Vond je Hébé leuk? Vond je Ya Bayté geweldig? Wacht tot je Didon ontdekt, het nieuwe restaurant van Carole en Imad Kanaan dat een paar weken geleden is geopend in het hart van Saint-Germain-des-Prés.
Dit nieuwe bistronomische restaurant doet denken aan zijn kleine zusjes in de gulheid van het menu, opnieuw bedacht door de met een Michelin-ster bekroonde chef-kok Michel Portos en in de keuken uitgevoerd door chef-kok Francesco Cianfanelli . Maar hier heeft de keuken, altijd getint met Libanese smaken, de extra bonus dat het voornamelijk boven houtskool wordt bereid, wat de gerechten die speciale, kenmerkende touch geeft.
Didon, vernoemd als eerbetoon aan de legendarische stichter en eerste koningin van Carthago, onthult zichzelf door middel van een menu met gerechten om te delen - of niet, dat is aan jou, beide opties worden à la carte aangeboden. Begin met deze slakken petits-gris (€15), gebakken geserveerd en vergezeld van een crème van knoflook, peterselie, sinaasappelsaus en knolselderij. Een geweldige manier om de dag te beginnen.
Of de overheerlijke artisjokkenbarigoule (€14), met geroosterde seizoensgroenten - vooral rapen en uien - subtiel gelaagd op een romige artisjoksaus. We kunnen er geen genoeg van krijgen!
De gulheid gaat verder met twee betoverende gerechten (of eigenlijk drie, je zult het begrijpen). Aan de ene kant een van de dagschotels, Iberische varkenspluma, dun gesneden en geserveerd met aardappelpuree - en een klein kratertje vleessap; aan de andere kant,lamsschouder, heel langzaam en heel lang gebakken, als je de malsheid van het vlees mag geloven (€20), daarna geschroeid boven een vlam, en een heleboel elementen om het geheel te onderstrepen en te perfectioneren - kumquat, tijm, koriander, kappertjes en honing. Het is als reizen.
Als bijgerecht, en daarom noemden we hierboven een derde gang, kiezen we voor de gesmoorde bloemkool (€9) - ja, ook de bijgerechten gaan in vlammen op! We dachten dat we te maken hadden met een klein bijgerecht, maar tot onze grote vreugde kregen we een bloemkool in zijn geheel geserveerd, wat een gerecht op zich had kunnen zijn. Maar we lieten er geen kruimel van over; het beest was helemaal gaar en werd vergezeld door geroosterde hazelnoten, granaatappelpitjes, dragon en granaatappelmelasse!
Uiteindelijk hadden we misschien geen ruimte voor het dessert, wat jammer is want we keken echt uit naar de wentelteefjes, maar we hadden in ieder geval de gelegenheid om een paar goede wijnen te proeven, geselecteerd door ambachtelijk wijnmaker Stéphane Derenoncourt, en gericht op natuur en biodynamica. Bovendien, en dit is zeldzaam genoeg in restaurants om het vermelden waard te zijn, zijn alle wijnen op de kaart verkrijgbaar per glas, waardoor je de kans krijgt om een paar ontdekkingen te doen buiten de druivensoorten om.
De pasgeboren wijn van Carole en Imad Kanaan, ascendant braise, heeft zijn waarde voor onze smaakpapillen al bewezen.
