Alan Geaam, υπέροχη λιβανέζικη κουζίνα με αστέρια

Στο βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριό του, που φέρει το εύστοχο όνομα Alan Geaam, ο σεφ Alan Geaam επαναφέρει στο προσκήνιο τη λιβανέζικη γαστρονομία. Αφήστε τον εαυτό σας να εκπλαγεί από ένα μενού ανακάλυψης- εμείς την έχουμε πατήσει!

Ιδιοκτήτης τουAuberge Nicolas Flamel, του παλαιότερου εστιατορίου στο Παρίσι, το οποίο γιορτάζει φέτος την 612η επέτειό του, καθώς και του εστιατορίου Qasti, ο σεφ Alan Geaam ενθουσιάζει επίσης τους γευσιγνώστες στο 16ο διαμέρισμα με ένα εστιατόριο που ονομάζεται απλώς Alan Geaam.

Η διεύθυνση φιλοξένησε στο παρελθόν δύο σεφ με αστέρια Michelin, τον William Ledeuil και τον Guy Martin, και πιο πρόσφατα το εστιατόριο Akrame Benallal του σεφ Akrame Benallal, που έχει δύο αστέρια στον Κόκκινο Οδηγό, το Akrame. Αρκεί να πούμε ότι αυτή η διεύθυνση φαίνεται πραγματικά να προσελκύει αστέρια!

Στην πραγματικότητα, αυτό το γκουρμέ εστιατόριο, το οποίο αποδίδει στη λιβανέζικη κουζίνα την αξία που της αναλογεί, έχει βραβευτεί με ένα αστέρι στον οδηγό Michelin. Και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί, καθώς μας άρεσε απόλυτα ο χρόνος μας στο Alan Geaam.

Εδώ δεν υπάρχει μενού à la carte, ούτε για μεσημεριανό ούτε για δείπνο, αλλά μόνο μενού ανακάλυψης με μερικές υπέροχες εκπλήξεις που επιφυλάσσει. Υπολογίστε να πληρώσετε 48 ευρώ για ένα ορεκτικό/κύριο πιάτο/δεσπότο το μεσημέρι και 70, 90 και 120 ευρώ για μενού 3, 5 και 7 πιάτων, με δυνατότητασυνδυασμού κρασιού και φαγητού.

Καθισμένοι αναπαυτικά σε ένα από τα τραπέζια -το εστιατόριο χωράει μόλις 20 άτομα- ξεκινάμε την ανακάλυψη του λιβανέζικου terroir με ένα ποτήρι arak και ένα tuile man'ouché (η παραδοσιακή γκοφρέτα πασπαλισμένη με zaatar), το οποίο ανακαλύπτουμε καλά κρυμμένο σε ένα μικρό διακοσμητικό δέντρο στο τραπέζι μας.

Ακολουθεί μια τριάδα εκσυγχρονισμένων μεζέδων: ένα υπέροχο trompe l'oeil φιστίκι με φουά γκρα, ένας κώνος χούμους και ιχθύδια πέστροφας και ένα ντελικάτο αγγούρι labneh με θυμάρι και μαρέγκα ρεβιθιού. Αρκετά για να μας ανοίξουν την όρεξη.

Στη συνέχεια μας σερβίρισανδύο εκπληκτικά ορεκτικά: φρέσκες χρωματιστές ντομάτες συνοδευόμενες από κροκέτα χαλούμι- και μαύρο φαλάφελ με καπνιστό χέλι - τόσο λιωμένο -, παρθένα ρεβίθια και γαλάκτωμα ταχινιού.

Παραμένουμε εντυπωσιασμένοι με τη λαγγουστή, τα καλοκαιρινά λαχανικά και τη μπισκότα Soujouk, καθώς και με το περιστέρι σε δύο υφές, μελιτζάνα, καρύδι και ρόδι. Δεν μπορούσαμε να πούμε ποιο από τα δύο αυτά πιάτα προτιμήσαμε: ήταν και τα δύο άψογα, τόσο για την κομψή παρουσίασή τους όσο και για τα συναισθήματα που προκάλεσαν.

Ήρθε ήδη η ώρα να ανακαλύψουμε τα επιδόρπια του Julien Noray, του σεφ ζαχαροπλαστικής του Alan Geaam. Και το γλυκό μέρος κινείται στην ίδια γραμμή με το υπόλοιπο γεύμα: εκτελείται με μπρίο και φινέτσα. Λατρεύουμε το αέρινο επιδόρπιο, με την εύστοχη ονομασία La tête dans les nuages, με άχτα, φιστίκι και βερβένα- και το σύκο Solliès ως Baklawa, φασκόμηλο και φραγκοστάφυλο.

Πριν φύγουμε, μας περιποιήθηκαν μερικά γλυκά: ένα γλειφιτζούρι Mouhalabieh με καρύκευμα βερίκοκου, μια πάστα φρούτων με βατόμουρο και τριαντάφυλλο, και μια τάρτα σοκολάτας, ζατάρ και σορμπέ.