Starmania in La Seine Musicale, laatste dagen voordat de tournee begint

Je hebt de nieuwe versie van de musical Starmania gemist of je droomt ervan om hem opnieuw te zien. Na een opvoering inde herfst van 2022 is de beroemde show terug in La Seine Musicale voor een 2e seizoen van 14 november 2023 tot 28 januari 2024 , voordat hij begint aan een nieuwe tournee door heel Frankrijk tot 28 januari 2024.

Fans van derockopera die Luc Plamondon en Michel Berger in 1979 creëerden, kunnen hun hart ophalen. Meer dan 40 jaar na de creatie staat Starmania weer op de planken in Parijs.

We kennen allemaal, min of meer uit ons hoofd, Quand on arrive en ville, Un garçon pas comme les autres, Les uns contre les autres, S.O.S. d'un terrien en détresse en Le Monde est stone. Nu kunnen we deze nummers eindelijk live (her)ontdekken in Starmania.

Deze 7e versie van Starmania, een show die sinds 2001 niet meer is opgevoerd in Frankrijk, is geregisseerd door Thomas Jolly en geproduceerd door Thierry Suc, de man achter de gigantische shows van Mylène Farmer en France Gall's Résiste . Nicolas Ghesquière, artistiek directeur van de vrouwencollecties van Louis Vuitton, ontwerpt de kostuums. En Sidi Larbi Cherkaoui heeft de choreografie bedacht.

Wat betreft de casting, in navolging van Daniel Balavoine, France Gall, Fabienne Thibeault, Maurane en Renaud Hantson, zijn artiesten die nog weinig bekend zijn bij het grote publiek geselecteerd om de rollen van Cristal, Ziggy, Stella Spotlight, Johnny Rockfort en Zéro Janvier te spelen. De nieuwe Starmania wordt gespeeld door Lilya Adad, Adrien Fruit, Magali Goblet, Côme, Alex Montembault, Malaika Lacy, David Latulippe en Mane Miriam Baghdassarian.

Ons oordeel over de nieuwe versie van Starmania:

Eerst en vooral is deze nieuwe versie van Starmania oogverblindend en een lust voor het oog. De lichteffecten, inclusief lasers en stroboscopen, en de imposante fysieke sets zijn indrukwekkend. De gebruikte middelen zijn kolossaal.

Het verhaal van Starmania, bedacht door Michel Berger en Luc Plamondon, is erg donker. Dit wordt weerspiegeld in de enscenering en choreografie van de show , die soms behoorlijk rauw, minimalistisch en gewelddadig zijn. Maar ook in de sfeer en de belichting. In Quand on arrive en ville, bijvoorbeeld, zien de Black Stars er uit als zombies en aarzelen ze niet om af te slachten, met hun geweren in de aanslag. En hoewel de belichting deels uit lasers bestaat, blijft het meestal donker.

Maar als de enorme gebouwen die het decor vormen verlicht zijn, zien ze er echt prachtig uit en ze echoën het beeld dat je ziet als je de show verlaat: de hoge gebouwen van Boulogne-Billancourt, waarvan sommige nog steeds verlicht zijn.

In 2022 is Starmania ook een show met pyrotechnische effecten. Vonken vliegen van de auto op het podium. Een voertuig dat meerdere keren verschijnt, waar de zangers en dansers omheen en overheen werken. Maar er was ook rook vlak voor het begin van Stone, le monde est stone, gericht op het podium, die de ademhaling van het publiek niet hinderde. Hoewel de explosie van confetti in Besoin d'amour verrassend en mooi is , roept het wel de vraag op over ecologie, een thema dat relatief aanwezig is in de show, en de noodzaak (of niet) om zoveel papier te gebruiken.

De choreografie van Sidi Larbi Cherkaoui is behoorlijk rauw. Hij heeft ervoor gekozen om slechts een paar ensemblechoreografieën te presenteren, waarvan La Chanson de Ziggy zijn meest geslaagde is.

Hoewel de enscenering van Thomas Jolly beperkt is, bevat ze toch enkele prachtige ontdekkingen. Ziggy en Zéro Janvier lopen door het publiek. Maar bovenal verdwijnen Cristal en Johnny Rockfort backstage, waar ze gefilmd worden en de beelden op een reuzenscherm naar het podium worden doorgestuurd (een idee dat we al eerder hebben gezien in Romeo en Julia in dezelfde zaal). Er is ook de huishoudscène tijdens Ego Trip.

De muziek wordt live gespeeld door muzikanten aan weerszijden van het podium. We waren echter minder overtuigd door de 2022 cast van Starmania dan door die van eerdere versies. Misschien omdat ze te bekend zijn en de nieuwe performers ons de oude niet kunnen doen vergeten.

Zéro Janvier ( David Latulippe uit Quebec) komt met vlag en wimpel door, vooral in zijn vertolking van Le blues du businessman. Tot slot verleidt Cristal (afwisselend Lilya Adad en Gabrielle Lapointe) ons op Besoin d'Amour, net voor de pauze, een nummer waarvoor ze wordt begeleid door uitgeschakelde spots die bewegen als dansers (wat doet denken aan de dansende robots van Mylène Farmer tijdens de Timeless tour in 2013, ook geproduceerd door Thierry Suc). Johnny Rockfort(Côme, al te zien in derockopera Le Rouge et le Noir) weet ons eindelijk voor zich te winnen in Quand on n'a plus rien à perdre en doet het vrij goed in S.O.S. d'un terrien en détresse, hoewel het moeilijk is om voorbij Balavoine en Grégory Lemarchal te komen. Wat betreft Marie-Jeanne(Alex Montemlbault), de automatische serveerster, hoewel ze erg goed zingt, blijft ze te vaak statisch, een vooroordeel van de regisseur waar we niet altijd achter staan.

Toch is het een immens plezier om Starmania weer live te zien, met alle recente middelen die ons ter beschikking staan. Vooral omdat France Gall, Michel Berger en Luc Plamondon ook op het podium verschijnen.

Starmania in La Seine Musicale, laatste dagen voordat de tournee begint

Ons oordeel over de nieuwe versie van Starmania:

Dagboek

_