De Pont Notre-Dame is misschien minder beroemd dan sommige andere Parijse bruggen, maar de geschiedenis ervan is een van de interessantste. De oorsprong van deze brug gaat terug tot de oudheid, want hier werd een van de eerste Parijse bruggen uit de geschiedenis gebouwd: de Grand Pont!
Tijdens het beleg van Parijs door de Vikingen aan het einde van de 9e eeuw werd de brug vervangen door een plankenbrug, de Pont de Planches-Mibray, die het uithield tot de overstromingen van 1406. 15 jaar later huldigde Karel VI een nieuwe, stevige houten brug in: de Pont Notre-Dame. Hier werden huizen en mooie winkels gebouwd, evenals molens, zoals de mode was in die tijd. Maar het probleem met wonen op een brug in die tijd was dat het gevaarlijk was. En bij de eerste overstroming... Daar was geen gebrek aan. In 1499 stortte een deel van de Pont Notre-Dame in en sleurde de huizen mee naar beneden.
Omdat de Pont Notre-Dame werd gebruikt voor de doorgang van vee en goederen, werd al snel besloten om hem te herbouwen. In 1512 werd er een nieuw bouwwerk gebouwd en dankzij de winkels die er werden gevestigd, werd het een populaire plek voor handel. Voor de goede orde: de huizen aan de Pont Notre-Dame waren de eerste in Parijs die genummerd waren!
Aan het einde van de 18e eeuw onderging de Pont Notre-Dame, toen de oudste brug van Parijs, een aantal veranderingen: de huizen, die ongezond waren geworden, werden op bevel van koning Lodewijk XV afgebroken en er werden trottoirs aangelegd. Omgedoopt tot Pont de la Raison (Brug van de Rede) tijdens de Franse Revolutie, werd de Pont Notre-Dame aan het einde van de 19e eeuw omgedoopt tot Pont du Diable (Duivelsbrug) vanwege de vele rivierongelukken die plaatsvonden tussen de vijf bogen.
Om deze scheepsongevallen te verhelpen werd de brug gedeeltelijk verwoest en vervolgens in 1919 herbouwd naar plannen van Jean Résal, die eerder al de Pont Mirabeau en de Pont Alexandre III had ontworpen. En het is deze brug die je vandaag de dag nog steeds kunt oversteken om naarhet Ile de la Cité te gaan!
