Disney blijft zijn bekendste sprookjes opnieuw uitvinden... Na Assepoester, Beauty and the Beast en De Kleine Zeemeermin is het nu de beurt aan Sneeuwwitje, de allereerste prinses van de studio, , om te worden bewerkt tot een live-action film onder regie van Marc Webb, bekend van films als (500) Days Together en The Amazing Spider-Man.
Dit ambitieuze project, gedreven door het talent van Rachel Zegler, die naam maakte met West Side Story, herenigt ook Gal Gadot in de emblematische rol van de Evil Queen en Andrew Burnap in een nog niet onthulde rol. Het script, geschreven door Erin Cressida Wilson, belooft een nieuwe lezing van dit universele verhaal, met behoud van de magische essentie van het origineel.
Sneeuwwitje is vanaf 19 maart 2025 in de bioscopen te zien.
Synopsis: Een live-action versie van de Disney-klassieker Sneeuwwitje en de zeven dwergen.
Sneeuwwitje volgt het verhaal van de gelijknamige prinses, bekend om haar schoonheid en zuiverheid, die moet vluchten voor de verwoestende jaloezie van haar stiefmoeder, de Boze Koningin. Ze zoekt haar toevlucht in een betoverd bos en ontmoet daar een groep van zeven dwergen die haar helpen te ontsnappen aan de kwade plannen van de koningin. Deze film verkent niet alleen Sneeuwwitje's zoektocht naar overleving, maar ook haar reis naar onafhankelijkheid en zelfontdekking, terwijl de cultliedjes en scènes uit de originele tekenfilm opnieuw de revue passeren.
Deze film richt zich op een breed familiepubliek en zou zowel degenen moeten boeien die nostalgisch zijn naar de originele tekenfilm als nieuwe generaties die nieuwsgierig zijn naar dit verhaal in een gemoderniseerde vorm. Met Marc Webb's toewijding om er een eigentijdse draai aan te geven met respect voor de nalatenschap van de film uit 1937, treedt Sneeuwwitje in de voetsporen van recente Disney live-action adaptaties zoals The Lion King en Aladdin. Als je van deze moderne herinterpretaties hebt genoten, zul je deze nieuwe versie van Sneeuwwitje zeker interessant vinden. Vooral naar Gal Gadot's optreden als de Evil Queen wordt reikhalzend uitgekeken, omdat ze een complexe dimensie belooft toe te voegen aan dit iconische personage.
Marc WebbsSneeuwwitje belooft een emotioneel rijk muzikaal avontuur te worden, waarin nostalgie en innovatie worden gecombineerd. Met een stellaire cast en een gedurfde creatieve visie kan deze film het vertellen van verhalen herdefiniëren voor een nieuwe generatie bioscoopbezoekers. Maak je klaar om een van Disney's meest geliefde verhalen te herontdekken in een nooit eerder vertoonde versie.
Onze recensie van Sneeuwwitje :
Spiegeltje, magisch spiegeltje aan de wand... Magie herontdekt of rampspoed...? Wij gaan voor de tweede optie, Majesteit... Sneeuwwitje is dus helaas geen succes op verschillende vlakken. De film voelt meer aan als een herschrijving van het verhaal dan als een adaptatie. Hoe verder de film vordert, hoe meer je de indruk krijgt dat Disney hier en daar stukjes van de animatiefilm (en het sprookje) heeft genomen en ze in het aanbod van de studio heeft geramd om er iets moderns van te maken dat bij de tijd past en inspeelt op maatschappelijke kwesties... In principe, waarom niet, is de cult-animatiefilm nog steeds gedateerd in termen van het beeld dat het overbrengt, maar probleem: De hele film verliest samenhang, omdat de film worstelt om zich los te maken van het eerbetoon dat hij wil brengen en toch iets moderns te bieden heeft. Het resultaat is scènes die elkaar soms opvolgen zonder overgang of uitleg over hoe we van de ene situatie naar de andere gaan (de koningin die besluit op zoek te gaan naar Sneeuwwitje en die haar toverdrank klaarmaakt zonder dat we weten waarom, hoewel de tekenfilm het goed uitlegt...). Voor degenen die bekend zijn met de animatiefilm is het prima, ook al is het bizar, maar voor jongere kijkers die de film voor het eerst ontdekken is het moeilijk te begrijpen.
Een boodschap die niet klopt?
De film lijkt deze bewering luid en duidelijk te maken (in ieder geval in de verklaringen voorafgaand aan de film), dus laten we het tot op de bodem uitzoeken. Het probleem is dat de boodschap in kwestie (namelijk dat welwillendheid alle problemen oplost... We simplificeren, maar dat is het idee), hoewel het prima werkt in een sprookje, extreem naïef en zelfs contraproductief is in het echte leven. Stel je voor dat je een gewapend conflict oplost met goede gevoelens... Oké, we overdrijven een beetje, het is een sprookje voor kinderen en het moedigt hen aan om aardig voor elkaar te zijn, maar de realiteit van het leven, en vooral het geweld, is op hun leeftijd duidelijk geen sprookje.
Laten we bij het geweld van het leven blijven... De film bereidt de kijkers hier niet eens op voor, want het wordt tot het uiterste afgezwakt om zoveel mogelijk mensen niet van streek te maken om iedereen tevreden te stellen. Het hart van de hinde in de doos van de koningin wordt vervangen door een appel, Prince Charming wordt vervangen door een bandiet, enzovoort. Evolueer de personages om de valkuilen van pesterijen of stigmatisering te vermijden, uiteraard en terecht, maar niet zomaar, helaas. Niet het hart in kwestie laten zien, bijvoorbeeld (vergeet niet dat het in het verhaal het hart en de lever van een wild zwijn zijn), hoewel dat kan, en de tekenfilm het heel goed doet... Waarom zou je het dan vervangen door een appel en het laten zien? Slechts één van de vele voorbeelden.
Bovendien zit de film vol met compleet afwijkende details(Spoiler alert: de zeven dwergen hebben magische krachten, Dopey praat, geen glazen kist voor Sneeuwwitje, etc.) die absoluut niets toevoegen aan het verhaal. Je vraagt je af waarom...
Een interessante cast
Qua cast is het iets beter: Gal Gadot schittert als de Evil Queen, wiens houding bijzonder overtuigend is en zelfs de film redt. Ze is het enige personage dat in de buurt komt van het stripfiguur (ook al heeft ze wel wat minpuntjes in haar optreden). Een goede score geholpen door bijzonder weelderige kostuums, die erg dicht bij die in de animatiefilm liggen.
Wat Rachel Zegler betreft, zij IS Sneeuwwitje en dat kan niemand haar meer afnemen. Maar haar personage, verscheurd tussen een eerbetoon aan de film uit 1938 en een modernere visie, is nogal slecht geschreven en maakt nooit echt een keuze. De arme actrice doet wat ze kan met de beperkte middelen die ze krijgt, maar weet toch haar stempel te drukken, vooral in de zangpartijen. Een absoluut goddelijke stem voor zo'n cultpersonage... Wat wil je nog meer!
Wat betreft de zeven dwergen hadden we liever echte acteurs gezien in plaats van CGI-personages, maar we begrijpen de keuze, vooral in de manier waarop hun gezichten en uitdrukkingen worden uitgebeeld. Simplet is bijzonder ontroerend en de film herstelt zijn imago door hem meer diepte te geven... maar verpest uiteindelijk alles door hem te laten praten (Simplet praat niet, dat is zijn aandoening, daar dankt hij zijn naam aan). Het is jammer, maar het is een bewuste keuze en we accepteren het. De rest van de cast is daarentegen overbodig.
Een verhaal dat alles door elkaar gooit en met zijn voeten in het tapijt verstrikt raakt
Zelfs het verhaal is verwarrend. Sneeuwwitje, die verondersteld wordt slechts één nacht bij de zeven dwergen te blijven, brengt haar tijd door met heen en weer te gaan, soms weglopend van de koningin, soms de bandieten helpend... Het lijkt wel een vaudeville-act. De scène waarin de zeven dwergen hun huis opruimen is gedaan met hen, en niet voordat ze ontdekken dat ze bij hen is ingetrokken... Dus OK voor de boodschap erachter, we snappen het, maar er is een reden waarom gebeurtenissen gebeuren zoals ze gebeuren.
Hetzelfde geldt voor de jodelende feestscène die plaatsvindt na haar bezoek aan de bandieten, hier verwelkomd door de dwergen. We gaan verder: nadat ze in de appel heeft gebeten, wordt Sneeuwwitje wakker ruim voor de dood van de koningin, om ze vervolgens tegenover elkaar te zetten... En dit druist in tegen zowel de tekenfilm als het verhaal. Dingen veranderen is prima, maar het moet wel consistent zijn met het verhaal dat wordt verteld. En dat is ingewikkeld. Kortom, alles loopt door elkaar, en niet ten goede.
Spiegeltje, spiegeltje... gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel!
Het beeld dat we tot nu toe hebben geschetst is niet bepaald rooskleurig... maar het is niet allemaal kommer en kwel. De eerste vijftien minuten zijn bijzonder goed, vol knipogen naar de animatiefilm, en zetten de scène veel beter neer dan de tekenfilm door het spectrum van de oorsprong van Sneeuwwitje te verbreden. Het is een echte bonus, en zelfs een echte frisse wind met het eerste liedje, een nieuw liedje dat het goed zou moeten doen bij een jonger publiek.
Sommige lijnen zijn ook bijzonder goed getimed. We denken in het bijzonder aan Grumpy die op een gegeven moment in het Engels tegen een van zijn metgezellen zegt "tell me more about that brush and I'll stick it where the sun never shines ", al zingend natuurlijk. Lekker!
De special effects zijn behoorlijk goed. We zijn dol op de scène waarin Sneeuwwitje het bos in vlucht nadat ze is aangevallen door de jager. De scène speelt goed met kleur en respecteert de enge kant van de tekenfilm. Het is een gepolijste esthetiek die je in de hele film terugziet.
Sommige veranderingen in het verhaal, hoewel discutabel, zijn bij nader inzien uiteindelijk goede ideeën. De dood van de koningin is hier bijvoorbeeld logischer. Een zeer symbolische dood, die uiteindelijk goed doordacht is. Kortom, een goed punt.
Zijn de liedjes een gevoelig onderdeel van deze bewerking?
Wat de liedjes betreft, is er veel te eten en te drinken: aan de ene kant vertrapt Disney zijn erfgoed door de meeste originele liedjes te verwijderen, om nog maar te zwijgen van de bekendste, terwijl het aan de andere kant nieuwe liedjes biedt die relevant zijn of die op een intelligente manier invulling geven aan de oude. Zo verdwijnt het liedje "Un jour mon prince viendra..." volledig (geen prins, dus geen liedje). Erg jammer als je bedenkt dat het liedje misschien wel het bekendste is uit het hele Disney-repertoire ( The Snow Queen niet meegerekend, wat een veel recentere film is).
De Tiroolse oversteek van de Dwergen (je weet wel, met het jodelen) wordt in 30 seconden weggefloten. Aan de andere kant is Heigh-Ho (het andere ultraberoemde liedje uit de animatiefilm) briljant herdrukt, waardoor elke dwerg één voor één kan worden geïntroduceerd. De scène in kwestie is ook erg mooi, met de architectuur van de mijn die een betoverde grot uit een goed sprookje combineert met "dwergen"-architectuur die rechtstreeks uit The Lord of the Rings komt, in streepjes. Een verrassende en welkome artistieke keuze.
Een rommelige film, uiteindelijk...
Maar al deze goede punten zullen niet genoeg zijn om een film te redden die te veel hiaten en te veel onnauwkeurigheden heeft. Jammer, want de film is dynamisch en heeft een goed tempo. Het is een film die de absolute fans natuurlijk zal aanspreken, maar niet de filmfanaten die op zoek zijn naar een coherent verhaal en andere adaptatie ayatollahs in strikte zin.
Aan de andere kant is hier een uitnodiging: als je een echt moderne Sneeuwwitje wilt zien die het originele Disney-karakter respecteert, ga dan in plaats daarvan kijken naar de Once Upon a Time-serie... Een serie van ABC en Disney, beschikbaar op Disney+, met Ginnifer Goodwin in de hoofdrol als Sneeuwwitje/Mary Margaret Blanchard, voldoet briljant aan deze uitdaging. Anders moet je het doen met de cult-animatiefilm, ook beschikbaar op Disney+. En als je zelf wilt beslissen, staan de deuren van de bioscopen voor je open.
Maart 2025 bioscoopreleases: Films en tijden bij jou in de buurt
Ontdek alle films die in maart 2025 in de bioscoop draaien, met tijden bij jou in de buurt. Mis geen enkele bioscooprelease! [Lees verder]
Bioscoop: welke actiefilms en blockbusters moet je nu in de bioscoop zien?
Wil je ontspannen en genieten van een goede actiefilm voor je filmavond? Elke maand komen er veel actiefilms uit en naar sommige daarvan wordt reikhalzend uitgekeken. Bekijk onze selectie van kaskrakers die je nu en binnenkort in de bioscoop kunt bekijken. [Lees verder]
Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Zondag 23 maart 2025?
Weet je niet zeker welke film je vandaag wilt zien? Dat is maar goed ook, want de filmscene blijft groeien en we hebben een heleboel films voor je in de buurt. [Lees verder]