Wandel langs de Quai des Grands-Augustins en u wordt meegesleept door de charme van de oevers van de Seine en het sublieme uitzicht op het Îlede la Cité, gedomineerd doordeNotre-Dame kathedraal. Het is in deze iconische omgeving dat een verfijnd en zeer gastronomisch adres op u wacht, klaar om u mee te nemen weg van de Lichtstad om de Griekse gastronomie te ontdekken zoals die zelden in Parijs werd geproefd. Stop bij nr. 53 en duw de deuren open van Spiti Sou, een bar-restaurant dat zowel elegant als vriendelijk is, waar het Griekse terroir wordt tentoongesteld door middel vancomfortabele gerechten, inventieve recepten en zelfs kenmerkende cocktails.
Dit is een verfijnde, trendy omgeving, met subtiele hints naar de kleuren van het Helleense land: het blauw van de zee op de banken contrasteert met het lichte houtwerk en de witmarmeren tafels, die de prachtige stranden van de Griekse eilanden weerspiegelen, terwijl het restaurant je onderdompelt in een gezellige sfeer waar je je meteen thuis voelt. We worden begroet met een glimlach en van tafel tot tafel geeft het team vriendelijk advies, wat bijdraagt aan de ontspannen sfeer, terwijl een feestelijke afspeellijst het beeld van Spiti Sou als de plek om naartoe te gaan voor een goede tijd compleet maakt. De naam van het restaurant vat de geest van de plek goed samen: het verwijst naar een Griekse uitdrukking, Spiti mou Spiti Sou, met andere woorden, Chez moi c'est chez toi.
Hier vindt chef-kok Paul Evangelopoulos het Griekse terroir opnieuw uit met fijn bereide gerechten en recepten van handgeselecteerde ingrediënten. Wees gewaarschuwd: bij Spiti Sou wordt ALLES gedeeld! Het menu is verdeeld in twee formaten: mezzés om te delen, zoals tapas, en hoofdgerechten, allemaal voor twee personen. Het is aan jou om je feestmaal samen te stellen op basis van je eetlust en je wensen.
Als begeleiding bij deze lekkernijen is er een cocktailmenu met kenmerkende creaties (€14) met Helleense gedistilleerde dranken, evenals de optie om een cocktail op maat te bestellen, alcoholisch of non-alcoholisch (€8 voor een non-alcoholische mocktail). Op het gebied van wijn staat Griekenland ook in de schijnwerpers en we raden je aan het advies van ons team aan te nemen over hoe je je proeverij het beste kunt begeleiden, terwijl je de Griekse producenten ontdekt.
Het menu is ontworpen met het oog op delen en biedt verschillende prijzen, afhankelijk van het formaat en de gerechten waar je zin in hebt, zodat je voor een relatief redelijk budget van je avond kunt genieten, gezien het gebied, de status van het restaurant en de kwaliteit van de producten. Mezzes kosten tussen de €9 en €24 (naast een recept dat hoger is dan het gemiddelde op de kaart, vastgesteld op €42), terwijl gerechten voor twee over het algemeen tussen de €30 en €40 kosten, met uitzondering van lamskoteletjes (€65 voor 400g en €130 per kg) en hele gegrilde vis (€12 per 100g). Voor de laatste twee recepten is de begeleiding bij de prijs inbegrepen.
Tijdens ons bezoek begonnen we met vier mezzés om te delen, en dat was al behoorlijk veel. Als je voor de tarama kiest, merk je al snel dat hier zelfs de klassieker helemaal niet klassiek is: het romige bottarga-recept, opgefrist met sjalotten en bieslook, biedt al die jodiumfrisheid zonder je smaakpapillen te verzadigen. Patzaria, een vegetarische salade, zou veel mensen kunnen verzoenen met bieten. Op een bedje van Griekse yoghurt wordt de gekonfijte biet gezoet en op smaak gebracht met Manouri kaas (milder dan feta), terwijl walnoten een knapperige toets geven.
Voor kaasliefhebbers is Saganaki, een in olijfolie gebakken Kasseri-kaas, een echte aanrader. We houden van de delicatesse van het bakken, dat een guilty pleasure brengt zonder zwaar te zijn, terwijl de smeltende kaas al zijn aroma's vrijgeeft. Om het gerecht op te frissen, wordt het niet alleen geserveerd met citroen, maar ook met een citroengelei met een paar sesamzaadjes. Dit is geen show-off: het textuurspel en de pittige noten van deze gelei geven echt een interessante draai aan de culinaire ervaring.
Eerder noemden we al een duurdere mezze, die €42 kost. Dit is de krabtartaar. Hier rijst de lastige vraag: is het de prijs echt waard? Op het eerste gezicht is de prijs makkelijker te verklaren. Waar we gewend zijn recepten te zien van krab die is ingedikt met mayonaise, is hier het kostbare schaaldier heel erg aanwezig en in de meerderheid: pure krabrillettes vormen duidelijk het middelpunt van dit bord. Ze zijn bestrooid metkuit van Tobiko, een vliegende vis die ook wel Japanse kaviaar wordt genoemd. Deze voegen een knapperige toets toe en accentueren tegelijkertijd de jodiumsmaak. De krabtartaar is ook slim gekruid met citroenkaviaarkorrels, die nog een andere speelse culinaire ervaring bieden, evenals sinaasappelgelei voor extra verwennerij. De vraag rijst: zouden we het nog een keer eten? Aangezien dit een tafel is om te delen, is het oordeel: ja, zolang er andere liefhebbers van zeevruchten aan tafel zitten!
Het probleem is dat de gulzigheid van de gerechten de grenzen van onze eetlust opzoekt. Uiteindelijk konden we het niet laten om een van de gerechten te ontdekken om te delen. En het is naar de pasta van de visser dat ons hart uiteindelijk zal zwaaien. Als je bedenkingen hebt bij dit type gerecht, omdat je teleurgesteld bent in borden met een enorme dosis pasta voor te weinig schelpdieren, dan zal dat hier niet het geval zijn. Hier vinden we orzo pasta (of vogeltongen) bijna verdronken in een bisque met metaxa (een wijnbrandewijn) met een zeer sterke smaak en vol schelpdieren waaronder mosselen, gambas en octopus. Het recept varieert afhankelijk van wat er beschikbaar is.
Overigens, bij Spiti Sou staat vrijgevigheid op het menu, maar niet ten koste van afval, dus de doggybag (nu verplicht, weet je nog) is echt de norm. Zo hielden we ruimte over voor het dessert, en raad eens? Dat kan ook gedeeld worden. Na lang aarzelen kozen we uiteindelijk voor de Ekmek Kataif. Deze Griekse cake wordt hier op een ongestructureerde, suikerarme manier geherinterpreteerd: gezien de gulheid van de gerechten zijn we erg dankbaar. Maar er is geen sprake van concessies doen als het op verwennerij aankomt! Hier vinden we een crème diplomate gekoppeld aan een lichtere slagroom, morellen in coulis om de suiker te compenseren, pistachenoten voor een knapperige textuur en krokant engelenhaar, gekarameliseerd met honing voor een zeer bevredigende toets.
Voor ons was het restaurant Spiti Sou een geweldige ervaring die ons de Griekse terroir liet herontdekken via een keuken die zowel inventief was als de traditionele kennis respecteerde. Toen we het restaurant verlieten, beloofden we onszelf dat we terug zouden gaan en we weten dat het een van onze favoriete plekken is om te eten!
Plaats
Spiti Sou
53 Quai des Grands Augustins
75006 Paris 6
Toegang
Métro Mabillon (lijn 10)
Officiële site
www.spitisou.fr
