Ephemeriden voor 25 augustus in Parijs: toespraak van generaal de Gaulle in het Hôtel de Ville

Van 19 tot 25 augustus 1944 werd Parijs, dat 4 jaar lang door Duitse troepen bezet was geweest, bevrijd door de gezamenlijke actie van het verzet, de Franse Binnenlandse Strijdkrachten, de 2e Pantserdivisie van generaal Leclerc en de geallieerde troepen die door generaal Eisenhower waren gestuurd .

Op zaterdag 25 augustus 1944, klokslag 16.00 uur, kwam Charles de Gaulle triomfantelijk aan in de hoofdstad, bevrijd van de Duitse bezetters maar gehavend door de vele gevechten van de voorgaande dagen. Het was de grote terugkeer van de generaal naar de stad die hij vier jaar eerder had verlaten en die hij zag als een symbool van de nationale herovering.

Charles de Gaulle arriveerde met de auto vanuit Chartres op het Gare Montparnasse en kreeg van generaal Leclerc de wapenstilstandsorders overhandigd die de overgave van de Duitsers bevestigden. Deze orders waren een uur eerder ondertekend door de Duitse generaal Dietrich von Choltitz, commandant van het 84e Legerkorps, en kolonel Henri Rol-Tanguy, regionaal leider van de Francs-tireurs et partisans van de Forces Françaises de l'Intérieur.

Na een tussenstop bij het Ministerie van Oorlog, van waaruit hij in de nacht van 10 juni 1940 was vertrokken, en bij de Préfecture de Police, liep Charles de Gaulle naar hetHôtel de Ville, waar hij het Parijse Bevrijdingscomité, het Nationaal Verzetscomité en detachementen soldaten ontmoette. Georges Bidault, voorzitter van de CNR, vroeg de generaal de herinvoering van de Franse Republiek uit te roepen.

De grote Charles improviseerde een van zijn sterkste en beroemdste toespraken rond 19.00 uur op het plein voor het Hôtel de Ville, ten overstaan van een jubelende menigte Parijzenaars.

* * *

"Waarom wil je dat we de emotie verbergen die ons allemaal, mannen en vrouwen, in zijn greep houdt, die hier, thuis, in Parijs opstaan om zichzelf te bevrijden en die wisten hoe ze het met hun eigen handen moesten doen. Nee! We zullen deze diepe en heilige emotie niet verbergen. Er zijn minuten die elk van onze arme levens overtreffen.

Parijs! Parijs woedend! Parijs gebroken. Parijs gemarteld! Maar Parijs bevrijd! Bevrijdt door zichzelf, bevrijd door haar volk met de hulp van de legers van Frankrijk, met de steun en hulp van heel Frankrijk, het Frankrijk dat vecht, het enige Frankrijk, het ware Frankrijk, het eeuwige Frankrijk.

Goed dan! Sinds de vijand die Parijs in handen had zich in onze handen heeft overgegeven, keert Frankrijk terug naar Parijs. Ze keert terug, bebloed maar vastberaden. Ze keert terug, verlicht door de immense les, maar zekerder dan ooit van haar plichten en haar rechten. Ik zeg eerst haar plichten, en ik zal ze allemaal samenvatten door te zeggen dat het op dit moment de plichten van de oorlog zijn. De vijand wankelt, maar is nog niet verslagen. Hij blijft op ons grondgebied. Het zal zelfs niet voldoende zijn dat wij, met de hulp van onze dierbare en bewonderenswaardige bondgenoten, hem van ons land hebben verdreven om tevreden te zijn na wat er is gebeurd. We willen zijn grondgebied betreden zoals het hoort, als overwinnaars.

Daarom is de Franse voorhoede Parijs binnengetrokken onder kanonvuur. Daarom is het grote Franse leger uit Italië geland in de Midi en trekt het snel op door de Rhônevallei. Daarom gaan onze dappere en geliefde strijdkrachten van het binnenland zich bewapenen met moderne wapens. Het is voor deze wraak, deze wraak en deze gerechtigheid dat we zullen blijven vechten tot de laatste dag, tot de dag van de totale en volledige overwinning.

Alle mannen hier en iedereen die ons in Frankrijk hoort, weet dat deze oorlogsplicht nationale eenheid vereist. Wij, die de grootste uren van onze geschiedenis hebben meegemaakt, willen niets liever dan ons waardig tonen aan Frankrijk, tot het einde toe. Leve Frankrijk!

* * *

• Lees ook
• Bevrijding van Parijs: een huldeblijk op het voorplein van het Hôtel de Ville, Alles begint weer in Parijs
• Open Monumentendagen 2024: Bezoek aan het stadhuis - Mairie de Paris
• Ephemeriden voor 19 augustus in Parijs: De bevrijding van Parijs

Met deze woorden die de geschiedenis zijn ingegaan, vierde Charles de Gaulle de bevrijding van Parijs, de ultieme daad van de verzetsbeweging die was gevormd na zijn oproep vanuit Londen op 18 juni 1940 als reactie op de wapenstilstandsbeslissing van Pétain en zijn nieuwe Vichy-regering. Generaal de Gaulle riep met zijn verblindende verve op totnationale politieke eenheid en probeerde ook zijn legitimiteit als leider van dit nieuwe, bevrijde en zegevierende Frankrijk te bevestigen.

Zijn geïmproviseerde toespraak werd diezelfde avond op de radio uitgezonden, terwijl de generaal naar het Ministerie van Oorlog ging waar hij zijn post als hoofd van de voorlopige regering van de Franse Republiek innam.

Om de bevrijding van Parijs in stijl te vieren, wordt er op 25 augustus 2021 om 17.30 uur een huldevoordracht gehouden op het voorplein van het Hôtel de Ville. Of waarom niet profiteren van de Open Monumentendagen 2021 om het Hôtel de Ville te bezoeken ? Het Parijse instituut opent zijn deuren op 18 en 19 september.