Sonia Rubinsky presenteert haar Goldfingers Recital in de Salle Cortot op 8 november 2024

Door Communiqué Sponsorisé · gepubliceerd op 14 oktober 2024 om 16:20
Sonia Rubinsky, de veelvuldig bekroonde pianiste (o.a. Latin GRAMMY, ICMA Award 2019 genomineerd, William Petschek Award) die geprezen wordt om haar complete pianowerken van Villa-Lobos, presenteert haar nieuwste cd Goldfingers in de ideale, historische setting van de Salle Cortot. Op het programma van de virtuoze pianiste staan werken van W.A Mozart, L.v Beethoven, C. Debussy, H. Villa-Lobos en S. Rachmaninov. Rachmaninov, waardoor een fresco van geluid ontstaat waarvan de verscheidenheid de luisteraar zeker zal verrukken. Mis ze niet op 8 november 2024 in de Salle Cortot!

Een reizende pianist

Winnares van de Latin GRAMMY® Award, genomineerd voor de ICMA prijs, winnaar van"Best Recital of the Year" door de São Paulo Art Critics Association, de William Petschek prijs aan de Juilliard School en de Eerste Prijs in de International Artists competitie in New York, Sonia Rubinsky is een "diepgaande en verfijnde pianiste die niets toegeeft aan showboating. Haar Mozart is gearticuleerd, niet minder zangerig en helder dan die van Perahia of Uchida. Zijn Scarlatti getuigt van een keizerlijke toonbeheersing. Net als haar landgenoten, wijlen Guiomar Novaes en Nelson Freire, heeft ze een genie voor kleur dat haar een ideale vertolkster van Debussy en Messiaen maakt.

- Libération

Sonia Rubinsky werd in Brazilië geboren uit een Poolse moeder en een Litouwse vader. Ze begon haar muzikale studies aan het Conservatorio Musical de Campinas bij Olga Rizzardo Normanha. Ze gaf haar eerste recital toen ze 5,5 jaar oud was en op haar 12e trad ze op als soliste met orkest. Om haar opleiding te vervolgen, vertrok ze naar de Rubin Academy in Jeruzalem.

Op 16-jarige leeftijd speelde ze voor Arthur Rubinstein in de film "Arthur Rubinstein in Jerusalem", die haar sterke temperament bewonderde. Aangemoedigd door deze buitengewone meester, behaalde ze haar doctoraat aan de Juilliard School in New York en trad ze op in prestigieuze concertzalen zoals Carnegie Hall, Alice Tully Hall, Bargemusic, Merkin Concert Hall, Miller Theatre, Hertz Hall in Berkeley, Maison de la Radio, Sala São Paulo en Teatro Municipal de São Paulo, Recanati Hall, Cadogan Hall in Londen en de AGA-Zaal in Nederland.

Zijn meermaals bekroonde discografie (Latin GRAMMY Award, ICMA Award nominatie, Editor's Choice om er maar een paar te noemen) is geprezen door de critici (Le Monde de la Musique, Diapason, Gramophone, BBC Music Magazine, ClassicsToday en anderen). Het bevat opnames van werken van Bach, Debussy, Messiaen, Scarlatti, Mozart, Almeida Prado, Jorge Liderman, Gabriela Lena Frank, Mendelssohn en Rachmaninov, evenals de complete solopianowerken van Villa-Lobos.

Sinds 2011 is Sonia Rubinsky Murray Perahia's Artist in Residence in het Aldwell Center en het Jerusalem Music Center.

Meer informatie

Het avondprogramma

W.A Mozart Sonate K282

L.v Beethoven Sonate Opus 109

C. Debussy Kinderhoek

H. Villa-Lobos Fragmenten uit Carnaval das Crianças

Kreisler/Rachmaninov Liebesleid

Tickets


Goldfingers, Platenpresentatie door Irineu Perpétuo

De titel van dit album is een eerbetoon aan de zogenaamde Gouden Eeuw van de piano. Dit eerbetoon wordt op verschillende manieren gebracht. Een daarvan is een type uitvoering dat onpersoonlijke standaardisatie verwerpt. Elke pianist uit die tijd drukte zijn of haar eigen individuele stempel, zijn of haar eigen manier van spelen - uniek, virtuoos, persoonlijk en kleurrijk, met veel risico's genomen op het podium.

De andere is de keuze van het repertoire zelf. Vóór de specialisatie die werd opgelegd door de opkomst van pianoconcoursen en de eisen van de platenindustrie, traden pianisten op als curatoren van een enorm muzikaal museum, dat de luisteraar een rondleiding bood door eeuwen geschiedenis, van de achttiende tot de twintigste eeuw.

Het opnameprogramma van Sonia Rubinsky functioneert als een recital, dat zich in chronologische volgorde ontvouwt. En het begint met een van de eerste klaviervirtuozen, de Oostenrijker Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791). Mozart, een wonderkind dat al op jonge leeftijd de grote Europese hoofdsteden verleidde met zijn pianistische talenten, schreef zijn eerste pianosonates op 18-jarige leeftijd, in 1774, terwijl hij in München was voor de première van zijn komische opera La Finta Giardiniera. Rubinsky koos voor de vierde, in Es groot, K. 282. Kalmte en lichtheid zijn de overheersende affecties van het werk, die voelbaar zijn vanaf het openingsadagio, via de eenvoudige melodie van het paar menuetten die het centrale deel vormen, tot ze overgaan in de beweeglijkheid van het slotallegro.

Laten we van de subtiliteiten van het Mozartiaanse classicisme overgaan naar de man die aan de wieg stond van de traditie van twintigste-eeuwse pianist-componisten: de Rus Sergej Rachmaninov (1873-1943). Als we normaal gesproken het tijdperk van het modernisme associëren met breuken, avant-gardes en experimentalisten die konden leiden tot een open confrontatie of een ontkenning van het tonale systeem, vertegenwoordigt Rachmaninov bovenal de continuïteit van de esthetiek van de 19e eeuw, geïnteresseerd in directe communicatie met de luisteraar, lyrische melodieën, tonale harmonie en een piano geërfd van Chopin, Liszt en zijn landgenoot Tsjaikovski. (...)

Kort na de Revolutie van 1917 verliet Rachmaninov Rusland. In het Westen wijdde hij zich voornamelijk aan zijn carrière als pianist, componeerde minder en ondernam herzieningen van zijn vroegere werken. Hij zei ooit: "Ik kijk naar mijn vroege werken en zie hoeveel er overbodig is. Zelfs in deze sonate zijn er veel stemmen die tegelijkertijd bewegen, en het is te lang."

In 1931 produceerde de componist een gereduceerde en relatief vereenvoudigde versie van de sonate. De virtuoos Vladimir Horowitz, een van de grote namen uit de Gouden Eeuw van de piano en een landgenoot en vriend van Rachmaninov, voelde dat er iets verloren was gegaan bij de herziening van het werk. Hij probeerde de twee teksten samen te voegen en produceerde in 1943 een nieuwe versie die een aantal van de bezuinigingen van de componist ongedaan maakte. Sonia Rubinsky's opname, ook op zoek naar de originele Rachmaninoviaanse grandeur, is gebaseerd op de originele versie van de sonate uit 1913.

Als we dit album beschouwen als een recital, volgt na de Rachmaninov Sonate de pauze. We horen dan een stuk dat chronologisch gezien gelijktijdig is met de Sonate (ze schelen slechts vijf jaar), maar dat verwijst naar een totaal ander pianisme. Als leerling van Mauté de Fleurville (schoonmoeder van de dichter Paul Verlaine), die ook beweerde een leerling van Chopin te zijn, nam Claude Debussy (1862-1918) na de Poolse componist zijn smaak voor zachtheid over. (...)

Bij het schrijven van Children's Corner in 1908 had Debussy blijkbaar geen herinneringen aan zijn moeilijke jeugd als zoon van een failliete porseleinwinkelier en een naaister, ten tijde van de nederlaag van zijn land in de Frans-Pruisische oorlog. Wat hem het meest ontroerde was de transformerende ervaring van het vaderschap. De partituur draagt de volgende opdracht: "Aan mijn lieve kleine Chouchou, met de tedere excuses van je vader voor wat volgt".

(...) Net als Schumanns Kinderszenen is dit geen werk voor kinderen, maar eerder een partituur voor professionele pianisten, die een kinderlijke wereld oproept. De reis tussen technische oefeningen aan het klavier(Doctor Gradus ad Parnasum) en de wereld van de ragtime(Golliwogg's Cakewalk, met een subtiele en vernietigende toespeling op Wagners Tristan en Isolde ) bevat een vermelding van een olifant uit de Parijse dierentuin(Jimbo's Lullaby), de serenade van een porseleinen pop(Serenade for the Doll, met pentatonische toonladders die de Chinese oorsprong aangeven), een impressionistische beschrijving van sneeuwval(The Snow is Dancing) en de suggestie van het pastorale instrument bij uitstek, de fluit(TheLittleShepherd).

Dit markeerde het einde van het recital, waarna natuurlijk de toegift kwam. Het was niet ongebruikelijk voor pianisten uit de Gouden Eeuw om hun eigen transcripties op te nemen. Rachmaninov was een kamermuziekpartner van de Weense violist Fritz Kreisler (1875-1962), met wie hij opnames maakte. Hij transcribeerde een van de beroemdste, melodieuze en nostalgische stukken van zijn vriend voor solo piano: de wals Liebesleid (Liefdesverdriet). Horowitz zocht inspiratie in de zigeunersfeer van de opera Carmen (1875) van de Fransman Georges Bizet (1838-1875) voor een toegift waarin alles draait om schittering en virtuositeit. (...) Horowitz mobiliseert alle middelen van het klavier om Carmen's brutaliteit en sensualiteit te karakteriseren, waarbij hij de pianist extreme risico's laat nemen die ons er telkens aan herinneren dat het personage in de opera altijd op het scherp van de snede staat, aan de rand van de afgrond.

Luister naar Sonia Rubinsky op Spotify

Laatste beoordeling van GOLDFINGERS (Libération)

[disque] "De nieuwe Rubinsky is gearriveerd, en het is weer een pianoles. Op het programma staat de Vierde Sonate van Mozart, gezongen met de eenvoud en natuurlijkheid van Backhaus, gevolgd door de Tweede van Rachmaninov, waarin de musicus een verbazingwekkende verscheidenheid aan kleuren, dynamiek en klankvlakken inzet zonder ooit richting of lijn uit het oog te verliezen. Terug naar Debussy dan, met de Children's Corner, waarin de Braziliaan de alchemie van haastige ironie en grillige melancholie beheerst; een snufje Mitteleuropa-nostalgie met Kreislers glinsterende Liebesleid, en er is al champagne: Horowitz' angstaanjagende Variaties op een thema uit Carmen, soeverein gearticuleerd en evenwichtig. Als geen ander vandaag. "

CD-teaser


Ze vonden het leuk...

"Sommigen vergelijken zijn pianistieke stijl met die van Eugene Istomin of Wilhelm Kempff, anderen prijzen zijn eenvoudige, kalme Mozart 'die ademt en zingt', weer anderen bewonderen zijn 'heldere techniek' en 'elastische frasering', de 'oneindige delicatesse' van zijn Debussy Estampes, de 'muzikale verfijning' van zijn Messiaen Regards en de 'krachtige, bijna ijzeren touch' van zijn Villa-Lobos. De New York Times, die regelmatig verslag doet van zijn optredens in Carnegie Hall, beschreef hem zelfs als "uitzonderlijk krachtig en precies". LIBÉRATION

"... De pianiste Sonia Rubinsky heeft een fenomenale techniek, een onmetelijk kleurenpalet en een onbedwingbaar temperament. Ze doet denken aan haar collega Martha Argerich." KLASSIK.COM

"Constant nauwkeurig.... Onmiddellijk verleidelijk met zijn racy elegantie." QOBUZ

"Wat een temperament! ARTHUR RUBINSTEIN

"Een waar talent, een artistiek gevoel, een verfijnde pianistische techniek". LEON FLEISHER

"Een uitzonderlijk talent" JAN EKIER

"...viscerale impact en virtuoze uitmuntendheid.... Geweldige uitvoering...onvermoeibare nerveuze energie.... Ongebruikelijke mate van kracht en precisie.... briljante sonoriteiten.... schitterende en vurige energie...in staat tot lyriek...adembenemende snelheid, vreugdevolle energie." THE NEW YORK TIMES

"De pianist toont een opmerkelijke vitaliteit die de fijnste nuances niet in de weg staat wanneer dat nodig is". DE WERELD VAN MUZIEK

Tickets

Foto credit: Lyodoh Kaneko

Bruikbare informatie

Datums en tijdschema's
DE 11 november 2024

× Openingstijden bij benadering: neem contact op met het etablissement om de openingstijden te bevestigen.

    Plaats

    78 Rue Cardinet
    75017 Paris 17

    Routeplanner

    Instagram pagina
    @soniarubinsky

    Meer informatie
    Aanbevolen aankomst 19.30 uur Reserveren aanbevolen Prijzen: 20 euro, korting 10 euro, betaling ter plaatse afhankelijk van beschikbaarheid, contant (alleen tickets) en creditcard.

    Discs te koop na het concert (prijs: 20 euro.)

    Opmerkingen
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht
    Verfijn je zoekopdracht