Crêperie BléNoir Auguste στο Beaubourg

Auguste είναι το όνομα της τελευταίας crêperie που άνοιξε το BléNoir στη συνοικία Beaubourg του Παρισιού. Σε απόσταση αναπνοής από το Centre Pompidou και το σιντριβάνι Stravinsky, θα μπορείτε να απολαύσετε νόστιμες galettes και crêpes σε ένα όμορφο, μοντέρνο και μοντέρνο περιβάλλον.

Λατρεύω τις γαλέτες, αλλά ξέρετε πώς; Όταν είναι καλοφτιαγμένη με βούτυρο μέσα! Λοιπόν, αυτό είναι πολύ καλό, γιατί αυτό συμβαίνει με το d'Auguste, την τελευταία σύγχρονη crêperie που άνοιξε το BléNoir τον περασμένο Σεπτέμβριο, μετά το άνοιγμα του Hippolyte μόλις πριν από ένα χρόνο στο 9ο arrondissement.

Σε μικρή απόσταση με τα πόδια από το Centre Pompidou, στις συνοικίες Beaubourg και Halles, μπορείτε να ανακαλύψετε αυτή την crêperie σε έναν γοητευτικό πεζόδρομο που ονομάζεται Saint-Martin. Το όνομα του εστιατορίου αποτελεί φόρο τιμής στην ξύλινη σκεπαστή αγορά που χτίστηκε από τον Philippe Auguste (βασιλιά της Γαλλίας) το 1183.

Στο BléNoir Auguste, δεν θα βρείτε την παραδοσιακή ατμόσφαιρα της μπρετονικής crêperie, αλλά μια μοντέρνα εκδοχή της δεκαετίας του '50, για να σας δώσει την εντύπωση ότι τρώτε σε ένα πραγματικό εστιατόριο και όχι απλώς σε μια crêperie. Μια εκλεπτυσμένη ατμόσφαιρα με μια καλλιτεχνική πινελιά, σχεδιαστικός φωτισμός, άνετα δερμάτινα καθίσματα και βελούδινες πολυθρόνες, ένα μεγάλο κεντρικό μπαρ, ένα μαρμάρινο και χρυσό τραπέζι και ξύλο στο πάτωμα και τους τοίχους δημιουργούν μια ζεστή και μοντέρνα ατμόσφαιρα.

Στο πιάτο θα βρείτε συνταγές που έχουν ακονιστεί με τον καιρό και παρασκευάζονται με φρέσκα, ποιοτικά, τοπικά και βιολογικά προϊόντα. Στο Auguste, τα πάντα είναι σπιτικά.

Όσο ήμασταν εκεί, δοκιμάσαμε τα ρολά, τυλιγμένες και ψημένες τηγανίτες με επιλογή από chorizo ή σολομό, μια πραγματική απόλαυση. Τα συνοδεύσαμε με έναν καλό μηλίτη από τον προσεκτικά επιλεγμένο κατάλογο μηλίτη και έναν χυμό μήλου από αγροτική φάρμα, και ήμασταν μέσα σε μια απόλαυση.

Από την πλευρά μου, επέλεξα τοEpinard d'Olive με coppa από τυρί Emmenthal και κρεμοσπανάκι, ενώ ο σύντροφός μου μπήκε στον πειρασμό μιας πρωτότυπης galette τύπου πίτσας με τυρί, ζαμπόν και ελιές, αλλά σε βάση τηγανίτας από φαγόπυρο. Τραγανά και νόστιμα, καταβροχθίστηκαν χωρίς να βγάλουν μάτι.

Δεν υπάρχει creperie χωρίς κρέπες για επιδόρπιο, οπότε επέλεξα το όμορφο δίδυμο με σοκολάτα, μπανάνα και αχλάδι ποσέ, ενώ ο πιο λογικός φίλος μου επέλεξε τη μαύρη σοκολάτα συν και τριμμένη καρύδα σε βάση τηγανίτας φαγόπυρου. Το αχλάδι έλιωσε καλά και η σοκολάτα ήταν καλή, αλλά η τηγανίτα ήταν ακόμα ελαφριά.