1465'in yaz ortasında Parislilerin hayatını gerçek bir devrim aydınlattı. O yılın 4 Temmuz'unda, Paris sokaklarına fener yerleştirilmesini zorunlu kılan bir kararname çıkarıldı. Mütevazı fenerlere yerleştirilen basit mumlar, Fransız başkentinin karanlık ve tehlikeli sokaklarını aydınlatmaya başladı.
Bugünün standartlarına göre ilkel olsa da bu önlemin Parislilerin hayatını ne kadar değiştirdiğini fark etmek ilginçtir. Önceleri gece karanlığı şehri sessiz ve hatta tehlikeli hale getirirken, sokaklar hırsızların istilasına uğruyordu. Boileau 'nun altıncı hicvindeki sözleri o dönemdeki durumu mükemmel bir şekilde ortaya koymaktadır:
"En felaket ve en az uğranılan ağaçlık, Paris'in fiyatına, güvenli bir yerdir. Öngörülemeyen bir olay yüzünden bir sokağın kıvrımında biraz geç kalan kişinin vay haline."
Fenerlerin ortaya çıkışı tüm bunları değiştirdi ve Paris gecesini daha güvenli, daha az korkutucu bir deneyim haline getirdi. Yeni düzenlemelerin uygulanmasında karşılaşılan direnç ve zorluklara rağmen, bu dönem şehir için önemli bir değişim dönemiydi.
Louis'nin Chronicle'ında şu ifadeler yer almaktadır: "4 Temmuz Çarşamba günü, şehirdeki her otelin gece boyunca penceresinde bir fener ve yanan bir mum bulundurması ve köpeği olan her hanenin para cezası karşılığında köpeğini evine kilitlemesi gerektiği Paris'in kavşaklarında yayınlanmış ve duyurulmuştur. Ancak, önemine rağmen bu kararnameye tam olarak uyulmamıştır.
Yine de,kamusal aydınlatmaya yönelik bu ilk adım, şehir sakinlerinin güvenliğini artırmayı amaçlayan bir dizi önlemin başlangıcı oldu. Daha sonra 1524 ve 1526 yıllarında yapılan girişimlerle, "kötü çocuklar" olarak bilinen ve karanlıktan faydalanarak yoldan geçenleri avlayan hırsız çetelerinin yol açtığı huzursuzluklara tepki olarak sokak aydınlatması için daha da katı kurallar getirilmeye çalışıldı.
Muhtemelen en önemli değişiklik 1558 'de, Konsey Meclisi'nin akşam saat 10'dan sabah saat 4'e kadar her sokak köşesine ışıklı bir falot yerleştirilmesini dayatmasıyla geldi. Bu, Paris'te kamusal aydınlatmanın gelişiminde ileriye doğru atılmış büyük bir adımdı.
Ancak Parisliler 18. yüzyıla kadar gerçek anlamda bir gelişme göremedi. 1744'te yankılı fener (yağ lambası ve gümüş reflektör) icat edildi, ancak Paris sokaklarını donatmak için Mösyö Bourgeois de Chateaublanc'ın feneri 1766'ya kadar seçilmedi. O zamanlar, kaldırımların yokluğunda, fenerler sokakların üzerinde asılı duruyor ya da her 50 metrede bir dirseklere asılıyordu.
Ardından, 1881'de Paris'te ilk Uluslararası Elektrik Sergisi düzenlendi. Mühendisler ve finansörler tarafından desteklenen bu etkinlik büyük bir başarı elde etti.
1900 yılında, Evrensel Sergi'de Paris "Işık Şehri" oldu. Bu bir pazarlama stratejisiydi, kendini tanıtmanın ve farklılaştırmanın bir yoluydu. O zamana kadar Paris, aydınlatma konusunda New York gibi elektrikli aydınlatmaya sahip diğer şehirleri yakalamıştı. Şehir, modern elektrikli aydınlatmanın ilk denemelerinin Paris'te yapıldığını hatırlatan bir ışıkla parıldıyordu.
Bugün bunu küçük bir teknolojik ilerleme olarak görmek kolay. Ancak o zamanlar bu sadece Parislilerin hayatlarını aydınlatmakla kalmayan, aynı zamanda güvenliklerini ve gece karanlığından sonra bile günlük işlerine devam etme becerilerini artıran bir devrimdi.
Paris fenerlerinin hikayesi sadece bir anekdottan ibaret değildir; toplumun daha güvenli ve daha düzenli bir gece hayatına doğru kademeli evriminin bir kanıtıdır. Bu girişim Parislilerin yaşamlarını dönüştürmüş, onları bugün tipik kentli ve modern olarak tanıdığımız bir şekilde şekillendirmiştir.
