Restaurant-bar Kúkú: een verrassende fusie van de Latijns-Amerikaanse en Mediterrane keuken

Restaurant Kúkú is het adres dat je niet mag missen in het 8e arrondissement van Parijs. Deze trendy, bucolische plek neemt gasten mee op een culinaire reis, met verrassende combinaties die je smaakpapillen op hun wenken bedienen. Hier kun je genieten van de fusio-keuken, die het midden houdt tussen mediterrane en Zuid-Amerikaanse smaken, allemaal op een creatieve manier herwerkt! Verwacht het onverwachte!

Kúkú: onthoud deze naam goed, want je zult er nog veel over horen. Verscholen in een nis van de rue de Penthièvre, vlakbij de Champs-Elysées, neemt dit verrassende restaurant ons mee op een reis ver van Parijs, in de eerste plaats vanwege de trendy en exotische omgeving. Terwijl het weer in de hoofdstad vaak wisselvallig kan zijn, is dit een plek waar de zon altijd schijnt. Een tafel van de wereld, bedacht door Loic Berardengo en Zoltan Paterne.

Op de begane grond neemt Kúkú ons mee naar Capri en nodigt ons uit voor een heerlijke pauze in de schaduw van de citroenbomen. Je waant je op het terras van een Italiaanse villa en het vakantiegevoel is niet ver weg. Vanuit de open keuken kun je de chefs bezig zien met het bereiden van hun culinaire hoogstandjes, en om er helemaal bij te horen kun je ook aan de counter gaan zitten en een praatje met ze maken. Want dat is de spirit van Kúkú: het delen van een passie in het gezelschap van het zeer vriendelijke restaurantteam.

Maar er is nog iets dat opvalt. Vanaf de trap die naar de kelder leidt, lijken de bougainvillebloemen een hand (of een tak) uit te steken om je uit te nodigen dit zijpad te nemen. Pas op voor de jetlag als je de trap afdaalt: in een paar seconden laat je Italië achter je en bevind je je in het hart van de Griekse eilanden. De met bougainville bedekte muren zorgen voor een bucolische omgeving en hoewel we ons in de kelder van een Parijs restaurant bevinden, neemt de luie sfeer de overhand en zorgt het voor een welkome onderbreking van de hectiek van de hoofdstad.

En dat is nog maar het begin! Want als je eenmaal hebt gekozen tussen Capri en Santorini, gaat de reis verder op het bord. Een blik op de menukaart vertelt je alles wat je moet weten. Sommige namen van de gerechten zullen je nieuwsgierigheid wekken, terwijl andere je misschien meer bekend voorkomen. Maar we hebben je gewaarschuwd: verwacht het onverwachte. In de keuken staat een ijzersterk team: chef-kok Julien Gasperi, samen met souschef Ayoub Ben Hammi, wedijveren met elkaar in vindingrijkheid en leggen al hun hart in het voorstellen van recepten die artistieke creativiteit combineren met gastronomische finesse en royale borden.

Om te beginnen waren we geïntrigeerd door de Griekse salade in origami-stijl, en we werden niet teleurgesteld: de herinterpretatie van deze grote klassieker onthult een Tetris van smaken. Geherstructureerd als een rubik's kubus benadrukt elk stukje van de puzzel de sterproducten waaruit deze klassieker bestaat, van de zonovergoten tomaat tot de frisheid van de komkommer, zonder de zoetheid van de feta te vergeten en een rabarbercompote die er een extra draai aan geeft... je zult de Griekse salade in Kúkú-stijl waarschijnlijk niet snel vergeten!

Maar daar houdt de verbeeldingskracht achter het Kúkú-menu niet op. De combinatie van langoustine, parmezaan en Peruaanse koffie is een prachtige introductie tot deze eigenzinnige wereld. Hoewel de naam misschien verrassend lijkt, raden we je aan om de sprong te wagen en dit voorgerecht te proberen, want er staat je een echte traktatie te wachten.

Zonder waarschuwing komt er een trompe-l'œil cappuccino op tafel. Omringd door dampend droogijs, zorgt deze onverwachte presentatie er zeker voor dat je naar je smartphone grijpt om een foto van het bord te maken. Kuku breekt de regels door de lunch te beginnen met een koffiepauze. We dopen knapperige briouates in een kopje dat, onder een romige Parmezaanse emulsie, een intrigerende combinatie van langoustinevlees en de cacaotonen van Peruaanse koffie onthult. Spoiler alert: we vonden het heerlijk.

In elk stadium van onze lunch, wat we ook kozen, weet Kúkú ons te verrassen, tot aan de cocktails toe, met een menu dat is ontworpen door Matthias Giroud, de getalenteerde hoofdbarman die steeds weer verrassende recepten onthult. Vertel ons bijvoorbeeld over de Kúkú Garden, een creatie op basis van donkere rum, ananas, bergthee en Muira Puama met heerlijk rokerige noten en een verbazingwekkende presentatie!

Om deze zonnige escapade voort te zetten, is de octopus Romanesco en Granny Smith misschien wel iets voor jou. De octopus wordt op Catalaanse wijze bereid, vacuüm verpakt en 24 uur op lage temperatuur gekookt. Vlak voor het serveren wordt de octopus geserveerd met een echte vleesjus. Het resultaat is dat de octopus een beetje knapperig wordt voordat het smeltende vlees wordt onthuld, terwijl de stukjes appel ons gehemelte verfrissen.

Als Lobster Roll je guilty pleasure is, wacht dan maar tot je Julien Gasperi's recept hebt geprobeerd. We waarschuwen je alvast, het is een van de beste herbewerkingen van deze Noord-Amerikaanse streetfoodklassieker. Hier vinden we dunnere sneetjes geroosterd brood voor een meer genereuze kreeftenvulling. De anijsnoten in deze revisatie voegen een lekker vleugje heerlijkheid toe, samen met een bonenhummus die een zekere zoetheid toevoegt, truffelschaafsel dat de boel wat pittiger maakt en een mayonaise met harissasmaak die gewoon geweldig is.

Voor het dessert neemt patissier Aldo Gennuso het over. Hij maakt letterlijk van elk bord zijn eigen bord. Een voorbeeld is de Panna Cotta Frida, een gastronomisch eerbetoon aan Frida Kahlo. De wenkbrauw, lippen en oorbellen zijn direct op het bord getekend, terwijl een fruitige hoofdtooi de beroemde Mexicaanse kunstenares bekroont. Dit bord heeft de heerlijke smaak van rode bessen, gecombineerd met bloemige noten van klaproos, bestrooid met matcha groene thee biscuit.

Een andere kenmerkende creatie voor zoetekauwen: de Cactus Jack. Ook hier wordt ons bord omgetoverd tot een kunstwerk, met een herinterpretatie van de aardbeienplant die gewoonweg te gek is. De stukjes aardbei worden bedekt met een huisgemaakte chantillycrème en vergezeld door de beroemde Jack, een cactus gemaakt van een groene thee biscuit die zo zacht is als een biscuit. Een ijsje maakt het plaatje compleet om ons op te frissen aan het einde van de maaltijd. En mis de gedeconstrueerde mille-feuille met Dulce de Leche (melkjam) niet om deze escapade op een regressieve manier af te sluiten.