Στη διασταύρωση των οδών Claude-Chahu και Eugène-Manuel, αυτό το κτίριο, ένα από τα πιο όμορφα της πρωτεύουσας, είναι μια ζωντανή μαρτυρία της καλλιτεχνικής αναβραστικότητας της Belle Époque. Μελετημένο και σχεδιασμένο από τον Charles Klein, αντανακλά μια πρωτοφανή για την εποχή του τεχνική και αισθητική μαεστρία.
Βασικά χαρακτηριστικά
Η δομή του κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα βασίζεται στο πρωτοποριακό σύστημα Hennebique, το οποίο ήταν πολύ δημοφιλές στις αρχές του 20ού αιώνα. Αυτό το στιβαρό πλαίσιο ενισχύεται από μια κεραμική οροφή σε αποχρώσεις της ώχρας και του αμυγδαλωτού πράσινου, προσδίδοντας στο κτίριο μια σπάνια κομψότητα.
Η ιστορία αυτού του κτιρίου δεν περιορίζεται στην αρχιτεκτονική του. Έχει επίσης χρησιμεύσει ως σκηνικό για ταινίες όπως το "L'Appartement" του Gilles Mimouni και το "Chéri" του Stephen Frears.
Η Belle Époque, μια περίοδος αισθητικής καινοτομίας και πειραματισμού, είδε την εμφάνιση στυλ όπως τοArt Nouveau. Το "Immeuble" του Charles Klein είναι εμβληματικό αυτής της περιόδου, όταν η τέχνη είχε σκοπό να είναι πανταχού παρούσα και προσιτή. Η Art Nouveau, η οποία εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν ένα καλλιτεχνικό και αρχιτεκτονικό κίνημα που επιδίωξε να σπάσει τις παραδοσιακές μορφές και να ενσωματώσει μοτίβα και δομές εμπνευσμένες από τη φύση.
Οι κομψές καμπύλες, τα φυτικά μοτίβα και οι οργανικές μορφές του έδωσαν το έναυσμα για έργα τέχνης και κτίρια που ήταν τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά ευχάριστα. Το Παρίσι, ως παγκόσμιο κέντρο τέχνης και πολιτισμού, αγκάλιασε αυτό το κίνημα με ενθουσιασμό.
Για να ενθαρρύνει την αρχιτεκτονική καινοτομία και να ομορφύνει την πόλη, το δημοτικό συμβούλιο προκήρυξε διαγωνισμό προσόψεων. Στόχος του διαγωνισμού ήταν να επιβραβεύσει τα πιο αξιόλογα ιδιωτικά κτίρια της χρονιάς. Το Castel Béranger, σχεδιασμένο από τον Hector Guimard, έγινε ο πρώτος νικητής αυτού του διαγωνισμού κύρους το 1898. Το κτίριο αυτό, που βρίσκεται επίσης στο 16ο διαμέρισμα, αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα της παρισινής Art Nouveau, με τις κυματιστές μορφές του, τις λεπτές σιδερένιες κατασκευές και τις γλυπτικές λεπτομέρειες.
Η επιτυχία του Castel Béranger άνοιξε το δρόμο για άλλα αριστουργήματα, όπως το Immeuble του Charles Klein. Απόφοιτος της Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts, η μόνη κληρονομιά του Klein στις επόμενες γενιές είναι αυτό το εξαιρετικό κτίριο. Η φήμη του ήταν ακαριαία και επισφραγίστηκε με ένα βραβείο στον διαγωνισμό προσόψεων της πόλης του Παρισιού το 1903.
Το κτίριο Klein έχει δύο προσόψεις ορατές από το δρόμο, η μία εκ των οποίων έχει πέντε διαζώματα. Πρόκειται για ένα επιβλητικό, στιβαρό κτίριο, σε τυπικό παρισινό στυλ Λουδοβίκου XVI. Στην εποχή του, ωστόσο, θεωρήθηκε αριστούργημα, επαινούμενο για τη σημαντική αρχιτεκτονική του. Οι κριτικοί της εποχής το χαρακτήρισαν ως ένα σημαντικό επίτευγμα που απέτισε φόρο τιμής στον αρχιτέκτονα Charles Klein και στον κεραμίστα Émile Müller. Ο τελευταίος αξιοποίησε επιδέξια όλες τις δυνατότητες που προσέφερε η Grande Tuilerie για να επιτύχει ένα σχεδόν άψογο αποτέλεσμα. Οι όγκοι ψαμμίτη, είτε πρόκειται για απλές πέτρες πλακόστρωσης είτε για περίτεχνα στολίδια, συνδυάζονται λογικά, προσφέροντας κάτι περισσότερο από μια επιφανειακή ψευδαίσθηση: είναι πραγματικά ενσωματωμένοι στη δομή.
Παρ' όλα αυτά, μια πιο προσεκτική ματιά στο κτίριο αποκαλύπτει συμβατικά στοιχεία, κάνοντας σαφή διάκριση μεταξύ της βάσης και των ανώτερων ορόφων. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του, αν και εκτιμάται, οφείλει πολλά στην παράδοση. Προσφέρει μια απλή και οικεία ανάγνωση στους παρατηρητές του. Η νεωτερικότητά του αποδίδεται κυρίως στην επικάλυψή του, και ιδίως στη φυτική διακόσμηση Art Nouveau, με εύκολα αναγνωρίσιμα φυτικά μοτίβα. Τα επίπεδα κεραμίδια ενισχύουν τη φαινομενική στερεότητα του τοίχου, ενώ τα φυτικά μοτίβα προσθέτουν μια διακοσμητική πινελιά. Ο ψαμμίτης, με την υφή και τις αποχρώσεις του, ενοποιεί το σύνολο, αλλά παραμένει μια απλή λεπτομέρεια. Κάθε στοιχείο του κτιρίου είναι καλά τοποθετημένο στη θέση του, με μια διακόσμηση που αναδεικνύει τα ανοίγματά του. Σαφώς επηρεασμένοι από το Castel Béranger του Hector Guimard του 1899, οι Klein και Müller προσφέρουν μια ερμηνεία που είναι τόσο σύγχρονη ως προς τα υλικά της όσο και καθησυχαστική ως προς το ύφος της.
Με μια πιο προσεκτική ματιά, θα σας μαγέψουν τα σιδερένια έργα στην πύλη εισόδου, τα κεραμικά πλακάκια στον προθάλαμο και, φυσικά, το πανταχού παρόν και συμβολικό μοτίβο του γαϊδουράγκαθου.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα κάνετε μια βόλτα στο 16ο arrondissement, αφιερώστε λίγο χρόνο για να θαυμάσετε αυτό το κτίριο, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο από το 1986. Είναι ένα ταξίδι πίσω σε μια εποχή όπου η τέχνη και η αρχιτεκτονική αλληλεπιδρούσαν σε τέλεια αρμονία.
Θέση
Κτίριο Les Chardons - Charles Klein
8 Rue Claude Chahu
75116 Paris 16
Τιμές
Ελεύθερος
Συνιστώμενη ηλικία
Για όλα
