy? Jego początki sięgają panowania Ludwika XIII (1610 - 1643), syna Henryka IV i Marii de Médicis. Mając trudności ze spłodzeniem potomka ze swoją żoną Anną Austriaczką, król zaczął modlić się do Matki Boskiej. W parafiach organizowano nawet procesje w dniu 15 sierpnia. Cudem, w 1638 roku, na świat przyszedł mały Ludwik, który miał zostać Ludwikiem XIV. Ludwik XIII zdecydował, że 15 sierpnia będzie świętem maryjnym na cześć Maryi Dziewicy.
Dzień 15 sierpnia był tym ważniejszy, że pierwotnie wybrano go na dzień wolny od pracy we Francji w latach 1806-1813. Ostatecznie 14 lipca został ogłoszony dniem wolnym od pracy w 1880 roku, a 15 sierpnia dniem wolnym od pracy. TerminWniebowzięcie pojawił się dopiero w 1950 roku, kiedy to papież Pius XII zdecydował się uczynić dogmat o Wniebowzięciu oficjalnym.
