Ken Scott, regisseur van hitkomedies als Starbuck, keert terug met Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan, een dramatische komedie die emotie en humor combineert. De film is gebaseerd op de autobiografische roman van Roland Perez en vertelt het verhaal van de onwankelbare vastberadenheid van een moeder om haar zoon een uitzonderlijk leven te geven, ondanks een geboortehandicap. Leïla Bekhti speelt Esther, de moedige moeder, met intensiteit, terwijl Jonathan Cohen zijn charisma geeft aan Roland, haar zoon. Met de iconische aanwezigheid van Sylvie Vartan is Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan een ode aan moederliefde en veerkracht.
Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan is vanaf 19 maart 2025 in de bioscoop te zien.
Synopsis: In 1963 bevalt Esther van Roland, het jongste kind in een groot gezin. Roland wordt geboren met een klompvoet waardoor hij niet rechtop kan staan. Tegen ieders advies in belooft ze haar zoon dat hij net als iedereen zal lopen en een fantastisch leven zal hebben. Vanaf dat moment zal Esther er alles aan doen om die belofte na te komen. Door tientallen jaren van ontberingen en de wonderen van het leven heen is deze film het verhaal van een ongelooflijk lot en van de grootste liefde die er bestaat: die van een moeder voor haar kind.
Met Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan (Mijn moeder, God en Sylvie Vartan) heeft de Quebecse regisseur Ken Scott(Starbuck, Un peu, beaucoup, aveuglément) een nostalgisch getint komedie-drama gecreëerd, met in de hoofdrollen een meesterlijke Leïla Bekhti en een onverwachte Jonathan Cohen in een meer ingetogen rol. De film is geïnspireerd op ware gebeurtenissen en is een bewerking van de gelijknamige roman van Roland Perez, een intieme kroniek waarin de auteur vertelt over zijn eigen reis, getekend door de kijk van de maatschappij op zijn handicap en zijn onwankelbaremoederliefde. De film neemt ons mee terug naar de jaren 1960, naar het hart van een grote familie, waar Esther Perez, een moeder die even liefdevol als invasief is, weigert te accepteren dat haar zoon Roland, geboren met klompvoeten, veroordeeld is tot een leven vol lijden. Op Yéyé-muziek en slice-of-life slapstick verkent dit inwijdende verhaal veerkracht en de kracht van familiebanden.
Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan is opgebouwd uit twee afzonderlijke delen en volgt het ritme van het leven zelf. De eerste helft van de film, die zich afspeelt in de jaren zestig, is een explosie van kleur,energie en muziek. Ken Scott vangt de gisting van een tijdperk dat gekenmerkt wordt dooroptimisme, idealen en volksverlakkerij rond emblematische figuren zoals Sylvie Vartan, een waar icoon voor de jonge Roland.
De film verschuift geleidelijk naar een meer introspectieve toon wanneer de volwassen Roland het verhaal overneemt. Waar de levendigheid van de eerste dagen werd onderstreept door dynamische montage, neemt de tweede helft een meer sobere stijl aan, waarbij de nadruk weer ligt op de personages en hun innerlijke dilemma's. Het is ook op dit punt dat Sylvie Vartan zelf verschijnt, die een krachtig symbool is van de droom en de innerlijke dilemma's van de jonge Roland. Het is ook op dit punt dat Sylvie Vartan zelf verschijnt, als krachtig symbool van de droom en veerkracht van de jonge Roland.
Meer dan een familiekroniek onderzoekt Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan de kracht van de moeder-zoonband. Esther, gespeeld door een keizerlijke Leïla Bekhti, is een personage dat zowel zonnig als verstikkend is. Met haar lichtzinnigheid en onvoorwaardelijke liefde weigert ze het idee te accepteren dat haar zoon gehandicapt zou kunnen zijn en trotseert ze artsen en conventies om hem een waardig leven te bieden.
Maar naast haar betrokkenheid is Esther ook een komische wervelwind. Haar vermogen om haar visie op de dingen op te leggen zorgt voor een aantal hilarische scènes. De film is echt grappig, met pittige dialogen en een communicatieve energie die doet denken aan de grote populaire komedies.
Jonathan Cohen, hoewel hij beter bekend staat om zijn komische rollen, is ontroerend accuraat als de volwassen Roland. Zijn duet met Leïla Bekhti werkt geweldig, hun medeplichtigheid versterkt deemotionele impact van de film. En als een rode draad begeleidt de muziek hun relatie, schommelend tussen jazz, pop en yéyé rock, met een speciale plek voor Sylvie Vartan, wiens liedjes resoneren als de madeleines van Proust.
Deze film zal ongetwijfeld fans van oprechte, warmhartige komische drama's aanspreken. Als je houdt van familiedrama's zoals La Vie est un long fleuve tranquille of nostalgische verhalen zoals La Famille Bélier, dan zul je dol zijn op deze duik in de jaren 60 en zijn ode aan de moederliefde.
Aan de andere kant, als je op zoek bent naar een puur lichtekomedie, zou Ma Mère, Dieu et Sylvie Vartan (Mijn moeder, God en Sylvie Vartan ) je wel eens naar meer kunnen laten verlangen, vooral in de meer ingetogen tweede helft.
Mijn moeder, God en Sylvie Vartan isgrappig, teder en helder en slaagt in de uitdaging van intelligente populaire cinema. Ken Scott jongleert behendig met komedie en drama, zonder ooit te vervallen in pathos of karikatuur.
Hoewel sommigen misschien een meer conventionele tweede helft betreuren,blijft deemotie alomtegenwoordig, ondersteund door opmerkelijk acteerwerk en nauwgezette regie.
Maart 2025 bioscoopreleases: Films en tijden bij jou in de buurt
Ontdek alle films die in maart 2025 in de bioscoop draaien, met tijden bij jou in de buurt. Mis geen enkele bioscooprelease! [Lees verder]
Als je een fan bent van Franse en Franstalige films, dan kun je je hart ophalen! Hier zijn de Franse, Belgische, Zwitserse en Canadese films die op dit moment (en binnenkort) in de bioscoop te zien zijn! [Lees verder]
Weet je niet zeker welke film je vandaag wilt zien? Dat is maar goed ook, want de filmscene blijft groeien en we hebben een heleboel films voor je in de buurt. [Lees verder]
Deze pagina kan elementen bevatten die met AI zijn ondersteund, meer informatie hier.
Maart 2025 bioscoopreleases: Films en tijden bij jou in de buurt
Bioscoop: Franse films die nu en in de nabije toekomst in de bioscoop te zien zijn
Bioscoop: welke film moet je vandaag zien Vrijdag 21 maart 2025?
