Dit is niet (zomaar) een trap. Met zijn 14 treden is de rue des Degrés, in het 2e arrondissement, de kortste en kleinste straat in Parijs. En verwacht niet dat je een postbode voorbij ziet komen: deze ongewone straat in Parijs heeft geen voordeuren of ramen!
5,5 meter lang, 3,3 meter breed. Ter vergelijking: de langste straat in Parijs, de rue de Vaugirard, doorkruist 3 arrondissementen over een afstand van 4.360 meter. Nu je al deze informatie hebt, vraag je je af "Waarom zou je dit kleine straatje niet ommuren of vervangen door een klein gebouw ? Nou, de rue des Degrés heeft veel verhalen te vertellen...
Of je nu aan de Rue de Cléry of de Beauregard kant van de straat bent, je kunt er niet omheen: onze Rue des Degrés ligt op een helling. Dit niveauverschil is verre van het werk van de Heilige Geest. Het niveauverschil tussen de twee straten wordt verklaard door het feit dat Parijzenaars vies zijn.
Doe de hooivorken weg, wij niet, de Parijzenaars van de Middeleeuwen! Gedurende 5 eeuwen hadden onze voorouders de vervelende gewoonte om allerlei afval in de straten te dumpen, meer bepaald langs deomheining van Karel V (zie hierboven), rond de huidige Place de la Bastille / Place de la République en Place du Carrousel. Als gevolg hiervan vormde zich geleidelijk een heuvel van allerlei soorten vuil.
Deze stinkende heuvel, die door de Parijzenaars van die tijd Mont-Orgueil werd genoemd, werd regelmatig afgedekt om de schade te beperken. Pas in 1820, toen dekerk Notre-Dame-de-Bonne-Nouvelle aan de rue de la Lune werd gebouwd, werd de open vuilnisbelt ontdekt. De arbeiders groeven maar liefst 16 meter afval op!
Gelukkig is al dit afval goed verouderd, net als de technologie. We hebben het allemaal gladgestreken, zodat er nog maar een paar zichtbare sporen van de vuilnisbelt overblijven, waaronder onze beroemde rue des Degrés, het kleinste straatje van Parijs (voor het geval je het spoor bijster bent).
