Alain Delon: aktor, który symbolizował pokolenie, zmarł w wieku 88 lat

Po śmierci Jean-Paula Belmondo był ostatnim przedstawicielem francuskiego kina akcji i kryminału lat 60. i 70. XX wieku. Alain Delon zmarł 18 sierpnia 2024 roku w wieku 88 lat."Alain Fabien, Anouchka, Anthony i (jego pies) Loubo z głębokim smutkiem zawiadamiają o śmierci swojego ojca. Odszedł spokojnie w swoim domu w Douchy, otoczony trójką dzieci i rodziną. (...) Jego rodzina uprzejmie prosi o uszanowanie jego prywatności w tym niezwykle bolesnym czasie żałoby", ogłosiły dzieci aktora w komunikacie prasowym.

Wraz z nim odeszło całe pokolenie francuskiego kina, a my opłakujemy jego odejście. Uwielbiany przez Francuzów aktor znany był z zagrania setek ról we Francji i Włoszech, z których niektóre cieszą się ogromną popularnością: Plein Soleil, Rocco et ses Frères, Le Samouraï, La Piscine, Le Clan des Siciliens, Borsalino, Monsieur Klein i wiele innych.

Alain Delon urodził się 8 listopada 1935 roku w Sceaux. Po raz pierwszy zetknął się z aktorstwem w wieku 14 lat i to nie jako komik. Wielokrotnie podkreślał tę subtelność: "Moja kariera nie ma nic wspólnego z aktorstwem. Aktorstwo to powołanie. To zasadnicza różnica - i nie ma w tym nic pejoratywnego - między Belmondo i Delonem. Ja jestem aktorem, Jean-Paul jest aktorem. Aktor gra, spędza lata na nauce, podczas gdy aktor żyje. Ja zawsze żyłem swoimi rolami. Nigdy nie grałem. Aktor to przypadek. Ja jestem przypadkiem. Moje życie to przypadek. Moja kariera to przypadek.

• Przeczytaj także
• Co robić w Paryżu w ten weekend od 21 do 22 grudnia 2024 r. z dziećmi?
• Co robić w Paryżu w tym tygodniu od 23 do 29 grudnia 2024 r.: nasze wydarzenia, których nie można przegapić
• Najlepsze kina w Paryżu

Swoje pierwsze sukcesy odnosił w latach 50. i stał się gwiazdą narodową dzięki Plein Soleil René Clémenta w 1960 roku. Później odnosił liczne sukcesy, zarówno we Francji, jak i we Włoszech, gdzie stał się ulubieńcem znanych filmowców. Często przeciwstawia się go Jean-Paulowi Belmondo, jego odwiecznemu rywalowi, który rozpoczął karierę w tym samym czasie co on i z którym rywalizował o największe hity roku, zanim ponownie spotkał się z nim w filmie Borsalino.

Przez wiele lat kontynuował swoją karierę, na przemian w filmie i teatrze, po czym pożegnał się z zawodem w 2011 roku filmem telewizyjnym Un Mari de Trop. Potem przyszedł czas na hołdy, w tym honorową Złotą Palmę, przyznaną w 2019 roku na festiwalu w Cannes. Tego przynajmniej było trzeba, by uczcić wyjątkową karierę w historii francuskiego kina. Drugiej takiej z pewnością nie będzie...