Onder de nissen van een voormalig kruitmagazijn, een overblijfsel van het Fort d'Issy-les-Moulineaux, ligt een restaurant dat in de smaak is gevallen bij fijnproevers van heinde en verre. Hier bent u in het hol van chef-kok Alexis Voisenet, de verwezenlijking van een lang gedroomd, lang bedacht en nu gerealiseerd project. Maison Avoise is een goed, vriendelijk adres dat de bakens verzet. Voor degenen die denken dat een gastronomisch restaurant synoniem is aan een cliché, stoffige sfeer, is deze plek er om dat vooroordeel te ontkrachten. Je zult een plek ontdekken die je uitnodigt om te genieten van topgastronomie zonder zichzelf al te serieus te nemen, met als extra bonus een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.
In de eetzaal, in de keuken en zelfs achter de bar heeft Alexisin de loop der jaren zijn divisie restaurantwrekers bij elkaar gebracht, die samen de geest van Maison Avoise creëren. Stap binnen en je bent al snel gewonnen voor de elegante omgeving en de ontspannen sfeer. Aan de voorkant van het restaurant is een buitenterras dat je bij mooi weer zeker zal verleiden. In de eetzaal dient een licht overdekt terras als toevluchtsoord. Op het dak heeft het restaurant zijn eigen moestuin, die zowel in de keuken als aan de bar goed wordt gebruikt.
We raden je aan om vroeg te komen, zodat je bij de balie bij de ingang kunt stoppen om te genieten van een aperitief (met of zonder alcohol), inclusief cocktails die Charles op bestelling maakt van zelfgekozen sterke dranken en producten. Je hoeft alleen maar plaats te nemen aan de balie en de uitgestalde flessen te bekijken: je zult etiketten zien die je niet gewend bent.
Over mooie merken gesproken, tegenover de bar vind je een wijnkelder, wat je vertelt dat wijnliefhebbers hier net zo veel zullen vinden om van te houden als liefhebbers van mixologie. En voor de zoetekauwen is het aperitief ook het perfecte moment om te knabbelen aan een paar gastronomische tapas, waaronder een verrassende paté zonder varkensvlees gemaakt met parelhoen, kalfsvlees, foie gras en plantaardige glycerine, of een extreem smeltende foie gras met Armagnac (die je alvast kunt bestellen voor de feestdagen!).
In de overgang van de bar naar de eetzaal biedt een grote open keuken zicht op de brigade in actie. Het zelfverzekerde, georganiseerde team bepaalt het tempo en de borden stromen soepel van de keuken naar de eetzaal, waar de gasten een warm praatje maken met hun gastheren, die de verschillende gerechten met eenvoud en passie presenteren. We passeren deze scènes van het leven terwijl we naar onze tafel worden geleid. Daar wacht een jeugdherinnering op ons: een origami in de vorm van een pouêt-pouêt, met daarin het menu.
De prijzen zijn hier relatief betaalbaar voor een adres van dit niveau: reken op €64 voor een 4-gangenmenu, €89 voor een 6-gangenmenu en een doordeweeks lunchmenu met voorgerecht, hoofdgerecht en dessert voor €45. Er is genoeg voor elk budget en het maakt degastronomische ervaring toegankelijker voor iedereen.
Naarmate de proeverij vordert, ontdekken we een zeer technische, gedurfde keuken, de vrucht van de ervaring en knowhow van het team, zonder te vervallen in opschepperij of het denatureren van goede producten. Het venijn zit in de details, zowel op als naast het bord, want alles heeft een anekdote. De gerechten worden op een sobere en geïnspireerde manier gepresenteerd, met een focus op de essentie in plaats van op details, zodat we des te beter verrast zijn als we ze proeven.
We beginnen met een klein voorgerecht dat de truc van de chef en zijn team illustreert: een inspiratie uit de Vendée pre-fou, gemaakt van brood van de vorige dag dat in de oven is gedroogd om nieuw meel te maken, overgoten met een preifondue op smaak gebracht met een huisgemaakte vinaigrette doordrenkt met bramen uit de moestuin. Met zijn pittige pep prikkelt deze introductie de smaakpapillen. Dit wordt gevolgd door een amuse met wortels in al hun vormen, met een oranje wortel gepureerd en gevormd om als barrière te dienen voor bloedrode wortelpickles. Bij de eerste vorkslag begeeft de barrière het en ontsnapt er een sap van worteltoppen. Dit zet de toon: in de keukens van Maison Avoise gebruiken we alles en in onze proeverijen weten we dat we plezier gaan hebben.
We hebben je verwend met een keuken die goede producten met veel technische vaardigheid bewerkt zonder ze te denatureren. Om te beginnen is de Madrague een uitstekend voorbeeld. Het is een van de favorieten van fijnproevers die de kans hebben gehad om het te proberen en zal liefhebbers van zeevruchten verrukken. Het is opgevat als een maritieme versie van een fromage de tête en bestaat uit een schelpdierenpaté van bouchotmosselen en scheermessen, overgoten met een ravigotesaus voor extra frisheid en omgeven door een emulsie van schelpdiersappen, gekruid met saffraan, waarvan de textuur doet denken aan een heerlijk schuim. Geen wonder dat dit een van de sterren van het menu is.
Bij het hoofdgerecht wacht ons nog een topper, en die wilden we absoluut niet missen. Het signatuurgerecht van Maison Avoise is het gerecht dat, in de ogen van de chef, zijn prestaties en carrière belichaamt. Dit autobiografische gerecht is zwezerik. Het is een gerecht van comfort en vrijgevigheid. Dit nobele product, bewerkt op de wijze van Alexis Voisenet, wordt ons in zijn geheel gepresenteerd, ingemaakt in boter en gerookt om de aromatische kruiden uit de moestuin in zich op te nemen.
Nogmaals, we verbergen het product niet, we sublimeren het, en we houden van de zachte textuur en het respect voor authenticiteit dat dit gerecht, dat de chef als zijn erfgoed beschouwt, vertegenwoordigt. En omdat de keuken zo vooruitstrevend is, wordt de zwezerik vergezeld door een romige uiensaus en een coulis van dezelfde kruiden die in de rokerij worden gebruikt, evenals gekonfijte uien gevuld met gekruide zwezerik kefta, die een vleugje zoetigheid aan het gerecht toevoegt. Het geheel wordt besprenkeld met een kalfsjus die is gepareld met het vet van het koken.
Voor degenen die niet van orgaanvlees houden, nemen we je mee naar zee. Die dag stond sole meunière op het menu. Maison Avoise heeft opnieuw een manier gevonden om deze specialiteit een gastronomische status te geven, met behoud van wat het zo'n favoriet maakt bij liefhebbers van deze grote klassieker. De tongfilets worden in een spiraal gerold in de vorm van Bernards l'Ermine, genesteld op een bedje van spinazie met hazelnootboter en bedekt met een glazuur van citroensap. De saus wordt gemaakt door gebruik te maken van het natuurlijke collageen in de vis, met een knapperige tuile gemaakt van de huid. Niets gaat verloren, niets wordt gecreëerd, alles wordt getransformeerd - de wet van Lavoisier geldt ook voor koken.
Bij de gerechten brengt Alexis Voisenet een eerbetoon aan zijn grootmoeder met een specialiteit uit zijn kindertijd, Jacqueline appels, een ontroerende toets die bijdraagt aan de persoonlijkheid van de plek. Bord na bord lost Maison Avoise zijn belofte in en laat ons kennismaken met een bepaald niveau van creativiteit en techniek met een ervaringsdimensie. Er is nog de test van het dessert: hoe slaagt het restaurant erin om het uiteindelijke boeket af te leveren?
Voor chocoholics is dit een gelegenheid om zich te laten verrassen door de combinatie van kappertjes, olijven en cacao, die de chocoladetonen versterkt, verzacht door een sorbet van melkchocolade en vergezeld van een cassolette waarin we een saus vinden om sterk in chocolade te eten, opnieuw versterkt door verse kappertjes en olijfolie. In dit stadium kun je ons met gesloten ogen vertrouwen, en terecht als je een fan bent van de chocolade en zout twist.
Op een elegante lepel, die waarschijnlijk de daktuin weerspiegelt, krijgen we eerst een madeleine bedekt met hazelnootpraliné om "het gehemelte te omhullen met een licht laagje vet" om de zuurgraad van het fruitige dessert te verzachten. Dit wordt gevolgd door een sigaar van kastanje tule gewikkeld rond een bloedsinaasappel sorbet en een faisselle sifon, die de overgang naar het hoofdbord voortzet, met citrusvruchten zoals Buddha's hand, witte bergamot citroen, een limoncello sap, gekonfijte citrusvruchten en geroosterde hazelnoten, evenals hints van pittige emulsie. Met dit bord eindigen we onze maaltijd zoals we hem begonnen zijn, met een herinnering aan de wortel waarvan we aan het begin van de maaltijd genoten. De cirkel is rond, we zijn verliefd geworden!
Datums en tijdschema's
Van 10 december 2024 Bij 31 december 2027
Plaats
Huis vermijden
58 Promenade du Verger
92130 Issy les Moulineaux
Toegang
Metrostation Mairie d'Issy (lijn 12)
Officiële site
www.maisonavoise.com
Meer informatie
Het ligt op 20 minuten lopen van metrostation Mairie d'Issy en er is parkeergelegenheid in de buurt.
