Όπως και ο σταθμός Cluny, ο οποίος παρέμεινε κλειστός για 49 χρόνια (από το 1939 έως το 1988), έτσι και ο σταθμός της Λιέγης παρέμεινε κλειστός για δεκαετίες. Ο σταθμός βρίσκεται στα όρια του 8ου και 9ου διαμερίσματος, κάτω από την οδό Άμστερνταμ, και εξυπηρετείται από τη γραμμή 13, η οποία διασχίζει το Παρίσι από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά, συνδέοντας το Saint-Denis με τις πόλεις Châtillon και Montrouge.
Τον Αύγουστο του 1939, εν μέσω του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η γαλλική κυβέρνηση εισήγαγε ένα οικονομικό σχέδιο και ζήτησε μειωμένη εξυπηρέτηση στο δίκτυο του μετρό: μόνο 85 σταθμοί παρέμειναν ανοιχτοί. Ενώ οι περισσότεροι σταθμοί επαναλειτούργησαν μέχρι το τέλος του πολέμου, οκτώ παρέμειναν κλειστοί, δημιουργώντας τους περίφημους σταθμούς-φαντάσματα του παρισινού μετρό. Ένας από αυτούς ήταν η Λιέγη, η οποία άνοιξε ξανά μόλις τον Σεπτέμβριο του 1968, με μειωμένο ωράριο λειτουργίας, μετά από σχεδόν 30 χρόνια κλεισίματος. Το ωράριο λειτουργίας του σταθμού προσαρμόστηκε για εξοικονόμηση χρημάτων και έκλεινε κάθε Κυριακή, αργία και βράδυ μετά τις 8 το βράδυ (σύμφωνα με τη Wikipedia). Ο σταθμός δεν επέστρεψε στο κανονικό ωράριο λειτουργίας μέχρι το 2006, καθιστώντας τον τον τελευταίο σταθμό του μετρό με μειωμένο ωράριο λειτουργίας! Το 1982, προστέθηκε μια διακόσμηση μοναδική στο μετρό: είναι κατασκευασμένη από κεραμικό από το Welkenraedt, μια πόλη στην επαρχία της Λιέγης, και θυμίζει τα τοπία της περιοχής.
