Od Pierre Hermé do Ladurée, przez Dalloyau i Fauchon, paryski mak aronik stał się obowiązkowym przysmakiem wśród wielkich cukierni. Podczas gdy paryski mak aronik jest prawdziwym symbolem stołecznej gastronomii, jego historia jest wieloraka. Od czasu jego powstania w średniowieczu, na całym świecie istniało wiele wersji tego ciasta.
Macaroon przybiera tak wiele form, że czasami trudno jest się w nich odnaleźć. Zacznijmy więc od najbardziej oczywistego pytania: Czym dokładnie jest makaronik? Mówiąc najprościej, jest to ciasto migdałowe podobne do bezy, o konsystencji zarówno do żucia, jak i ziarnistej. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że został stworzony w średniowieczu, makaronik, który stał się tak popularny we Francji, w rzeczywistości nie pochodzi zEuropy. Po raz pierwszy pojawił się na Bliskim Wschodzie, zanim przepis został powszechnie przyjęty na Starym Kontynencie, dając początek wielu regionalnym wersjom.
Macaroon najpierw trafił do Włoch, a następnie podbił francuskie podniebienia. Powszechnie uważa się, że to pochodząca z Włoch królowa Katarzyna Medycejska sprowadziła ten przysmak do Francji w XVI wieku. Renesans oznaczał pojawienie sięfrancuskich makaroników. Amiens Macaroon, Joyeuse Macaroon, Saint-Emilion Macaroon, Nancy Macaroon- na przestrzeni wieków przepisy mnożyły się w całym kraju.
Następnie pojawił się Macaron Parisien, znany również jako Macaron Gerbet, który pojawił się w XIX wieku. Ta wersja popularnego ciastka przyjęła styl, który był unikalny dla stolicy: nadzienie zostało umieszczone między dwiema skorupkami. Nadzieniem mógł być krem maślany, dżem, kompot lub aromatyzowany ganache. Spopularyzowany przez Ladurée, Dalloyau i Lenôtre, został później wskrzeszony przez Pierre'a Hermé, który udoskonalił przepis w poszukiwaniu jeszcze lepszego smaku. Nie bez powodu jest on nazywany Ojcem Makaroników!
