Τα ονόματά τους είναι Croix-Rouge, Saint-Martin ή Arsenal. Τι κοινό έχουν; Είναι σταθμοί-φαντάσματα. Το Παρίσι φιλοξενεί δώδεκα εγκαταλελειμμένους σταθμούς του μετρό που δεν χρησιμοποιούνται ποτέ από τους εργαζόμενους. Ο πιο γνωστός από αυτούς; Ο σταθμός Porte des Lilas, ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά για γυρίσματα ταινιών ή διαφημίσεις.
Υπάρχουν όμως αρκετοί άλλοι, λιγότερο γνωστοί σταθμοί-φαντάσματα διάσπαρτοι στην πρωτεύουσα. Είτε λειτουργούσαν και στη συνέχεια έκλεισαν λόγω έλλειψης χρήσης, είτε κατασκευάστηκαν αλλά δεν άνοιξαν ποτέ για τους επιβάτες, είτε μεταφέρθηκαν, ρίχνουμε μια ματιά στους δέκα περίπου σταθμούς-φαντάσματα στο Παρίσι.
Μεταξύ των σταθμών-φαντασμάτων είναι και εκείνοι που έκλεισαν τον Σεπτέμβριο του 1939, κατά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. "Τηνημέρα της κινητοποίησης, λόγω έλλειψης προσωπικού, 173 από τους 332 σταθμούς που υπήρχαν τότε τέθηκαν εκτός λειτουργίας.Το δίκτυο συρρικνώθηκε από 159 σε 93 χιλιόμετρα", εξήγησε ο Philippe Ventejol, επικεφαλής ανάπτυξης δικτύου της RATP, στο Le Point το 2012. Λόγω έλλειψης επιβατών ή αλλαγών στο δίκτυο της RATP χρόνια αργότερα, αρκετοί από αυτούς τους σταθμούς δεν άνοιξαν ποτέ ξανά για τους επιβάτες.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον σταθμό Croix-Rouge (γραμμή 10). Βρίσκεται μεταξύ των σταθμών Mabillon και Sèvres-Babylone και ήταν ο πρώτος τερματικός σταθμός της γραμμής 10 το 1923. Παρά το κλείσιμό του, ο σταθμός Croix-Rouge συνέχισε να χρησιμοποιείται για διαφημίσεις και γυρίσματα ταινιών, συμπεριλαμβανομένου ενός βίντεο για τον Étienne Daho. Το 2019, ο σταθμός Croix-Rouge επανέρχεται στην επικαιρότητα με ένα σχέδιο ανάπλασης. Μετά από πρόσκληση υποβολής σχεδίων που δημοσιεύτηκε από τον Δήμο του Παρισιού, ο σταθμός θα μπορούσε να μετατραπεί σε εστιατόριο. Δυστυχώς, λόγω διαφόρων τεχνικών προβλημάτων, το εστιατόριο, που ονομάζεται Terminus, δεν είδε ποτέ το φως της ημέρας.
Επίσης, ο σταθμός Champ de Mars (γραμμή 8) έκλεισε λίγο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς κρίθηκε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον σταθμό La Motte-Picquet - Grenelle, ο οποίος εξυπηρετείται ήδη από τρεις γραμμές (6, 8 και 10). Ο σταθμός Champ de Mars, ο οποίος άνοιξε το 1913, θεωρήθηκε ότι χρησιμοποιείται σπάνια και επομένως ασύμφορος και έκλεισε οριστικά τον Σεπτέμβριο του 1939.
Ο σταθμός Saint-Martin (γραμμές 8 και 9) ήταν επίσης ένας από τους σταθμούς που λειτουργούσε πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά έκλεισε. Βρίσκεται στις γραμμές 8 και 9 μεταξύ των σταθμών Saint-Denis και République του Στρασβούργου και αυτός ο πρώην σταθμός υποδεχόταν επιβάτες μεταξύ 1932 και 1939. Ο σταθμός Saint-Martin κρίθηκε επίσης ότι βρισκόταν πολύ κοντά στον γειτονικό σταθμό Στρασβούργο - Saint-Denis και τελικά έκλεισε. Όμως, χάρη στην υπόγεια διάβαση 440 τ.μ., ο σταθμός χρησιμοποιήθηκε και για διαφημιστικούς σκοπούς. Το 2010, κατά τη διάρκεια της παραδοσιακής Nuit Blanche, ο σταθμός μάλιστα άνοιξε κατ' εξαίρεση τις πόρτες του για να παρουσιάσει μια δημιουργία της École nationale supérieure des arts décoratifs (ENSAD).
Ο σταθμός Arsenal (γραμμή 5), που άνοιξε το 1906, αναγκάστηκε επίσης να κλείσει τις αποβάθρες του για τους επιβάτες κατά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο σταθμός Arsenal, που βρίσκεται μεταξύ των σταθμών Bastille και quai de la Rapée, πάνω από τις σήραγγες των γραμμών Α και D, εμφανίζεται στην ταινία"La Grosse Caisse" (1965) με πρωταγωνιστή τον Bourvil.
Ο σταθμός Martin Nadaud είναι ένας άλλος σταθμός του μετρό που άνοιξε αλλά τελικά έκλεισε. Βρίσκεται στο 20ό διαμέρισμα του Παρισιού, ο σταθμός αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο πρώην τερματικός σταθμός της γραμμής 3 μεταξύ 1905 και 1921. Το 1969, όταν ο σταθμός Gambetta αναδιαμορφώθηκε, ο σταθμός Martin Nadaud απορροφήθηκε από αυτόν, παύοντας οριστικά να δέχεται επιβάτες. Το 1971, μάλιστα, έγινε διάδρομος του σταθμού Gambetta.
Δύο ανοιχτοί σταθμοί έχουν νεκρές πλατφόρμες, δηλαδή πλατφόρμες που δεν είναι προσβάσιμες στο κοινό: ο σταθμός Invalides (γραμμή 8) υπάρχει σήμερα. Ωστόσο, μέρος της πλατφόρμας προς το Balard δεν είναι προσβάσιμο στο κοινό.
Άλλος ένας σταθμός-φάντασμα σε νεκρή πλατφόρμα; Ο σταθμός Porte des Lilas. Ο σταθμός Porte des Lilas (γραμμές 3 bis και 11) άνοιξε στις 27 Νοεμβρίου 1921 ως τερματικός σταθμός της γραμμής 3 από την Porte de Champerret και λειτούργησε μέχρι το 1939 με λεωφορείο Pré-Saint-Gervais - Porte des Lilas. Σήμερα, ο σταθμός Porte des Lilas είναι ίσως ο πιο γνωστός από τους σταθμούς-φαντάσματα. Εδώ και αρκετά χρόνια, η νεκρή αποβάθρα του σταθμού έχει γίνει τόπος γυρισμάτων πολλών ταινιών ("Ronin","Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain","Les Femmes de l'ombre", κ.λπ.).
La Station cinéma: όταν η RATP και η 7η τέχνη συναντιούνται στην Porte des Lilas
Αυτός ο φανταστικός σταθμός στην Porte des Lilas στο Παρίσι θα μπορούσε να έχει θέση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών: αμέτρητες ταινίες, διαφημίσεις και βίντεο κλιπ έχουν γυριστεί εδώ, σε απόσταση αναπνοής από τους επιβάτες του μετρό. Ανακαλύψτε τον σταθμό Cinema Station, το πιο μυστηριώδες και μαγικό μέρος της RATP. [Διαβάστε περισσότερα]
Έχετε ακούσει ποτέ για το σταθμό Haxo; Δεν είναι περίεργο, αυτός δεν έχει ανοίξει ποτέ! Βρίσκεται κάτω από τη λεωφόρο Boulevard Sérurier στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού, στη συνδετήρια γραμμή μεταξύ των γραμμών 3 bis, στο σταθμό Porte des Lilas, και 7 bis, στο σταθμό Place des Fêtes, ο σταθμός Haxo δεν θα δει ποτέ το φως της ημέρας. Αν και οι εξωτερικές του προσβάσεις δεν κατασκευάστηκαν ποτέ, ο σταθμός Haxo είναι πολύ πραγματικός. Μπορείτε να τον επισκεφθείτε κατά τη διάρκεια των Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, μέσω της ένωσης ADEMAS.
Όπως και ο σταθμός Haxo, ο σταθμός Porte Molitor (γραμμές 9 και 10) δεν έχει δει ποτέ ούτε έναν επιβάτη. Χτισμένος το 1923, αυτός ο σταθμός-φάντασμα - που βρίσκεται στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού - προοριζόταν να εξυπηρετεί το στάδιο Parc des Princes τις νύχτες των αγώνων. Σήμερα χρησιμοποιείται ως παράπλευρος σταθμός για τα τρένα των γραμμών 9 και 10.
Ποιος δεν έχει επιβιβαστεί ή αποβιβαστεί στο σταθμό Gare du Nord (γραμμές 4 και 5); Ένας από τους πιο πολυσύχναστους σταθμούς της πρωτεύουσας έχει πράγματι μετακινηθεί. Ο σταθμός-φάντασμα είναι ο πρώην τερματικός σταθμός βρόχου της παλιάς γραμμής 5.
Κάποιοι από εσάς μπορεί να μην το γνωρίζετε, αλλά ο σταθμός Porte Maillot ήταν ο πρώτος τερματικός σταθμός της γραμμής 1, που άνοιξε το 1900. Εκείνη την εποχή, ήταν χτισμένος σε βρόχο στο ίδιο επίπεδο με τη γραμμή Petite Ceinture. Η συνέπεια; Ήταν αδύνατο να επεκταθεί η γραμμή. Έτσι, ένας νέος, βαθύτερος σταθμός χτίστηκε το 1936 για να επεκτείνει τη γραμμή μέχρι την Pont de Neuilly. Ο σταθμός Porte Maillot μεταφέρθηκε, αλλά οι πλατφόρμες διατηρήθηκαν.
Σήμερα, αυτοί οι σταθμοί-φαντάσματα δεν εμφανίζονται στους χάρτες της RATP και είναι απρόσιτοι. Ωστόσο, γοητεύουν πολλούς Παριζιάνους, οι οποίοι είναι περίεργοι να επισκεφθούν αυτά τα κρυμμένα, αχρησιμοποίητα μέρη.
Οι σταθμοί του παρισινού μετρό κρύβουν μερικά εκπληκτικά χαρακτηριστικά που δεν θα υποπτευόσασταν ποτέ όταν παίρνατε το τρένο. Μάθετε ποιος σταθμός του μετρό είναι ο ψηλότερος, ο βαθύτερος και ο λιγότερο πολυσύχναστος! [Διαβάστε περισσότερα]
La Station cinéma: όταν η RATP και η 7η τέχνη συναντιούνται στην Porte des Lilas
Οι πιο εκπληκτικοί σταθμοί του μετρό στο Παρίσι: οι ψηλότεροι, οι βαθύτεροι...
